Kwakowo (województwo pomorskie)

Kwakowo

wieś
Kościół w Kwakowie
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Powiat	słupski
Gmina	Kobylnica
Liczba ludności	576
Strefa numeracyjna	59
Kod pocztowy	76-251[1]
Tablice rejestracyjne	GSL
SIMC	0745361
Położenie na mapie gminy Kobylnica Kwakowo
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kwakowo
Położenie na mapie województwa pomorskiego Kwakowo
Położenie na mapie powiatu słupskiego Kwakowo
54°22′07″N 17°01′32″E/54,368611 17,025556
Strona internetowa

Kwakowo (kaszb. Kwakòwò, niem. Quackenburg) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kobylnica nad rzeką Kwaczą i przy trasie drogi krajowej nr 21.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Historia

Pierwsza wzmianka z XIII wieku mówiąca o erygowaniu kościoła katolickiego w Kwakowie („Ecolasiae da Qacoc”). Wieś należała pierwotnie do rodu Zitzewitzów. Następna informacja o Kwakowie, zapisanym jako Quackenburg, pochodzi z 1480 roku. W XVII wieku używano formę kaszubską zapisaną przez Niemców jako „Kwakow”. Do roku 1702 odprawiano w tutejszym kościele nabożeństwa także w języku kaszubskim. Pastorem w tym czasie był Christian Bilang. Kwakowo należy do nielicznych wsi pomorskich, w których zachowały się księgi parafialne, sięgające połowy XVIII wieku. Do XVII wieku istniały dwa odrębne majątki, które w 1649 roku skupił w swych rękach Paul von Zitzewitz, ale nie na długo, bo w 30. lat później przeszły we władanie von der Goltzów, następnie Wobeserów, aby ostatecznie – od 1714 do 1905 roku pozostać w rodzinie von Blumenthalów. W 1784 roku we wsi był folwark, młyn wodny, karczma, kuźnia i w sumie 24 dymy. Od Blumenthalów Kwakowo wykupił Bodo von Zitzewitz, syn Güntera z Borzęcina, aby sprzedać je następnie w 1913 roku – Bernardowi von Puttkamer. W 1936 roku część dóbr znajdowała się w rękach Otto Ratzke, a druga była własnością R. Huppke ze Słupska. W roku 1702 odbyło się ostatnie nabożeństwo w języku kaszubskim. Szkoła w Kwakowie istniała od 1710 roku, a pierwszy kościół podobno już w 1208 roku. Zastąpiła go świątynia wybudowana pod patronatem Marcusa Siczewitza w 1615 roku. Wieś miała charakterystyczną zabudowę – stodołami zwróconą do drogi. Po licznych pożarach z zabytkowych budowli zachowało się tylko kilka budynków. Dawniej koło wsi stał XIX-wieczny wiatrak.

Zabytki

• XIV-wieczny murowany kościół parafialny pw Niepokalanego Poczęcia NMP wybudowany na szczycie wczesnośredniowiecznego grodziska, kamienna nawa zbudowana w XIX w. na miejscu pierwotnej^[2]. Murowana, szeroka wieża o gładkich elewacjach z ok. 1500, przebudowana w XIX w^[3], w kruchcie pod wieżą zachowały się barokowe malowidła stropowe.
• Park podworski – stare świerki, lipa srebrzysta, cyprysik groszkowy, jodła kaukaska, dąb szypułkowy, jodła pospolita. Przez park przepływa rzeka Kwacza.

Przypisy

Bibliografia

• Kwakowo dawniej i dziś. kwakowo.hostzi.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-22)].
• Kwakowo. powiatslupsk.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-23)].