Kyösti Kallio

Kyösti Kallio

Imię i nazwisko po urodzeniu	Gustaf Kallio
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1873 Ylivieska
Data i miejsce śmierci	19 grudnia 1940 Helsinki
4. Prezydent Republiki Finlandii
Okres	od 1 marca 1937 do 19 grudnia 1940
Przynależność polityczna	Partia Centrum
Poprzednik	Pehr Evind Svinhufvud
Następca	Risto Ryti
Premier Republiki Finlandii
Okres	od 7 października 1936 do 15 lutego 1937
Przynależność polityczna	Partia Centrum
Poprzednik	Toivo Mikael Kivimäki
Następca	Aimo Cajander
Okres	od 16 sierpnia 1929 do 4 lipca 1930
Poprzednik	Oskari Mantere
Następca	Pehr Evind Svinhufvud
Okres	od 31 grudnia 1925 do 13 grudnia 1926
Poprzednik	Antti Tulenheimo
Następca	Väinö Tanner
Okres	od 14 listopada 1922 do 18 stycznia 1924
Poprzednik	Aimo Cajander
Następca	Aimo Cajander

Kyösti Kallio (ur. 10 kwietnia 1873 w Yliviesce, zm. 19 grudnia 1940 w Helsinkach) – fiński polityk, premier, a później prezydent Finlandii^[1].

Życiorys

Urodził się jako Gustaf Kallio w mieście Ylivieska. Był członkiem Unii Agrariuszy. Trzykrotnie pełnił urząd ministra rolnictwa w latach: 1917–1918, 1919–1920 oraz 1921–1922, w tym czasie doprowadził do uchwalenia reformy rolnej, która promowała wykup ziemi na własność przez chłopów dzierżawców (tzw. lex Kallio). Aż cztery razy sprawował urząd premiera Finlandii, w latach: 1922–1924, 1925–1926, 1929–1930 i 1936–1937, a w latach 1920–1936 kilkakrotnie był przewodniczącym fińskiego parlamentu. W okresie od roku 1937 do 1940 był prezydentem Finlandii.

12 marca 1940 roku, w przeddzień zawarcia w Moskwie układu pokojowego kończącego wojnę zimową, prezydent Kallio podpisując pełnomocnictwa delegacji fińskiej do zawarcia pokoju na warunkach narzuconych przez Stalina, wyraził się słowami „Niech uschnie ręka, która podpisała taki dokument”. Pięć miesięcy później prezydent doznał wylewu krwi do mózgu, wskutek czego dotknął go paraliż prawej ręki. W związku z powyższym 27 listopada 1940 prezydent poprosił parlament o przyjęcie jego dymisji. Stan jego zdrowia pogarszał się jednak coraz bardziej i 19 grudnia 1940 Kyösti Kallio zmarł nagle na kolejny wylew na peronie dworca kolejowego w Helsinkach^[2].

Został odznaczony m.in. estońskim Krzyżem Wolności II klasy (1920) oraz Orderem Krzyża Orła I klasy (1932).

Przypisy