Kyryło Winkowski

Kyryło Winkowski
Data urodzenia1809
Data i miejsce śmierci2 lutego 1865
Wiedeń
poseł na Sejm Ustawodawczy (1848)
Okresod sierpień 1848
do 7 marca 1849
Przynależność polityczna"Stowarzyszenie" - polscy demokraci
MałżonekFranciszka z Kellermannów

Kyryło Maksym Winkowski, rus. Кирило Максим Вінковський[1], niem. Cyrill Wienkowski[2], pol. Cyryl Maksym Wieńkowski[3] (ur. 1809, zm. 2 lutego 1865 w Wiedniu) – prawnik, polityk, poseł na Sejm Ustawodawczy w Kromieryżu.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego[4], gdzie uzyskał stopień doktora praw[1][5]. Od 1832 pracował jako praktykant konceptowy (1832-1836), aktuariusz (1837-1841) a następnie jako adiunkt (1841-1848) w Prokuratorii Skarbu Państwa we Lwowie[4]. Następnie adiunkt (1849-1858) i radca finansowy (1858-1865 w prokuratorii skarbowej w Wiedniu[4][5][2].

W trakcie Wiosny Ludów w Cesarstwie Austriackim zaangażował się politycznie. Pod koniec marca 1848 był w składzie deputacji adresowej Komitetu Narodowego do Wiednia. Był członkiem Instytutu Stauropigialnego[6], uczestnikiem Ruskiego Soboru we Lwowie w 1848[7], w 1848 członkiem Głównej Rady Ruskiej[8][9][5]. W wyborach z 1848 do Sejmu Ustawodawczego (Reichstagu) uzyskał mandat jako kandydat Głównej Rady Ruskiej (pełnił wówczas stanowisko adiunkta finansowego)[10][11], wybrany w galicyjskim okręgu wyborczym Jaworów[12][13]. Mandat sprawował od sierpnia 1848 do 7 marca 1849[4]. W parlamencie należał do "Stowarzyszenia" skupiającego demokratycznych posłów polskich[14].

Rodzina i życie prywatne

Urodził się w 1809[5]. Był synem nauczyciela Iwana (Jana), profesora szkół średnich we Lwowie. Zmarł 2 lutego 1865 w Wiedniu-Josefstadt[2][5]. W 1841 ożenił się z Franciszką z Kellermannów, z którą miał dwóch synów (jeden zmarł w dzieciństwie) i dwie córki[4]. Jedna z nich Berta, została żoną późniejszego generała, Adama Dembickiego von Wrocień[15].

Przypisy

  1. ↑ a b Калєндар для всіх на ... рік. 1938, s. 27.
  2. ↑ a b c Vertorbene in Wien. „Die Presse”. Nr 37, s. 10, 6 lutego 1865 (niem.). 
  3. ↑ Odezwa posłów galicyjskich dla kraju. „Jutrzenka”. Nr 172, s. 1, 24 października 1848. 
  4. ↑ a b c d e Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Wieńkowski, Cyryl (Kyrylo) Dr. iur. - Parlamentarier 1848-1918 online [13.11.2019]
  5. ↑ a b c d e Ivan Omelianovych Levytskyi: zbirnyk naukovykh prastv. 2002, s. 94.
  6. ↑ К.Левицький. Історія політичної думки галицьких українців. 1924.
  7. ↑ M. Andrusiak. Na marginesie artykułu p. H. I. Łubieńskiego pt. „Chełmszczyzna a Kościół Grecko.Katolicki w Galicji”. „Biuletyn Polsko-Ukraiński”. Nr 46 (81), s. 2, 18 listopada 1934. 
  8. ↑ Odezwa do ruskiego narodu. „Gazeta Wielkiego Xięstwa Poznańskiego”. Nr 124, s. 512, 30 maja 1848. 
  9. ↑ Antoni Knot: Miscellanea źródłowe do dziejów 1848 r. w Galicji. s. 206, 208.
  10. ↑ Abgeordnete zum ersten Österreichischen Reichstag 1848/1849 (niem.). familia-austria.at. [dostęp 2019-05-29].
  11. ↑ Jan Kocznur. Mikołaj Kański. „Palestra”. Nr 5/12(48), s. 51, 1961. 
  12. ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848–1918, Warszawa 1996, s. 348.
  13. ↑ Spis szczegółowy Deputowanych Galicji na sejm walny do Wiednia, "Jutrzenka" nr 74 z 28 czerwca 1848, s. 304
  14. ↑ Protokoły Koła Polskiego w wiedeńskiej Radzie Państwa (lata 1867–1868), oprac. Zbigniew Fras i Stanisław Pijaj, Kraków 2001, s. 28.
  15. ↑ Księga małżeństw 1905–1912 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 107 (poz. 54).