Kutry torpedowe typu Aja
| ||
![]() | ||
Kraj budowy | ![]() | |
Użytkownicy | Izraelski Korpus Morski | |
Stocznia | Chantiers de Meulan | |
Wejście do służby | 1952 | |
Zbudowane okręty | 6 | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność | 62 t standardowa | |
Długość | 26 m | |
Szerokość | 6,3 m | |
Zanurzenie | 1,5 m | |
Napęd | 4 silniki benzynowe Arsenal-Marine-Otto (łącznie 4600 KM) | |
Prędkość | 42 węzły | |
Zasięg | 600 Mm przy 29 w. 300 Mm przy 42 w. | |
Załoga | 14 | |
Uzbrojenie | 2 wyrzutnie torped 450 mm, 1 x działo 40 mm, 4 x działko 20 mm |
Kutry torpedowe typu Aja – izraelskie kutry torpedowe, zbudowane w latach 1951-1952 we Francji. Jednostki tego typu wzięły udział w wojnie sześciodniowej i wojnie na wyczerpanie; wycofane zostały w latach 1972-1974.
W latach 1951-1952 Izrael kupił od Wielkiej Brytanii kutry torpedowe typu Vosper, pochodzące z nadwyżek Royal Navy; do tych używanych jednostek zamówiono też w stoczni Chantiers Naval de Meulan nieco większe, choć zbliżone uzbrojeniem nowe kutry, później nazwane typem Aja[1]. Zamówione w 1949, dostarczono je w latach 1951-1952[2] lub 1950-56[3].
Były to niewielkie jednostki o drewnianych kadłubach, o wyporności standardowej 62 t, długości 26 m, szerokości 6,3 m i zanurzeniu 1,5 m. Cztery dwunastocylindrowe silniki benzynowe Arsenal-Marine-Otto o łącznej mocy 4600 KM rozpędzały je do maksymalnej prędkości 42 węzłów. Zasięg przy prędkości maksymalnej wynosił 300 mil morskich (Mm), przy zmniejszonej do 29 węzłów – 600 Mm[2].
Początkowo uzbrojone były w armatę 40 mm i cztery działka 20 mm oraz dwie wyrzutnie torped kalibru 450 mm (choć często służyły jako jednostki artyleryjskie, bez uzbrojenia torpedowego). W latach sześćdziesiątych przeszły modernizację, podczas której wymieniono silniki benzynowe na dwa diesle Napier Deltic o łącznej mocy 5000 KM[2] (wg Johna Moore'a 4600 KM[3]), co m.in. poprawiło bezpieczeństwo. Zmieniono też kształt nadbudówki i dodano maszt z radarem. Uzbrojenie zmniejszono na ogół o dwa działka 20 mm; w późniejszych latach zdjęto kolejne działko 20 mm i wyrzutnie torped[2], a z początkiem lat 70. co najmniej dwa kutry miały działka 20 mm zamontowane i na dziobie i rufie. Po modernizacji załoga zwiększyła się z pierwotnych 14 do 15 osób[2].
Jednostki te nosiły numery zaczynające się od 200[2] i nazwy[3]:
- „Aja” (T-207)
- „Baz” (T-201)
- „Daja” (T-202)
- „Jasur” (T-205)
- „Peres” (T-203)
- „Tachmas” (T-204)
Brały udział w wojnie sześciodniowej (m.in. w ataku na USS „Liberty”[4]) i wojnie na wyczerpanie (m.in. w bitwie u wybrzeży Rumany).
Wycofano je ze służby w latach 1972-1974[2], aczkolwiek mogły zostać reaktywowane do pełnienia ograniczonej służby patrolowej w czasie wojny Jom Kipur (1973)[5].
Przypisy
- ↑ Mommsen 2011 ↓, s. 52.
- ↑ a b c d e f g Robert Gardiner: Conway’s all the world’s fighting ships, 1947-1995. Annapolis, Md: Naval Institute Press, 1995, s. 194. ISBN 1-55750-132-7. (ang.)
- ↑ a b c John E. Moore: Jane’s fighting ships, 1973-1974. London: Jane's Yearbooks, 1973, s. 174.
- ↑ William D. Gerhard, Henry W. Millington: Attack on a Sigint Collector, the U.S.S. Liberty. National Security Agency, 1981, s. 28-30.
- ↑ Mommsen 2011 ↓, s. 182.
Bibliografia
- Klaus Mommsen: 60 Years Israel Navy Chel Ha’Yam Ha’Yisraeli. Norderstedt: Books on Demand, 2011. ISBN 3-8423-4906-8. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Autor: תא"ל ניר מאור מוזיאון ההעפלה וחיל הים, Licencja: CC BY-SA 3.0
טרפדת ט-207 יורה טורפדו בסדרת אימונים בצרפת אוגוסט 1951
Autor: ניר מאור מוזיאון ההעפלה וחיל הים, Licencja: CC BY-SA 3.0
טרפדת ט-203 עם תותח 40 מ"מ בחרטום, 1958.
Autor: קודקוד צהוב, Licencja: CC BY-SA 4.0
צוות תותח 40 מ"מ בופורס המופעל על ידי 3 אנשים.
Autor: תא"ל ניר מאור מוזיאון ההעפלה וחיל הים חיפה, Licencja: CC BY-SA 3.0
טרפדת חיל הים ט-205 תוצרת מאולן צרפת מברכת את המשחתות בטכס הגעתן לנמל חיפה