Lúthien

Ten artykuł od 2015-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Lúthien Czarodziejka, Słowik
Postać z mitologii Śródziemia
Wystąpienia	Silmarillion
Dane biograficzne
Pochodzenie	Doriath
Przynależność	elfka
Rodzina	Thingol (ojciec) Meliana (matka) Beren (współmałżonek) Dior (potomstwo)

Lúthien (sin. czarodziejka), także Tinúviel (sin. słowik) – postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Inspiracją dla tej postaci była żona Tolkiena Edith, a na nagrobku pisarza i jego żony obok nazwisk widnieją również ich wieczne imiona: Beren i Lúthien.

Lúthien była córką króla Thingola z Doriath i Meliany. Była najpiękniejszą istotą, jaka kiedykolwiek chodziła po Ardzie, ponieważ łączyła w sobie najlepsze cechy Quendich i Majarów. O jej historii opowiada Ballada o Leithian. O wyzwoleniu z pęt.

Pewnego dnia Beren, syn Barahira, zobaczył Lúthien śpiewającą i tańczącą w lesie Neldoreth, w Doriath, gdzie był też jej dom. Jednakże nie znając jej prawdziwego imienia, nazwał ją Tinúviel ze względu na piękny śpiew. Zakochał się w niej, a potem długi czas chodził po lesie szukając jej. Beren poprosił Thingola o rękę jego córki. Thingol, chcąc ukarać Berena za zuchwałość, kazał mu przynieść Silmaril z żelaznej korony Morgotha. Beren i Lúthien pokonując niebezpieczeństwa, z pomocą Huana, dotarli do Angbandu, gdzie Beren wykradł Silmaril. Wilk Morgotha Carcharoth odgryzł Berenowi rękę z Silmarilem, który udało się odzyskać dzięki Huanowi, który zabił Carcharotha. Kiedy Beren zginął, Lúthien wybłagała u Valarów jego powrót, w zamian za utratę swej nieśmiertelności, poddając się losowi Atanich. Żyli oni później razem w kraju Dor Firn i Guinar.

Jej związek z Berenem zapoczątkował ród półelfów. Mawiano, że potomstwo Lúthien „nigdy (…) nie wyginie, choćby nieprzeliczone lata przeszły nad światem”.