Lód XVII

Lód XVII – heksagonalna, metastabilna odmiana lodu.

Charakterystyka

Sieć krystaliczną takiego lodu tworzą przenikające się spiralne łańcuchy cząsteczek wody o topologii zbliżonej do kwarcu. Został on wytworzony w 2016 roku z lodu nasyconego molekularnym wodorem. W wysokim ciśnieniu (ok. 400 MPa) wodór interkaluje między warstwami lodu, zamiast tworzyć typowe klatraty. Poprzez podgrzewanie takiego lodu w próżni przez około godzinę w temperaturze 110–120 K można usunąć wodór, pozostawiając metastabilną heksagonalną strukturę. Ma ona helikalne mikropory o średnicy ~0,3 nanometra i lód XVII readsorbuje wodór, jeśli się z nim zetknie. Ma on grupę przestrzenną P6122. Powyżej 130 K ta forma przechodzi w zwykły lód Ih[1]. Wiązania wodorowe w lodzie XVII nie są uporządkowane przestrzennie[2]. Jego gęstość równa 0,85 g/cm³ jest niższa niż typowego lodu Ih, ale wyższa niż lodu XVI[2].

Przypisy

  1. ↑ Martin Chaplin: Ultra low density ices. W: Water Structure and Science [on-line]. 2017-01-28. [dostęp 2017-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)].
  2. ↑ a b Martin Chaplin: Ice phases. W: Water Structure and Science [on-line]. 2016-11-15. [dostęp 2017-02-08].
Lód
Formy występowania
Fazy termodynamiczne lodu