Kurt Sanderling

Kurt Sanderling
Ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1987-1023-052 / Mittelstädt, Rainer / CC-BY-SA 3.0

Sanderling (pierwszy od prawej z kwiatami) w październiku 1987
Data i miejsce urodzenia19 września 1912
Orzysz
PochodzeniePolsko-żydowskie
Data i miejsce śmierci18 września 2011
Berlin
Przyczyna śmierciśmierć naturalna
Instrumentyinstrumenty smyczkowe
Gatunkimuzyka poważna
Zawóddyrygent
Aktywność1933-2011
WydawnictwoDeutshe Gamofon
PowiązaniaBerliner Philharmoniker

Kurt Sanderling[1] (ur. 19 września 1912 w Orzyszu, zm. 18 września 2011 w Berlinie) – dyrygent niemiecki pochodzenia żydowskiego, w latach 1935–1960 na emigracji w Związku Radzieckim.

Życiorys

Po nauce w Królewcu znalazł posadę korepetytora w Miejskiej Operze w Berlinie-Charlottenburgu[2]. Po przejęciu władzy przez Hitlera w roku 1933 został zwolniony z opery i wstąpił do Żydowskiego Związku Kulturalnego (Jüdischer Kulturbund)[2]. W roku 1935 został pozbawiony obywatelstwa niemieckiego i, w 1936, wyemigrował do Związku Radzieckiego, gdzie mieszkał jego wuj. Został korepetytorem, później dyrygentem moskiewskiego Radia.

Debiutował w roku 1937 dyrygując „Uprowadzenie z seraju (KV 384)Mozarta. W latach 1940–1942 był naczelnym dyrygentem Filharmonii Charkowskiej.

Po występie gościnnym z zespołem Filharmonii Leningradzkiej został zaangażowany do tego zespołu wspólnie z Jewgienijem Mrawinskim i sprawował tę funkcję w latach 1942–1960.

W roku 1960 powrócił do Berlina Wschodniego, obejmując kierownictwo Berlińskiej Orkiestry Symfonicznej. Równocześnie w latach 1964–1967 kierował Saksońską Orkiestra Państwową w Dreźnie (Sächsische Staatskapelle Dresden).

Kurt Sanderling był dyrygentem samoukiem. Twierdził, że najlepszą szkołą dyrygentury jest praktyka, nie teoria. Do jego ulubionych kompozytorów należeli Gustav Mahler, Dmitrij Szostakowicz i Johannes Brahms. Z Szostakowiczem łączyła go serdeczna przyjaźń.

Mimo podeszłego wieku nie wycofał się z życia muzycznego. Zmarł 18 września 2011, w przeddzień swych 99. urodzin.

Trzej synowie Sanderlinga zostali muzykami: Thomas i Stefan są dyrygentami, Michael jest wiolonczelistą, ale od kilku lat zajmuje się też dyrygenturą.

Bibliografia

  • Kurt Sanderling und Ulrich Roloff-Momin: Andere machen Geschichte, ich machte Musik. (Inni tworzą historię, ja tworzę muzykę) ISBN 3-932529-35-9 (Biografia)

Przypisy

  1. Aryeh Oron, Kurt Sandeling (Conductor), Bach Cantatas Website (ang.).
  2. a b David Nice, Kurt Sanderling obituary, The Guardian, 18 września 2011 (ang.).

Media użyte na tej stronie

Bundesarchiv Bild 183-1987-1023-052, Berlin, 750-Jahr-Feier, Staatsakt, Honecker, Sanderling.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1987-1023-052 / Mittelstädt, Rainer / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
ADN-ZB Mittelstädt 23.10.87 Berlin: Jubiläum-Staatsakt. Mit einem Staatsakt der Deutschen Demokratischen Republik im Palast der Republik fanden die Feierlichkeiten zum 750jährigen Jubiläum Berlins ihren Höhepunkt. Nach dem Erklingen von Ludwig van Beethovens 9. Sinfonie bedankte sich der Generalsekretär des ZK der SED und Vorsitzende des Staatsrates der DDR, Erich Honecker, beim Dirigenten Prof. Kurt Sanderling.