Kwas heksafluorokrzemowy

Kwas heksafluorokrzemowy

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) kwas heksafluorokrzemowy Inne nazwy i oznaczenia kwas fluorokrzemowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	H2[SiF6]
Inne wzory	H2SiF6
Masa molowa	144,09 g/mol
Wygląd	jasnożółta ciecz[1]
Identyfikacja
Numer CAS	16961-83-4
PubChem	21863527
InChI InChI=1S/F6Si/c1-7(2,3,4,5)6/q-2/p+2 InChIKey OHORFAFFMDIQRR-UHFFFAOYSA-P
Właściwości Gęstość 1,31 g/cm³[2]; roztwór 33,5–35%
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2014-12-02] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Niebezpieczeństwo Zwroty H H302, H314 Zwroty P P280, P305+P351+P338, P310 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki Żrący (C) Zwroty R R20/21/22, R35 Zwroty S S26, S36/37/39, S45 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[3] 0 3 0   Numer RTECS VV8225000 Dawka śmiertelna 430 mg/kg (szczur, doustnie)[2]
Podobne związki
Podobne związki	kwas heksafluorofosforowy kwas tetrafluoroborowy kwas heksachloroplatynowy
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Kwas heksafluorokrzemowy – nieorganiczny związek chemiczny krzemu i fluoru; mocny, nietrwały kwas. Może istnieć tylko w roztworach wodnych o maksymalnym stężeniu 61%. Ogrzany lub pod działaniem stężonego kwasu siarkowego rozkłada się na fluorowodór i tetrafluorek krzemu:

H₂SiF₆ → 2HF + SiF₄

Powstaje w reakcji fluorowodoru z krzemionką:

SiO₂ + 6 HF → H₂SiF₆ + 2 H₂O

Przemysłowo otrzymywany jest z fluorytu^[4] oraz jako produkt uboczny podczas produkcji kwasu fosforowego z minerałów zawierających fluor.

Stosowany głównie podczas produkcji aluminium, do przekształcania tlenku glinu w fluorek glinu i kriolit, np.:

H₂SiF₆ + Al₂O₃ → 2 AlF₃ + SiO₂ + H₂O

Sól sodowa (heksafluorokrzemian sodu) jest stosowana jako środek owadobójczy i środek do fluorowania wody.

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia dla wszystkich. Chemia. Małgorzata Wiśniewska (red.). Warszawa: Wydawnictwa Naukowe i Techniczne, 2001, s. 130. ISBN 83-204-2590-5.