Kutry desantowe projektu 11770

Kutry desantowe projektu 11770
Ilustracja
(c) Mil.ru, CC BY 4.0

Kuter D-156 z transporterem BTR-80
Kraj budowy

 Rosja

Użytkownicy

 Rosja

Wejście do służby

1994

Zbudowane okręty

12 + 4 (eksportowe projektu 11771)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa 53,8 t
pełna 99,7 t[1]

Długość

25,65 m

Szerokość

5,66 m

Zanurzenie

1,5 m[1]

Napęd

2 silniki wysokoprężne M503A o mocy 4000 KM

Prędkość

30 węzłów[1]

Zasięg

600 Mm przy 29 w[1]

Załoga

4[1]

Kutry desantowe projektu 11770 (typu Sierna) (kod NATO: Serna) – seria dwunastu, szybkich kutrów desantowych Marynarki Wojennej Rosji.

Założenia techniczno-taktyczne szybkich kutrów desantowych sformułowano jeszcze przez marynarkę ZSRR w 1977 roku[2]. Przewidywano, że będą one przenoszone po sześć sztuk przez duże okręty desantowe – doki projektu 1174, zapewniając szybki transport pojazdów wojskowych i desantu na brzeg, lecz do ich użycia na tych okrętach ostatecznie nie doszło[2]. Prace projektowe rozpoczęły się jednak dopiero w sierpniu 1985 roku, w Centralnym Biurze Konstrukcyjnym Wodolotów im. R Aleksiejewa w Gorkim (ob. Niżny Nowogród)[2]. Typ otrzymał oznaczenie projektu 11770 i nazwę Sierna (ros. Серна, pol. kozica)[2]. Budowę jednostek powierzono stoczni Wołga, również w Niżnym Nowogrodzie[2]. Prace nad budową prototypowego kutra DKA-67 znacznie się opóźniły i wszedł on do służby w marynarce Rosji dopiero 4 maja 1995 roku, zamiast planowanego 1989 roku[2].

Kutry mogą desantować jeden czołg podstawowy lub dwa wozy bojowe piechoty albo transportery opancerzone lub do 45 ton ładunku lub 92 żołnierzy desantu[3][1]. Desant przewożony jest po zamontowaniu siedzeń na odkrytym pokładzie transportowym o wymiarach 15 × 4,1 m, który może być wówczas nakryty namiotem[4]. Ich zasada ruchu opiera się na ślizgu z wykorzystaniem niszy powietrznej pod specjalnie ukształtowanym dnem, umożliwiającej zmniejszenie oporów ruchu i osiąganie prędkości większych od jednostek wypornościowych[2].

W 2016 roku Marynarka Rosji posiadała kutry tego typu (w nawiasach numery burtowe):

Jednostki Floty Czarnomorskiej wzięły udział w inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku. 7 maja 2022 roku jeden z kutrów, z samobieżną wyrzutnią przeciwlotniczą Tor na pokładzie, został zniszczony bombą przez ukraiński dron Bayraktar TB2 w przystani na Wyspie Wężowej[5].

Ponadto, trzy jednostki zbudowano jeszcze przed przyjęciem do służby prototypu i sprzedano w 1994 roku do celów komercyjnych: jedną do Estonii i dwie do Zjednoczonych Emiratów Arabskich (oznaczone jako projekt 11771)[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j Car′kow 2015 ↓, s. 25.
  2. ↑ a b c d e f g h Nitka 2008 ↓, s. 23-24.
  3. ↑ Project 11770 Serna. [dostęp 2022-05-07]. (ang.).
  4. ↑ Nitka 2008 ↓, s. 25.
  5. ↑ Tayfun Ozberk: Russian Serna-class LCU becomes the new victim of TB2 Drone. navalnews.com, 2020-05-08. [dostęp 2022-05-08]. (ang.).

Bibliografia

  • A. Car′kow: Rossijskij Wojenno-Morskoj Fłot 2016 g. 2015, seria: Morskaja Kollekcyja. nr 12(193)/2015. (ros.).
  • Andrzej Nitka. Szybkość przede wszystkim! Rosyjskie szybkie kutry desantowe projektu 11770 Sierna. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8/2008. XIII (79-80), lipiec–sierpień 2008. Warszawa. ISSN 1426-529X. 

Media użyte na tej stronie