Kurt Schneider (psychiatra)

Kurt Schneider (ur. 7 lutego 1887 w Crailsheim, zm. 27 października 1967 w Heidelbergu) – niemiecki lekarz psychiatra, profesor Uniwersytetu w Heidelbergu.

Życiorys

Syn Paula Alexandra von Schneidera (1855–1918), prezesa Sądu Okręgowego w Ulm, i Julie Mathilde Theodory Weitbrecht (1860–1938)[1]. Miał dwie siostry, Hilde (1883-1973) zameżną Gaupp, i Gertrud (1884-1954), zameżną Weitbrecht.

Uczęszczał do gimnazjów w Ulm, Heilbronn i Stuttgarcie. Studiował medycynę na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie i Uniwersytecie Eberharda Karola w Tybindze. Pracę doktorską napisaną pod kierunkiem Roberta Gauppa obronił cum laude w 1912 roku. Walczył na froncie wschodnim podczas I wojny światowej. W 1919 habilitował się u Gustava Aschaffenburga. W 1931 został dyrektorem Klinicznego Instytutu Psychiatrycznego w Monachium. Podczas II wojny był lekarzem wojskowym, stacjonował m.in. w Tartu[2]. W 1945 mianowany profesorem psychiatrii Uniwersytetu w Heidelbergu, w 1946 został dziekanem wydziału medycznego uczelni, w roku 1951/1952 pełnił funkcję rektora. W 1955 przeszedł na emeryturę. Był doktorem honoris causa prawa (1957) i teologii (1967) Uniwersytetu w Heidelbergu, w 1966 przyznano mu Złoty Medal Kraepelina.

Żonaty z Hedwig Marią (Heidi) von Recklinghausen (1906-1998), mieli dwie córki.

Dorobek naukowy

Głównym dziełem Schneidera jest podręcznik psychopatologii klinicznej (Klinische Psychopathologie), którego 15. wydanie ukazało się w 2007 roku. Wyróżnił tzw. objawy pierwszo- i drugorzędowe schizofrenii (klasyfikacja Schneidera).

Wybrane prace

  • Über einige klinisch-psychologische Untersuchungsmethoden und ihre Ergebnisse. Zugleich ein Beitrag zur Psychopathologie der Korsakowschen Psychose. Berlin: Springer, 1912
  • Die Schichtung des emotionalen Lebens und der Aufbau der Depressionszustände[3]. 1920
  • Pathopsychologische Beiträge zur psychologischen Phänomenologie von Liebe und Mitfühlen.[4] 1921
  • Die psychopathischen Persönlichkeiten. W: Gustav Aschaffenburg (Hrsg.): Handbuch der Psychiatrie. Spezieller Teil, 7. Abt., 1. Teil. Leipzig: Deuticke, 1923
  • Der triebhafte und der bewußte Mensch. Jahrbuch der Charakterologie 1 (1), s. 345-351, 1924
  • Die Psychiatrie und die Fakultäten. Berlin: Springer, 1947
  • Beiträge zur Psychiatrie. Wiesbaden: Thieme, 1946
  • Klinische Psychopathologie. Stuttgart: Thieme, 1950
  • Gedichte. Privatdruck, Heidelberg 1950
  • Psychiatrie heute. Stuttgart: Thieme, 1952
  • Die Beurteilung der Zurechnungsfähigkeit. Ein Vortrag. Stuttgart: Thieme, 1953

Przypisy

  1. ↑ Schneider, Kurt (1887-1967), Psychiater. [dostęp 2016-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)].
  2. ↑ H. Steinberg, M.C. Angermeyer. Emil Kraepelin′s years at Dorpat as professor of psychiatry in nineteenth-century Russia. „History of Psychiatry”. 12 (47 Pt 3), s. 297–327, 2001. PMID: 11951915. 
  3. ↑ Kurt Schneider, Die Schichtung des emotionalen Lebens und der Aufbau der Depressionszustände, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 59 (1), 1920, s. 281–286, DOI: 10.1007/BF02901090, ISSN 0303-4194 (niem.).
  4. ↑ Kurt Von Schneider, Pathopsychologische beiträge zur psychologischen phänomenologie von liebe und mitfühlen, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 65 (1), 1921, s. 109–140, DOI: 10.1007/BF02887524, ISSN 0303-4194 (niem.).

Bibliografia