Kyliks
Kyliks (gr. κύλιξ kýliks, łac. calix) – typowa dla ceramiki starogreckiej szeroka, płaska czara służąca do picia wina. Grecka nazwa dosłownie oznacza kielich[1][2].
Kyliks miał postać płytkiej czary umieszczonej na wysokiej nóżce z szeroką podstawą (stopką), z dwoma bocznymi poziomymi uchwytami. Występował w licznych odmianach, był formą szczególnie popularną w ceramice attyckiej drugiej połowy VI w. i V wieku p.n.e. Ze względu na kształt naczynie dekorowane było zarówno zewnętrznie, jak i od wewnątrz, gdzie zwykle umieszczano przedstawienie ujęte w medalion[3]. Wewnętrzną scenę, widoczną dopiero po wypiciu wina, wypełniały swobodne przedstawienia, niekiedy o charakterze erotycznym. Od końca XVII wieku kyliksy były naczyniami dekoracyjnymi, popularnymi zwłaszcza w okresie europejskiego klasycyzmu[1].
Przypisy
- ↑ a b Sztuka świata. T. 17: Słownik terminów A-K. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 2013, s. 371. ISBN 978-83-213-4726-4. OCLC 829853214.
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z. Wyd. 5. Warszawa: PWN, 1983, s. 397. ISBN 83-01-03529-3. OCLC 16113428.
- ↑ Maria L. Bernhard: Greckie malarstwo wazowe. Wrocław: Ossolineum, 1966, s. 18.
| Naczynia na wino | |
|---|---|
| Naczynia na wodę | |
| Naczynia do mieszania | |
| Do gotowania | |
| Zastawa stołowa | |
| Na perfumy i olejki, weselne |
|
| Ceramika rytualna | |
| Przechowywanie i inne | |
| Inne | |
| Techniki |
|
| Malarstwo wazowe |
|
Media użyte na tej stronie
Autor: National Museum in Warsaw, Licencja: CC0
Attycka amfora szyjowa czarnofigurowa (142328 MNW), malarz Diosfosa, 500- 475 p. Chr., Strona A: Peleus oddający Achillesa na wychowanie Chironowi, obok pies; strona B: Hermes z kaduceuszem, Maia i baran; postaciom towarzyszą inskrypcje. Warszawa
Autor: Euergides Painter, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Dancing woman with two crotales. Tondo of an Attic red-figure kylix, 510–500 BC. From Capua.