Léopold Biha
| ||
Data urodzenia | 1919 | |
Data śmierci | 2003 | |
Premier Burundi | ||
Okres | od 13 października 1965 do 8 lipca 1966 | |
Przynależność polityczna | Unia na rzecz Postępu Narodowego (UPRONA) | |
Poprzednik | Joseph Bamina | |
Następca | Michel Micombero (od 11 lipca) |
Léopold Biha (ur. 1919, zm. 2003) – burundyjski arystokrata i polityk, w latach 1965–1966 premier Burundi[1].
Życiorys
Etniczny Tutsi, należał do rodziny panującej (dynastia Ntwero). Syn Bagorikundy, od 1944 przywódca rejonu Muramvya. W latach 1954–1959 był wiceprzewodniczącym Najwyższej Rady Ludowej. Należał do Unia na rzecz Postępu Narodowego (UPRONA), którą opuścił, znajdując się w składzie tymczasowego rządu. W sierpniu 1961 założył Partię Ludową, która nie odniosła jednak sukcesu w wyborach w kolejnym miesiącu. Został osobistym sekretarzem króla Mwambutsy IV[2].
Po wyborach z 1965, w których większość w parlamencie zdobyli Hutu, monarcha odmówił powołania ich przedstawiciela na urząd premiera i 1 października 1965 osobiście wskazał Bihę na to stanowisko. Spowodowało to rewoltę wśród Hutu w burundyjskiej armii, krwawo zdławioną przez Tutsi. 19 października premier został poważnie ranny w zamachu, po czym udał się do Europy na leczenie. W marcu 1966 król uciekł do Szwajcarii, w kwietniu Biha powrócił do kraju. W lipcu tego samego roku bunt wzniecony przez Michela Micombero pozbawił Mwambutsę IV tronu, a Bihę fotela premiera. Został aresztowany przez nowe władze, po wypuszczeniu na wolność nie angażował się już w politykę[2].
Przypisy
- ↑ Burundi (ang.). rulers.org. [dostęp 2018-11-07].
- ↑ a b Harris M. Lentz: Heads of States and Governments Since 1945. Routledge, 2014. ISBN 978-1-134-26497-1.
|