Kuujjuarapik

Kuujjuarapik

Flaga
Państwo	Kanada
Prowincja	Quebec
Region	Nord-du-Québec
Powierzchnia	8,16[1] km²
Populacja (2006) • liczba ludności • gęstość	568 69,6 os./km²
Kod pocztowy	J0M 1G0
Położenie na mapie Quebecu Kuujjuarapik
Położenie na mapie Kanady Kuujjuarapik
55°17′N 77°45′W/55,283333 -77,750000
Strona internetowa
Portal Kanada

Kuujjuarapik jest najbardziej na południe wysuniętą inuicką wioską w Nunavik w północnym Quebecu (Kanada). Znajduje się w administracji regionalnej Kativik w regionie administracyjnym Nord-du-Québec. Nazwa oznacza „małą wielką rzekę”. Osada jest dostępna drogą lotniczą, a w niektórych miesiącach również drogą wodną^[2]. Przyległa wioska Whapmagoostui jest zamieszkana przez około 800 mieszkańców, głównie Kri. Najbliższą wioską inuicką jest, odległa o 160 km w kierunku północno-zachodnim, Umiujaq. Inuici i Kri zamieszkiwali tereny nad Wielką Rzeką Wielorybią od dawna przy czym Inuici preferowali teren bezpośrednio przy wybrzeżu a Kri w głębi lądu.

Historia

panorama Kuujjuarapik

W 1820 roku Kompania Zatoki Hudsona otworzyła faktorię handlową, znaną jako „Great Whale River House”, „Great Whale River” i „Great Whale”^[2]. Na mapach z 1851 i 1854 roku faktoria nosi nazwę „Whale River House” i „Whale House”. Misja katolicka powstała w latach osiemdziesiątych XIX wieku. W 1895 roku rząd federalny buduje stację meteorologiczną. Opieka medyczna i policja zostały zapoczątkowane w pierwszej połowie XX wieku. W tamtym czasie osada była zamieszkiwana tylko podczas letnich obozowisk.

W latach trzydziestych XX wieku Inuici porzucili nomadyczne życie na rzecz życia w wiosce. W 1940 roku armia amerykańska otworzyła bazę sił powietrznych wykorzystując jako robotników Inuitów i Kri. W 1941 roku placówka Kompanii Zatoki Hudsona została zamknięta. Po drugiej wojnie światowej, w 1948 roku, baza wojskowa została przekazana rządowi Kanady.

W ramach programu Mid-Canada Line^[3], 1955 roku w osadzie zaczęła w działać stacja radarowa. Pomimo że była w użyciu tylko przez 10 lat, przyczyniła się do trwałego osiedlenia się Inuitów i powstania wioski.

W 1961 roku, gdy rząd Quebecu zdecydował nadać francuskie imiona miejscom na północy kraju, nazwa osady została zmieniona na Grande-Baleine, która to nazwa została zastąpiona rok później przez Post-de-la-Baleine. Kiedy wioska została formalnie zarejestrowana przybrała obecną nazwę, używaną od dłuższego czasu używaną przez Inuitów^[4].

Obawiając się wpływu planowanych prac w związku z budową elektrowni wodnej, w 1982 roku przeprowadzono referendum, w którym większość Inuitów zdecydowała się przenieść do nowej wioski, Umiujaq, 160 km na północ. Duża część Inuitów przeniosła się tam w 1986 roku powodując znaczące mniejszenie liczebności osady^[2].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa. nvkuujjuaraapik.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-01)]. (ang. • fr.)
• Strona internetowa dedykowana turystom. nunavik-tourism.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-21)]. (ang. • fr.)