Kyle O’Reilly

Kyle O'Reilly
Ilustracja
O'Reilly we wrześniu 2013
Imię i nazwisko

Kyle Greenwood

Data i miejsce urodzenia

1 marca 1987
Delta, Kanada

Miejsce
zamieszkania

Saint Louis[1]

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Kyle O'Reilly

Wzrost

1,80 m[2]

Masa ciała

91 kg[3][4]

Zapowiadany z

Hrabstwo Cape Breton, Nowa Szkocja[2]
Vancouver, Kolumbia Brytyjska[3][4]

Trenerzy

Aaron Idol[5]
Scotty Mac[5]
Davey Richards[6][5]
Tony Kozina[6]

Debiut

2005[2]

Kyle Greendoow (ur. 1 marca 1987 w Delcie w Kanadzie[7][6]) – kanadyjski profesjonalny wrestler, obecnie występujący w federacji WWE w rozwojowym brandzie NXT pod pseudonimem ringowym Kyle O'Reilly.

O'Reilly jest najbardziej znany z występów w Ring of Honor (ROH). Pracował również dla New Japan Pro-Wrestling (NJPW) i wielu federacji niezależnych, między innymi Pro Wrestling Guerrilla. W swojej karierze zdobył ROH World Championship, trzy razy ROH World Tag Team Championship z Bobbym Fishem (jako drużyna reDRagon), a także PWG World Championship. Ponadto jest zwycięzcą turnieju Battle of Los Angeles 2013.

Kariera profesjonalnego wrestlera

Extreme Canadian Championship Wrestling (2005–2017)

O'Reilly pojawił się pierwszy raz w telewizji podczas nagrań programów federacji NWA: Extreme Canadian Championship Wrestling (ECCW) z 23 grudnia 2005, gdzie on i Tony Tisoy przegrali z Wrathchildem i Killswitchem[8]. W styczniu 2006 brał udział w walce wieczoru gali z okazji 10. rocznicy istnienia federacji, gdzie wspólnie z Fast Freddym Funkiem i Kurtem Sterlingiem pokonali Michelle Starr, Johnny'ego Canucka i Vance'a Nevadę[9]. O'Reilly ukończył treningi w szkole ECCW House of Pain 29 maja 2006[7], gdzie w ostatniej walce w tejże szkółce pokonał swojego trenera Aarona Idola[7]. Kontynuował swoje występy w ECCW przez 2006 i początek 2007. W marcu 2007 rozpoczął rywalizację z Sidem Sylumem, gdzie przegrał z nim w „European Rounds” matchu z 2 marca, lecz dobę później z Veroniką Vice pokonał jego i Nikki Matthews[8]. 30 marca O'Reilly pokonał Syluma w „I Quit” matchu wieńczącym rywalizację[8].

W czerwcu 2007 wziął udział i wygrał turniej ECCW Pacific Cup, gdzie spotkał się z finale z Tonym Kozinem i Scottym Macem[10]. 21 lipca pokonał Ice'a i zdobył NWA Canadian Junior Heavyweight Championship[8]. Mimo tego sześć dni później utracił tytuł na rzecz Ice'a[8], jednak w rewanżu w przyszłym miesiącu odzyskał tytuł. Drugi raz utracił tej samej nocy[8]. 24 sierpnia odbyła się kolejna walka, która zakończyła się podwójnym przypięciem, przez co tytuł został zawieszony[8]. W rezultacie O'Reilly i Ice zawalczyli w best of five series wyłaniającym nowego mistrza. O'Reilly wygrał pierwszą i trzecią walkę, zaś Ice drugą i czwartą[11]. O'Reilly pokonał Ice'a w Last Man Standing matchu z 28 grudnia i zdobył mistrzostwo trzeci raz w karierze[8].

W 2008 O'Reilly wziął udział w kolejnym turnieju Pacific Cup, lecz tym razem go nie wygrał[12]. W kwietniu 2009 O'Reilly i 19 innych wrestlerów wzięło udział w maratonie ECCW Wrestling With Hunger, gdzie zawalczyli w czterdziestu walkach przez 72 godziny by zarobić na jedzenie do lokalnego banku żywnościowego[13].

19 marca 2010 O'Reilly wziął udział w trzyosobowej walce o NWA Canadian Heavyweight Championship przeciwko Billy'emu Suede i Sylumowi[14]. W kwietniu wziął udział w walce Title vs. Title z Rickiem Sterlingiem[15]. Po raz kolejny wziął udział w turnieju Pacific Cup z 6 czerwca, gdzie pokonał Azeema i Suede, lecz w finale przegrał z Artemisem Spencerem[16]. Podczas gali To Hell and Back z 25 czerwca wziął udział w dwóch walkach: pokonał Ice'a, lecz potem przegrał z Sylumem o NWA Canadian Heavyweight Championship[17]. Następnej doby wraz z El Phantasmo przegrał z Pop Culture w two-out-of-three falls matchu[18]. O'Reilly powracał do ECCW w 2011 i 2014 by wziąć udział w turnieju Pacific Cup.

O'Reilly powrócił do ECCW 14 stycznia 2017 na gali Ballroom Brawl 7, gdzie pokonał El Phantasmo o ECCW Championship. Od razu po walce zawiesił tytuł.

Federacje niezależne (2008–2017)

O'Reilly (po lewej) walczący z Adamem Colem podczas turnieju Chikara Young Lions Cup w 2010.

O'Reilly zadebiutował w Full Impact Pro (FIP) podcxas gali In Full Force z 30 maja 2008, gdzie przegrał z Damienem Wayne’em[19]. Kolejnej nocy podczas gali Southern Justice 2008 zawalczył z Johhnym DeBallem, lecz Davey Richards zaatakował obu uczestników i pojedynek zakończył się bez rezultatu[20]. Do FIP powrócił w listopadzie 2009 biorąc udział w pierwszej nocy Jeff Peterson Memorial Cup, gdzie wraz z Tonym Koziną wziął udział w Tag Team Rumble, który wygrało Bumz R' Us[21].

16 stycznia 2010 O'Reilly zadebiutował w promocji Evolve, gdzie pokonał Bobby'ego Fisha[22]. Podczas gali Evolve 2: Hero vs. Hidaka zawalczył i pokonał Hallowickeda, który zastępował kontuzjowanego TJP'ego[23]. O'Reilly poniósł pierwszą porażkę podczas gali Evolve 3: Rise or Fall przegrywając z TJP[24]. Podczas gali Evolve 5: Danielson vs. Sawa przegrał z Ricochetem[25].

O'Reilly wystąpił po raz pierwszy w Dragon Gate USA (DGUSA) podczas nagrań gali Open the Freedom Gate w dniu 28 listopada 2009, gdzie podczas pre-show pokonał Adama Cole'a[26][27]. Podczas gali DGUSA Fearless wygrał sześcioosobową walkę w pre-show i odprowadził Daveya Richardsa do ringu w głównej części gali[28][29]. 26 września 2010 wziął udział w six-pack challenge, który wygrał Brodie Lee[30].

28 sierpnia 2010 wziął udział w turnieju Young Lions Cup federacji Chikara, lecz przegrał z Adamem Colem w ćwierćfinale[31][32].

26 maja 2017 wziął udział w kwalifikacjach kanadyjczyków w WCPW Pro Wrestling World Cup, gdzie pokonał Tysona Duxa w pierwszej rundzie, lecz w półfinale uległ Mike'owi Baileyowi.

Ring of Honor (2009–2017)

Future Shock: O'Reilly (po lewej) i Adam Cole (po prawej) na gali federacji Ring of Honor w sierpniu 2011.

O'Reilly zadebiutował w Ring of Honor (ROH) w 2009[4]. 13 listopada 2009 przegrał z Tonym Koziną[33]. W telewizji zadebiutował 21 grudnia 2009 podczas odcinka tygodniówki Ring of Honor Wrestling, gdzie przegrał z Chrisem Hero[34][35]. 5 lutego 2010 podczas nagrań tygodniówek Ring of Honor Wrestling wygrał w rewanżu z Tonym Koziną[36]. 10 września został pokonany przez byłego posiadacza ROH World Championship Austina Ariesa[37]. Trzy dni później ROH ogłosiło podpisanie kontraktu z zawodnikiem[38].

O'Reilly rozpoczął współpracę z nowym zawodnikiem ROH Adamem Colem, gdzie wspólnie utworzyli drużynę. 2 października podczas nagrań Ring of Honor Wrestling pokonali Grizzly'ego Redwooda i Mike'a Sydala[39]. Dwa tygodnie później ponieśli dwie porażki ze Steve'em Corino i Kevinem Steenem, a także z The All Night Express (Kennym Kingiem i Rhettem Titusem)[40][41]. 12 listopada O'Reilly wziął udział w turnieju Survival of the Fittest 2010, lecz został wyeliminowany przez Kevina Steena w pierwszej rundzie[42]. O'Reilly zadebiutował na galach pay-per-view występując 18 grudnia podczas gali Final Battle; wspólnie z Colem zostali pokonani przez All Night Express[43]. 1 i 2 kwietnia na edycjach Chapter One i Chapter Two gali Honor Takes Center Stage, O'Reilly i Cole przegrali dwie walki z The Briscoe Brothers (Jayem i Markiem) oraz The Kings of Wrestling (Chrisem Hero i Claudiem Castagnolim)[44][45]. 8 lipca 2011 drużyna pokonała Bravado Brothers stając się pretendentami do tytułów ROH World Tag Team Championship[46]. 25 lipca O'Reilly odnowił kontrakt z federacją[47]. 13 sierpnia podczas nagrań Ring of Honor Wrestling drużyna zaczęła występować pod nazwą Future Shock[48].

O'Reilly w posiadaniu ROH World Tag Team Championship we wrześniu 2013.

7 stycznia 2012 podczas nagrań Ring of Honor Wrestling, Future Shock zostało rozwiązane i O'Reilly uformował sojusz z Daveyem Richardsem występując jako Team Ambition; wspólnie rywalizowali przeciwko Cole'owi i Eddiemu Edwardsowi[49]. W występach poza ROH dobierali jako trzeciego partnera Tony'ego Kozinę[50]. 4 marca podczas gali 10th Anniversary Show, Team Ambition zostało pokonane w walce wieczoru przez Cole'a i Edwardsa[51]. 24 marca podczas gali Best in the World 2012: Hostage Crisis, O'Reilly został pokonany przez Cole'a w „Hybrid Rules” matchu. Po walce Cole chciał się z nim pogodzić, lecz przegrany odrzucił propozycję policzkując przeciwnika i ogłaszając stałą współpracę z Richardsem, wskutek czego stał się antagonistą[52].

16 grudnia podczas gali Final Battle 2012: Doomsday, O'Reilly i Bobby Fish (znani jako reDRagon) przegrali z The American Wolves (Daveyem Richardsem i Eddiem Edwardsem)[53]. Podczas gali 11th Anniversary Show z 2 marca 2013, reDRagon zdobyło ROH World Tag Team Championship pokonując The Briscoe Brothers[54]. Tego samego miesiąca obronili tytułów w walce z Alabama Attitude (Coreyem Hollisem i Mikiem Poseyem), jak również podczas czerwcowej gali Best in the World w three-way tag team matchu z C & C Wrestle Factory (Caprice’em Colemanem i Cedricem Alexandrem) i S.C.U.M. (Cliffem Comptonem i Rhettem Titusem)[55][56]. Tytuły utracili na rzecz Forever Hooligans (Alexa Koslova i Rocky'ego Romero) 27 lipca[57]. Niespełna miesiąc później odzyskali tytuły od The American Wolves[58]. Przez resztę 2013 skutecznie bronili tytułów przeciwko takim drużynom jak C & C Wrestle Factory, The Forever Hooligans, Jayowi Lethalowi i Michaelowi Elginowi, a także Outlaw, Inc. (Homicide'owi i Eddiemu Kingstonowi)[59][60][61]. Podczas gali 12th Anniversary Show z lutego 2014 obronili tytuły pokonując Adrenaline Rush (ACH i TaDariusa Thomasa), lecz 8 marca stracili je na rzecz The Young Bucks[62][63]. O'Reilly i Fish zdobyli tytuły tag team po raz trzeci 17 maja 2014 pokonując The Young Bucks podczas gali War of the Worlds federacji ROH i New Japan Pro-Wrestling (NJPW)[64]. 7 i 22 czerwca obronili tytuły pokonując kolejno The Briscoe Brothers, Christophera Danielsa i Frankiego Kazariana podczas gali Best in the World 2014[65][66]. 23 listopada 2014 reDRagon pokonało ACH i Matta Sydala, The Addiction i The Briscoes broniąc tytułów tag team i wygrywając turniej Tag Wars[67]. O'Reilly i Fish zdołali pokonać Alexa Shelleya i Kushidę, The Young Bucks i The Kingdom (Michaela Bennetta i Matta Tavena) podczas gal Final Battle 2014, ROH 13th Anniversary Show i Supercard of Honor IX[68][69][70]. O'Reilly i Fish stracili tytuły na rzecz The Addiction (Danielsa i Kazariana) podczas nagrań tygodniówek Ring of Honor Wrestling z 4 kwietnia[71]. 18 września 2015 podczas gali All Star Extravaganza VII, O'Reilly otrzymał szansę na walkę o ROH World Championship, lecz interweniujący Adam Cole przeszkodził mu w zdobyciu tytułu[72].

16 sierpnia 2016 podczas gali Death Before Dishonor XIV O'Reilly powrócił i interweniował podczas celebracji Cole'a po zdobyciu ROH World Championship, tym samym wznawiając rywalizację[73]. 2 grudnia podczas gali Final Battle pokonał Cole'a i zdobył ROH World Championship po raz pierwszy w karierze[74]. 31 grudnia wygasł jego kontrakt z federacją, lecz zaczął występować na wybranych galach[75]. 4 stycznia 2017 podczas gali Wrestle Kingdom 11 utracił światowy tytuł na rzecz Cole'a[76]. Tydzień później został usunięty z rosteru na stronie internetowej Ring of Honor, a także usunięty z walk z następnych gal[77].

Pro Wrestling Guerrilla (2011–2017)

22 października 2011 O'Reilly zadebiutował wraz z Adamem Colem w Pro Wrestling Guerrilla, gdzie występowali jako Future Shock i przegrali z The Young Bucks o PWG World Tag Team Championship[78][79]. Future Shock zostało pokonane przez RockNES Monsters (Johnny'ego Goodtime'a i Johnny'ego Yumę) podczas tygodniówki Fear z 10 grudnia[80]. 21 kwietnia 2012 wzięli udział w corocznym turnieju Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament (DDT4), gdzie dotarli do półfinału, jednakże przegrali z ostatecznymi zwycięzcami The Super Smash Bros. (Playerem Uno i Stupefiedem)[81]. 21 lipca podczas 9th Anniversary Show Future Shock i The Young Bucks przegrali z Super Smash Bros. o PWG World Tag Team Championship w three-way ladder matchu[82]. 12 stycznia 2013 wraz z Colem wziął udział w turnieju Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament 2013, gdzie w półfinale odpadli będąc pokonanym przez El Generico i Kevina Steena[83].

30 sierpnia O'Reilly wziął udział w turnieju Battle of Los Angeles 2013 i pokonał Trent? w pierwszej rundzie[84]. Następnego dnia wygrał resztę turnieju pokonując kolejno ACH w drugiej rundzie, Drake'a Youngera w półfinale i Michaela Elgina w finale. W rezultacie otrzymał szansę na walkę o PWG World Championship, który był w posiadaniu Adama Cole'a[85]. Zawalczyli ze sobą 19 października, lecz Cole obronił tytuł po interwencji Kevina Steena i The Young Bucks[86]. 23 maja 2014 pokonał Cole'a w „Knockout or Submission Only” matchu i zdobył tytuł[87]. W sierpniu O'Reilly wziął udział w kolejnym turnieju Battle of Los Angeles 2014, lecz po dotarciu do półfinałów musiał zrezygnować z dalszego występu po ataku Rodericka Stronga[88]. 12 grudnia O'Reilly obronił PWG World Championship pokonując zwycięzcę Battle of Los Angeles, Ricocheta. Mimo to utracił tytuł w kolejnej walce przeciwko Strongowi, którzy zmierzyli się w Guerrilla Warfare matchu[89].

4 marca 2016 O'Reilly pokonał Marty'ego Scurlla, zaś następnej nocy reDRagon przegrało z The Young Bucks i nie zdobyło tytułów tag team. 26 lipca przegrał z Zackiem Sabre Jr. o PWG World Championship. 3 września pokonał Matthew Riddle'a w pierwszej rundzie turnieju Battle of Los Angeles, lecz w kolejnym szczeblu uległ Markowi Haskinsowi.

New Japan Pro-Wrestling (2014–2017)

reDRagon w posiadaniu IWGP Junior Heavyweight Tag Team Championship w listopadzie 2015.

Wskutek współpracy ROH z NJPW, reDRagon zadebiutowało w japońskiej federacji 10 sierpnia 2014 i przegrało z Czas Splitters (Alexem Shelleya i Kushidą) o IWGP Junior Heavyweight Tag Team Championship[90]. Duo powróciło do NJPW 25 października i wzięło udział w turnieju Super Junior Tag Tournament 2014[91]. 3 listopada pokonali w finale The Young Bucks i wygrali cały turniej[92]. Pięć dni później podczas gali Power Struggle, reDRagon pokonało Time Splitters w rewanżu i zdobyło IWGP Junior Heavyweight Tag Team Championship[93]. Po raz pierwszy obronili tytuły 4 stycznia 2015 podczas gali Wrestle Kingdom 9 w four-way tag team matchu z Forever Hooligans, Time Splitters i The Young Bucks[94]. 11 lutego podczas gali The New Beginning in Osaka stracili tytuły na rzecz The Young Bucks[95][96].

reDRagon powróciło do NJPW 3 maja 2015 podczas gali Wrestling Dontaku 2015, gdzie zawalczyli z Roppongi Vice (Barettą i Rockym Romero) i The Young Bucks o tytuły, które obronili Young Bucks[97]. Tego samego miesiąca Fish wziął udział w turnieju Best of the Super Juniors 2015[98], ukończył swój blok z pięcioma zwycięstwami i dwiema porażkami, tym samym nie przechodząc do finału[99]. Po turnieju reDRagon otrzymało rewanż o tytuły, lecz ponownie przegrali z The Young Bucks podczas gali Dominion 7.5 in Osaka-jo Hall[100]. Mimo tego zdołali ich pokonać 16 sierpnia i odzyskali tytuły IWGP Junior Heavyweight Tag Team Championship[101]. The Young Bucks zdobyło tytuły od reDRagon podczas gali Wrestle Kingdom 10 z 4 stycznia 2016[102]. 10 października podczas gali King of Pro-Wrestling, O'Reilly otrzymał szansę na walkę o NEVER Openweight Championship, lecz przegrał z Katsuyorim Shibatą[103].

WWE

NXT (od 2017)

O'Reilly zadebiutował w rozwojowym brandzie NXT federacji WWE 12 lipca 2017 podczas nagrań tygodniówek NXT, gdzie przegrał z Aleisterem Blackiem[104][105].

Pojawił się 19 sierpnia podczas gali NXT TakeOver: Brooklyn III, gdzie wspólnie z Adamem Colem i Bobbym Fishem zaatakował nowego NXT Championa Drew McIntyre'a[106]. We wrześniu O'Reilly, Fish i Cole zaczęli występować jako trio „The Undisputed Era”[107][108]. Wskutek rywalizacji The Undisputed Ery, Sanity i The Authors of Pain (z Roderickiem Strongiem), generalny menadżer brandu NXT William Regal ogłosił walkę wieczoru podczas gali NXT TakeOver: WarGames, którym był WarGames match; pojedynek wygrał O'Reilly, Fish i Cole.

Życie prywatne

Greenwood ma cukrzycę typu pierwszego[5]. Za inspiratorów uważa Breta Harta, Toshiakiego Kawadę, Royce'a Graciego i Muhammada Alego[5]. W dzieciństwie trenował amatorski wrestling, hokej, futbol amerykański, kickboxing, jujutsu, snowboarding i lacrosse[5]. Pomiędzy treningami na profesjonalnego wrestlera pracował jako kucharz w miejscowej restauracji[7].

Styl walki

O'Reilly aplikujący guillotine choke na Michaelu Elginie.
  • Finishery
  • Inne ruchy
    • Ax and Smash (Scissors stomp na głowę klęczącego lub pochylonego przeciwnika, a także dodanie elbow smashu)[109][114]
    • Bridging leg hook belly-to-back suplex[116][117]
    • Nigel (Pendulum lariat)[118][119] – zaadaptowane od Nigela McGuinnessa
    • Front missile dropkick z krawędzi ringu w przeciwnika stojącego poza ringiem[109][120]
    • Triple rolling double underhook suplex
  • Przydomki
    • „The Martial Artist”[121]
  • Motywy muzyczne
    • „I'm Shipping Up to Boston” ~ Dropkick Murphys[2]
    • „Dance Away” ~ Damn Valentines
    • „Prelude” ~ Kavinsky
    • „Lightning and Thunder” ~ Extreme Music (NXT)
    • „Undisputed” ~ CFO$ (NXT; od 20 września 2017; używany podczas członkostwa w grupie The Undisputed Era)

Mistrzostwa i osiągnięcia

O'Reilly z tytułami ROH World Tag Team Championship i PWG World Championship w czerwcu 2014.

Przypisy

  1. ↑ Patric Laprade: Kyle O'Reilly a champ heading into ROH 12th anniversary show. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, February 20, 2014. [dostęp 2014-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (kwietnia 18, 2015)].
  2. ↑ a b c d e ECCW Roster: Kyle O'Reilly. NWA: Extreme Canadian Championship Wrestling. [dostęp 2010-11-28].
  3. ↑ a b Kyle O'Reilly. WWE.
  4. ↑ a b c d Kyle O'Reilly. Ring of Honor. [dostęp 2011-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (sierpnia 18, 2017)].
  5. ↑ a b c d e f g h Kyle O'Reilly. Evolve. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 13, 2009)].
  6. ↑ a b c Fred Johns: Kyle O'Reilly's long journey ends with ROH deal. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, November 21, 2010. [dostęp 2010-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (kwietnia 18, 2015)].
  7. ↑ a b c d Fred Johns: The Pain of Graduation Day. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, June 17, 2006. [dostęp 2010-11-28].
  8. ↑ a b c d e f g h ECCW (British Columbia). Online World of Wrestling. [dostęp 2010-11-28].
  9. ↑ Fred Johns: Returning vets revel in ECCW anniversary. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, January 31, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (listopada 6, 2014)].
  10. ↑ Fred Johns: Pacific Cup a showcase of West Coast talent. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, June 5, 2008. [dostęp 2010-11-28].
  11. ↑ Fred Johns: ECCW steps up to help fan fight cancer. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, November 18, 2007. [dostęp 2010-11-28].
  12. ↑ Fred Johns: Suede not a gracious Pacific Cup winner. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, June 9, 2008. [dostęp 2010-11-28].
  13. ↑ Fred Johns: Marathon matches bring in 3,000 pounds for food bank. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, April 6, 2009. [dostęp 2010-11-28].
  14. ↑ Detailed Results from Quest for Gold on March 19, 2010. NWA: Extreme Canadian Championship Wrestling, April 10, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 18, 2011)].
  15. ↑ Detailed Results from Title VS Title on April 10, 2010. NWA: Extreme Canadian Championship Wrestling, April 13, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (maja 4, 2010)].
  16. ↑ Quick Results – 2010 Pacific Cup – June 6th, 2010 – Vancouver. NWA: Extreme Canadian Championship Wrestling, June 7, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (marca 30, 2014)].
  17. ↑ Results: Memphis & Powers Win Tag Team Gold, Phantasmo Beats Diaz!. NWA: Extreme Canadian Championship Wrestling, June 28, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 18, 2011)].
  18. ↑ Quick Results – Live in Nanaimo – June 26th, 2010 – Nanaimo. NWA: Extreme Canadian Championship Wrestling, June 28, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (marca 30, 2014)].
  19. ↑ Brad Dykens: DVD Review: FIP "In Full Force" (5/30/08). WrestleView, January 17, 2009. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 27, 2012)].
  20. ↑ 5.31.08 – Southern Justice 2008. Full Impact Pro, May 31, 2008. [dostęp 2010-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (października 9, 2010)].
  21. ↑ 11.20.09 – Jeff Peterson Memorial Cup Night 1. Full Impact Pro, November 20, 2009. [dostęp 2010-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (October 7, 2010)].
  22. ↑ Brad Dykens: DVD Review: "Evolve 1: Ibushi vs. Richards". WrestleView, May 8, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 27, 2012)].
  23. ↑ Evolve 2 Results – Spoilers. Evolve. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (lipca 10, 2011)].
  24. ↑ Sean Radican: Radican's Evolve DVD Review Series: "Evolve 3: Rise or Fall" 5/1 – Castagnoli vs. Taylor, Fish vs. Hero. Pro Wrestling Torch, November 15, 2010. [dostęp 2010-11-25].
  25. ↑ Evolve 5 Results – Spoilers. Evolve, September 13, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (July 17, 2011)].
  26. ↑ Sean Radican: Radican's DGUSA DVD Review Series: "Open the Freedom Gate" – Doi & Yoshino vs. Shingo & Dragon Kid, Yamato-Richards. Pro Wrestling Torch, May 19, 2010. [dostęp 2010-11-28].
  27. ↑ Thomas Bobo: Dragon Gate USA 11/28 results. WrestleView, November 29, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 27, 2012)].
  28. ↑ Sean Radican: Radican's DGUSA DVD Review Series: "Fearless" – Hulk vs. Dragon Kid, Mochizuki vs. Richards. Pro Wrestling Torch, August 27, 2010. [dostęp 2010-11-28].
  29. ↑ Sean Radican: Radican's DGUSA "Fearless" PPV Review – Dragon Kid-Hulk, Richards-Mochizuki. Pro Wrestling Torch, March 4, 2010. [dostęp 2010-11-28].
  30. ↑ Matt Perry: 9/26 DGUSA results in Milwaukee: Ring arrives and show delivers strong six-man Dragon Gate match, Bryan Danielson's final independent match. Pro Wrestling Torch, September 26, 2010. [dostęp 2010-11-28].
  31. ↑ "Young Lions Cup VIII – Night 2"; 8.28.2010 @ Goodwill Fire Assoc. Hall (Reading, PA). Chikara, August 28, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (October 17, 2013)].
  32. ↑ Rick Cambo: Chikara Young Lions Cup day two report. Wrestling Observer/Figure Four Online. [dostęp 2010-11-28].
  33. ↑ Adam Martin: 11/13 ROH Results: Novi, MI. WrestleView, November 14, 2009. [dostęp 2010-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 27, 2012)].
  34. ↑ Adam Martin: Spoilers: 11/5 ROH HDNet tapings. WrestleView, November 7, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 27, 2012)].
  35. ↑ Adam Martin: ROH on HDNet Results – 12/21/09. WrestleView, November 27, 2009. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 27, 2012)].
  36. ↑ Adam Martin: Spoilers: 2/5 ROH HDNet TV tapings. WrestleView, February 6, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 27, 2012)].
  37. ↑ Adam Martin: 9/10 ROH Results: Plymouth, Massachusetts. WrestleView, September 11, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 14, 2010)].
  38. ↑ "The Pretty Boy Pitbull" Makes It Official. Ring of Honor, September 13, 2010. [dostęp 2010-11-28].
  39. ↑ Adam Martin: Spoilers: 10/2 ROH on HDNet TV taping results. WrestleView, October 3, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (grudnia 11, 2010)].
  40. ↑ Adam Martin: 10/15 ROH Results: Dayton, Ohio. Wrestleview, October 16, 2010. [dostęp 2010-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (October 23, 2010)].
  41. ↑ Jon Dananay: ROH house show results 10–16 Chicago Ridge. Wrestling Observer/Figure Four Online. [dostęp 2010-11-28].
  42. ↑ Matt Bishop: Edwards wins 2010 'Survival of the Fittest' as ROH returns to Detroit area. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, November 13, 2010. [dostęp 2010-11-28].
  43. ↑ James Caldwell: Caldwell's Ring of Honor PPV report 12/18: Ongoing "virtual time" coverage of "Final Battle 2010" – Strong vs. Richards, Generico vs. Steen. Pro Wrestling Torch, December 18, 2010. [dostęp 2010-12-19].
  44. ↑ James Caldwell, Radican, Sean: ROH Internet PPV Report 4/1: Caldwell & Radican's "virtual-time" coverage of live ROH PPV from Atlanta. Pro Wrestling Torch, April 1, 2011. [dostęp 2011-07-26].
  45. ↑ James Caldwell, Radican, Sean: ROH Internet PPV Report 4/2: Caldwell & Radican's complete "virtual-time" coverage of live ROH PPV from Atlanta. Pro Wrestling Torch, April 2, 2011. [dostęp 2011-07-26].
  46. ↑ Adam Martin: 7/8 ROH Results: Richmond, Virginia. Wrestleview, July 9, 2011. [dostęp 2011-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (July 11, 2011)].
  47. ↑ Two More Competitors Re-Sign Deals!. Ring of Honor, July 25, 2011. [dostęp 2011-07-26].
  48. ↑ Jason Namako: Spoilers: ROH Sinclair TV tapings in Chicago. Wrestleview, August 14, 2011. [dostęp 2011-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (August 30, 2011)].
  49. ↑ Jason Namako: Spoilers: ROH on Sinclair tapings in Baltimore. WrestleView, January 8, 2012. [dostęp 2012-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (January 18, 2012)].
  50. ↑ Adam Martin: Indy News #1: NWA Smoky Mountain, !Bang! TV report. WrestleView, February 12, 2012. [dostęp 2012-07-31].
  51. ↑ Sean Radican: Radican's ROH "10th Anniversary Show" iPPV report – live coverage of iPPV from Manhattan. Pro Wrestling Torch, March 4, 2012. [dostęp 2012-03-05].
  52. ↑ Dave Meltzer: ROH Best in the World iPPV coverage from New York. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. June 24, 2012. [dostęp 2012-06-24].
  53. ↑ Jason Namako: ROH Final Battle Results – 12/16/12. WrestleView, December 16, 2012. [dostęp 2012-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 21, 2012)].
  54. ↑ a b Stuart Carapola: Complete ROH 11th Anniversary Show iPPV coverage: two title changes hands, SCUM doubles in size, and a ton of great wrestling as ROH presents their best overall event in years. Pro Wrestling Insider, March 2, 2013. [dostęp 2013-03-02].
  55. ↑ Show Results – 3/30 ROH in Asheville, N.C.: Former WWE star "announces retirement," ROH Title match, more. Pro Wrestling Torch, March 31, 2013. [dostęp 2014-03-30].
  56. ↑ James Caldwell: Show Results – 6/22 ROH BITW iPPV in Baltimore, Md.: Briscoe vs. Briscoe for ROH Title, Hardy tops Steen in No DQ match, more. Pro Wrestling Torch, June 23, 2013. [dostęp 2014-03-30].
  57. ↑ James Caldwell: ROH News: New ROH tag champions, Results from Night 1 of ROH Title tournament. Pro Wrestling Torch, July 28, 2013. [dostęp 2013-07-28].
  58. ↑ James Caldwell: Show results – 8/17 ROH in New York City: New ROH tag champions, ROH Title tournament continues, Homicide returns with a friend, more. Pro Wrestling Torch, August 18, 2013. [dostęp 2013-08-18].
  59. ↑ ROH Spoilers – 9/21 ROH in Philadelphia, Pa.: Results for TV episodes following Death Before Dishonor. Pro Wrestling Torch, September 22, 2013. [dostęp 2014-03-30].
  60. ↑ James Caldwell: Show Results – 10/5 ROH in Baltimore, Md.: All titles defended, including impromptu ROH Title match. Pro Wrestling Torch, October 6, 2013. [dostęp 2014-03-30].
  61. ↑ James Caldwell: Show Results – 12/14 ROH "Final Battle" in NYC: Cole defends ROH Title, Hero returns, new TV champ, Hardy, more. Pro Wrestling Torch, December 15, 2013. [dostęp 2014-03-30].
  62. ↑ Show Results – 2/21 ROH Anniversary show in Philadelphia, Pa.: Cole vs. Hero for ROH Title, A.J. Styles, two other title matches, Hardy misses the show, more. Pro Wrestling Torch, February 22, 2014. [dostęp 2014-03-30].
  63. ↑ Mike Johnson: New ROH tag Team Champions crowned. Pro Wrestling Insider, March 8, 2014. [dostęp 2014-03-30].
  64. ↑ a b Dave Meltzer: ROH/New Japan Pro Wrestling live coverage & results: AJ Styles, Okada, Elgin, Liger, more. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. May 17, 2014. [dostęp 2014-05-18].
  65. ↑ Show Results – 6/7 ROH in Collinsville, Ill.: Cole defends ROH Title, Tag Title main event, final show pre-BITW PPV. Pro Wrestling Torch, June 8, 2014. [dostęp 2014-06-08].
  66. ↑ Patric Laprade: ROH's first live PPV crowned Michael Elgin. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, June 23, 2014. [dostęp 2014-06-23].
  67. ↑ a b Jason Namako: Spoilers: 11/22 ROH TV Tapings in Baltimore (Tag Wars). Wrestleview, November 23, 2014. [dostęp 2014-11-24].
  68. ↑ Jason Namako: ROH Final Battle PPV Results – 12/7/14 (Briscoe vs. Cole). WrestleView, December 7, 2014. [dostęp 2015-03-03].
  69. ↑ Adam Martin: 3/1 ROH 13th Anniversary PPV Results: Las Vegas, Nevada. WrestleView, March 1, 2015. [dostęp 2015-03-03].
  70. ↑ Jason Namako: 3/27 ROH Supercard of Honor IX Results: Redwood City, CA. WrestleView, March 28, 2015. [dostęp 2015-03-29].
  71. ↑ Show results – 4/4 ROH in San Antonio, Tex.: Major title change & debut (contains spoilers for upcoming TV episodes). Pro Wrestling Torch, April 4, 2015. [dostęp 2015-04-05].
  72. ↑ James Caldwell: Caldwell's ROH ASE PPV report 9/18: Complete "virtual-time" coverage of All-Star Extravaganza – Jay Lethal defends two titles, ANX, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. September 18, 2015. [dostęp 2015-09-19].
  73. ↑ James Caldwell: 8/19 ROH Death Before Dishonor PPV Results – Caldwell's Live Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. August 19, 2016. [dostęp 2016-08-19].
  74. ↑ a b Wade Keller: Keller's ROH Final Battle 2016 PPV report 12/2: Cole vs. O’Reilly, Cody Rhodes vs. Lethal, Cabana vs. Dalton, Briscoes vs. Young Bucks. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. December 2, 2016. [dostęp 2016-12-02].
  75. ↑ Mike Johnson: Contract updates on nine Ring of Honor talents. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. January 6, 2017. [dostęp 2017-01-10].
  76. ↑ Bryan Rose, Joseph Currier: NJPW Wrestle Kingdom 11 live results: Kazuchika Okada vs. Kenny Omega. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. January 3, 2017. [dostęp 2017-01-04].
  77. ↑ NoDQ.com > WWE > News On WWE Possibly Signing ROH Star. s. nodq.com. [dostęp 2017-01-11].
  78. ↑ First talent announced for PWG's "Steen Wolf," including debuting tag team. Pro Wrestling Torch, September 6, 2011. [dostęp 2012-01-24].
  79. ↑ Steen Wolf. Pro Wrestling Guerrilla, October 22, 2011. [dostęp 2012-01-24].
  80. ↑ Fear. Pro Wrestling Guerrilla, December 10, 2011. [dostęp 2012-01-24].
  81. ↑ Joey Ryan: 4/21 PWG results Reseda, Calif.: Super Smash Bros. win DDT4 tag tournament, Steen defends PWG Title in Open Challenge. Pro Wrestling Torch, April 22, 2012. [dostęp 2012-07-31].
  82. ↑ Matty Pirrello, Matt Massingham: 7/21 PWG results Reseda, Calif.: Steen defends PWG Title, three-team Tag Title ladder match, Elgin vs. Callihan, Edwards, Strong, Joey Ryan. Pro Wrestling Torch, July 22, 2012. [dostęp 2012-07-31].
  83. ↑ Matt Massingham: Show Results – 1/12 PWG DDT4 tournament in Reseda, Calif.: Complete coverage of new PWG tag champs, Generico's farewell, more. Pro Wrestling Torch, January 13, 2013. [dostęp 2013-01-13].
  84. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 8/30 PWG BOLA Night 1: Winners of eight First Round matches, plus big six-man tag main event. Pro Wrestling Torch, August 31, 2013. [dostęp 2013-08-31].
  85. ↑ a b c Chris Gee Schoon Tong: Show results – 8/31 PWG BOLA Night 2: WWE wrestler/scout attends, who won the Battle of Los Angeles tourney?. Pro Wrestling Torch, September 1, 2013. [dostęp 2013-09-01].
  86. ↑ Matt Massingham: Show results – 10/19 PWG in Reseda, Calif.: Cole defends PWG Title, next challenger set, Steen, Bucks, more. Pro Wrestling Torch, October 20, 2013. [dostęp 2013-10-20].
  87. ↑ a b Chris Gee Schoon Tong: Show results – 5/23 PWG in Reseda, Calif.: Adam Cole loses PWG Title to end lengthy title reign (w/Mike Roe's tweets). Pro Wrestling Torch, May 24, 2014. [dostęp 2014-05-24].
  88. ↑ Show results – 8/31 PWG Battle of Los Angeles Night 3: The Finals of huge tournament with Styles, former WWE stars, PWG champ, ROH champ, mega-tag match, Willie Mack says good-bye. Pro Wrestling Torch, August 31, 2014. [dostęp 2014-09-01].
  89. ↑ Matt Massingham: Show results – 12/12 PWG in Reseda, Calif.: O'Reilly retains, but loses top title in impromptu Guerrilla Warfare match, plus Cole, Joey & Candice vs. Daniels & Kaz, Sabin & Sydal vs. Bucks, more. Pro Wrestling Torch, December 13, 2014. [dostęp 2014-12-13].
  90. ↑ James Caldwell: Caldwell's New Japan G1 Climax finals results 8/10: Complete "virtual-time" coverage of Okada vs. Nakamura tournament finals, Styles vs. Tanahashi, Jeff Jarrett, ROH tag champs, more. Pro Wrestling Torch, August 10, 2014. [dostęp 2014-08-10].
  91. ↑ Road to Power Struggle. [w:] New Japan Pro Wrestling [on-line]. [dostęp 2014-11-03]. (jap.).
  92. ↑ a b James Caldwell: ROH/NJPW news: ROH tag champs win Super Jrs. tournament. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. November 3, 2014. [dostęp 2014-11-03].
  93. ↑ a b Power Struggle. [w:] New Japan Pro Wrestling [on-line]. [dostęp 2014-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (November 11, 2014)]. (jap.).
  94. ↑ James Caldwell: Caldwell's NJPW Tokyo Dome show results 1/4: Complete "virtual-time" coverage of live Wrestle Kingdom PPV – Tanahashi vs. Okada, Bullet Club, Nakamura, Jim Ross, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. January 4, 2015. [dostęp 2015-01-04].
  95. ↑ The New Beginning in Osaka. [w:] New Japan Pro Wrestling [on-line]. [dostęp 2015-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (February 13, 2015)]. (jap.).
  96. ↑ James Caldwell: NJPW news: Bullet Club takes top titles at "New Beginning" – Styles new IWGP World Champ, other title changes. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. February 11, 2015. [dostęp 2015-02-11].
  97. ↑ レスリングどんたく 2015. [w:] New Japan Pro Wrestling [on-line]. [dostęp 2015-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (May 4, 2015)]. (jap.).
  98. ↑ James Caldwell: NJPW news: "Best of Super Jrs." tournament details announced. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. May 7, 2015. [dostęp 2015-06-05].
  99. ↑ Best of the Super Jr.XXII. [w:] New Japan Pro Wrestling [on-line]. [dostęp 2015-06-05]. (jap.).
  100. ↑ Dave Meltzer: New Japan Dominion live coverage from Osaka Jo Hall – Styles vs. Okada for IWGP title, Nakamura vs. Goto for IC title and notes on biggest event since the Tokyo Dome, plus all G-1 main events. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. July 4, 2015. [dostęp 2015-07-05].
  101. ↑ a b Dave Meltzer: NJPW G1 Climax 8-16 live results: Hiroshi Tanahashi vs. Shinsuke Nakamura. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. August 15, 2015. [dostęp 2015-08-16].
  102. ↑ Dave Meltzer: Wrestle Kingdom 10 live results: Kazuchika Okada vs Hiroshi Tanahashi. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. January 3, 2016. [dostęp 2016-01-04].
  103. ↑ Bryan Rose: NJPW King of Pro Wrestling live results: Kazuchika Okada vs. Naomichi Marufuji. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. October 9, 2016. [dostęp 2016-10-10].
  104. ↑ KYLE O'REILLY MAKES HIS NXT DEBUT AT LAST TAPINGS BEFORE TAKEOVER. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. [dostęp 2017-07-16].
  105. ↑ Zack Zimmerman: 8/2 Zim’s WWE NXT TV Review: Aleister Black in action, NXT Women’s Champion Asuka returns, Johnny Gargano vs. Raul Mendoza. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-08-02].
  106. ↑ Justin James: NXT TakeOver report 8/19: Ongoing coverage of event headlined with McIntyre vs. Roode live from Brooklyn. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. August 19, 2017. [dostęp 2017-08-19].
  107. ↑ Mike Johnson: WWE NXT trio gets stable name. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. September 13, 2017. [dostęp 2017-09-13].
  108. ↑ JJ Williams: NXT TV taping spoilers: The Undisputed Era continues. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. September 14, 2017. [dostęp 2017-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 15, 2017)].
  109. ↑ a b c Metzger's ROH TV Report 9/13: A.J. Styles vs. Kyle O'Reilly stand-out singles match, Briscoes vs. Young Bucks stand-out tag match, first episode post-ROH Title change.
  110. ↑ ROH Report for Feb. 23 – Kevin Steen vs. Kyle O'Reilly. Fight Network, 2014-02-23. [dostęp 2014-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-06)].
  111. ↑ SHOW RESULTS – 3/21 AAW Anniv. Show in Berwyn, Ill.: Cabana & Jacobs in main event, AAW Tag Title match, more. PWTorch.com, 2014-03-21. [dostęp 2014-03-22].
  112. ↑ Guerrilla Reviewfare: PWG Battle of Los Angeles 2013 – Night 2. 411mania.com, 2013-08-30. [dostęp 2013-10-20].
  113. ↑ PWG Battle of Los Angeles Night 2. Pro Wrestling Guerrilla. [dostęp 2013-08-30].
  114. ↑ a b Radican's ROH Review Series: "Aftershock" 7/12 – Alexander-O'Reilly, Steen farewell tour begins, Hardy-Elgin main event.
  115. ↑ All Star Weekend 9 – Night Two. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2013-09-20].
  116. ↑ James Caldwell (December 18, 2015). "12/18 ROH Final Battle PPV Results – Caldwell's Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. Retrieved June 27, 2016.
  117. ↑ James Caldwell (May 8, 2016). "5/8 ROH Global Wars PPV Results – Caldwell's Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. Retrieved June 27, 2016.
  118. ↑ Radican's PWG DVD Review Series: "BOLA 2013: Night 1" 8/30 – Elgin-Swann, O'Reilly-Trent MOTYC, Young Bucks & Cole-Hooligans & TJP main event. PWTorch.com, 2013-08-30. [dostęp 2013-10-20].
  119. ↑ Radican's PWG DVD Review Series: "BOLA 2013: Night 2" 8/31 – Show of the Year candidate Steen-Gargano, O'Reilly-ACH, Young Bucks & Cole vs. LeRae & Fox & Swann. Pro Wrestling Torch, 2013-08-31. [dostęp 2013-12-22].
  120. ↑ 100 Percent Fordified: Ring of Honor Reclamation Night 1 posted by Kevin Ford on 09.11.2013.
  121. ↑ 【『Super Jr.』出場メンバーが決定！】オスプレイ、ボラドール、サイダルが初出場！ "14年覇者"リコシェ！"昨年準優勝"オライリーも参戦！【SJ23】. [w:] New Japan Pro Wrestling [on-line]. May 3, 2016. [dostęp 2016-05-03]. (jap.).
  122. ↑ High Risk Wrestling.
  123. ↑ HRW Tag Team Championship history.
  124. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2016. [w:] The Internet Wrestling Database [on-line]. [dostęp 2016-09-01].
  125. ↑ ROH World Tag Team Championship #1 Contendership Lottery Tournament.
  126. ↑ 2012 SoCal Year End Awards. [w:] SoCal Uncensored [on-line]. March 4, 2013. [dostęp 2015-08-07].

Linki zewnętrzne

Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Inni pojawiający się na wizji
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Inni pojawiający się na wizji
NXT
Zawodnicy
  • Andre Chase
  • Apollo Crews
  • Axiom
  • Boa
  • Bodhi Hayward
  • Bron Breakker
  • Brooks Jensen
  • Brutus Creed
  • Cameron Grimes
  • Carmelo Hayes
  • Channing Lorenzo
  • Charlie Dempsey
  • Commander Azeez
  • Damon Kemp
  • Dante Chen
  • Duke Hudson
  • Edris Enofé
  • Elton Prince
  • Grayson Waller
  • Guru Raaj
  • Hank Walker
  • Ikemen Jiro
  • Ilja Dragunov
  • Jagger Reid
  • Javier Bernal
  • JD McDonagh
  • Joe Coffey
  • Joe Gacy
  • Josh Briggs
  • Julius Creed
  • Kit Wilson
  • Malik Blade
  • Mark Coffey
  • Nathan Frazer
  • Odyssey Jones
  • Oro Mensah
  • Rip Fowler
  • Roderick Strong
  • Ru Feng
  • Sanga
  • Tony D’Angelo
  • Trick Williams
  • Tyler Bate
  • Veer Mahaan
  • Von Wagner
  • Wes Lee
  • Wolfgang
  • Xyon Quinn
Zawodniczki
  • Alba Fyre
  • Amari Miller
  • Arianna Grace
  • Ava Raine
  • Blair Davenport
  • Cora Jade
  • Elektra Lopez
  • Fallon Henley
  • Gigi Dolin
  • Indi Hartwell
  • Ivy Nile
  • Jacy Jayne
  • Katana Chance
  • Kayden Carter
  • Kiana James
  • Lash Legend
  • Mandy Rose
  • Meiko Satomura
  • Nikkita Lyons
  • Roxanne Perez
  • Sarray
  • Sloane Jacobs
  • Tatum Paxley
  • Thea Hail
  • Tiffany Stratton
  • Valentina Feroz
  • Wendy Choo
  • Yulisa León
  • Zoey Stark
Inni pojawiający się na wizji
  • Mr. Stone
Wolni agenci
Performance Center
Zawodnicy
  • Abule Abadi-Fitzgerald
  • Antoine Frazier
  • Beau Morris
  • Bronco Nima
  • Bryson Montana
  • Chukwusom Enekwechi
  • Damaris Griffin
  • Daniel McArthur
  • Eka Brown
  • Hayden Pittman
  • Houston Miller
  • Isaac Odugbesan
  • Kale Dixon
  • Kevin Ventura-Cortes
  • Luca Crusifino
  • Lucien Price
  • Myles Borne
  • Rickssen Opont
  • Tank Ledger
  • Tiller Bucktrot
  • Tracy Hancock
Zawodniczki
  • Alexis Lete
  • Alivia Ash
  • Anna Keefer
  • Breanna Ruggiero
  • Brooklyn Barlow
  • Dani Palmer
  • Erica Yan
  • Franki Strefling
  • Gabrielle Dunn
  • Gina DeLucia
  • Giovanna Eburneo
  • Harleigh White
  • Jade Gentile
  • Jakara Jackson
  • Kennedy Cummins
  • Lea Mitchell
  • Monika Klisara
  • Sarah Baer
  • Tiana Caffey
  • Valerie Loureda
Zespół
Osobistości telewizyjne
  • Alicia Taylor
  • Andy Shepherd
  • Booker T
  • Byron Saxton
  • Calvin Knie
  • Cathy Kelley
  • Christophe Agius
  • Corey Graves
  • Dan Vollmayer
  • Dennis Arnell
  • Funaki
  • Greg Miller
  • Jackie Redmond
  • Jerry Lawler
  • Jerry Soto
  • Jimena Sánchez
  • Kayla Braxton
  • Kelly Kincaid
  • Kevin Patrick
  • Marcelo Rodríguez
  • Matt Camp
  • McKenzie Mitchell
  • Megan Morant
  • Michael Cole
  • Mike Rome
  • Moein Al Bastaki
  • Nadir Mohammedi
  • Nathalie Mamo
  • Pat McAfee
  • Peter Rosenberg
  • Quetzalli Bulnes
  • Rob Armstrong
  • Rob Schamberger
  • Ryan Pappolla
  • Sam Roberts
  • Samantha Irvin
  • Sarah Schreiber
  • Scott Stanford
  • Sudu Shah
  • Tim Haber
  • Vic Joseph
  • Wade Barrett
Ambasadorzy
Producenci i Scenarzyści
Personel wykonawczy
  • Bradley Blum
  • Craig Stimmel
  • Dan Ventrelle
  • Frank Kimball
  • Frank Riddick
  • Kevin Dunn
  • Maurice F. Edelson
  • Rajan Mehta
  • Road Dogg
Rodzina McMahon

Media użyte na tej stronie

ReDRagon 2015.JPG
Autor: ゾーヒョー, Licencja: CC BY-SA 4.0
2015年11月7日 大阪府立体育会館 「POWER STRUGGLE」 レッドラゴンのボビー・フィッシュ（左）とカイル・オライリー（右）
Kyle o'Reilly double champ 2014.jpg
Autor: Tabercil, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kyle O'Reilly, wearing the Ring of Honor Tag Team Championship and carrying the PWG World Championship, at Smash Wrestling's Rival Schools show in Toronto, ON
ROH World Tag Team Champion O'Reilly.jpg
Autor: Anton from USA, Licencja: CC BY-SA 2.0
One-half of the ROH World Tag Team Champions, Kyle O'Reilly making his way to the ring in September 2013 at a Ring of Honor show. Cropped from original image.
Adam Cole vs Kyle O'Reilly.jpg
Autor: shstrng, Licencja: CC BY 2.0
Adam Cole vs. Kyle O'Reilly, Chikara's Young Lions Cup Night 2 in Reading PA, AUgust 28, 2010.
Kyle O'Reilly September 2013.jpg
Autor: Anton from USA, Licencja: CC BY-SA 2.0
Kyle O'Reilly making his way to the ring in September 2013, at a Ring of Honor event. Cropped from original image.
Kyle O'Reilly and Adam Cole.jpg
Autor: Steve Wright Jr. from Conway, Licencja: CC BY 2.0
Kyle O'Reilly (left) and Adam Cole (right) at a Ring of Honor show on August 13, 2011.