Kurt Hessenberg

Kurt Hessenberg
Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1908
Frankfurt nad Menem

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

17 czerwca 1994
Frankfurt nad Menem

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Kurt Hessenberg (ur. 17 sierpnia 1908 we Frankfurcie nad Menem[1][2], zm. 17 czerwca 1994 tamże[2]) – niemiecki kompozytor.

Życiorys

W latach 1927–1931 studiował w Lipsku u Roberta Teichmüllera i Güntera Raphaela[1][2]. Od 1933 roku wykładał teorię muzyki w konserwatorium we Frankfurcie nad Menem[1][2], w 1953 roku otrzymał tytuł profesora[1].

Tworzył w konwencjonalnym, klasycyzującym stylu[1][2], nawiązując do neobarokowego kierunku Paula Hindemitha[1]. Uprawiał wszystkie gatunki muzyczne oprócz opery[1]. Skomponował m.in. 3 symfonie (I 1936, II 1943, III 1954), Koncert fortepianowy (1940), Koncert na 2 fortepiany i orkiestrę (1950), Koncert na orkiestrę (1958), 2 sonaty na flet (1932), 5 kwartetów smyczkowych (1934–1967), Trio smyczkowe (1949), Trio fortepianowe (1950)[2]. Po 1945 roku tworzył przede wszystkim utwory religijne i organy, ważne miejsce w jego dorobku zajmują kompozycje chóralne[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 205. ISBN 83-224-0453-0.
  2. ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1553. ISBN 978-0-02-865528-4.