Lübeck-Travemünde F4

Lübeck-Travemünde F4
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo Cesarstwo Niemieckie
ProducentLübeck-Travemünde
Typwodnosamolot patrolowy
Konstrukcjamieszana, podwozie pływakowe stałe
Załoga2 (pilot i strzelec/obserwator)
Historia
Data oblotu1917
Lata produkcji1917–1919
Dane techniczne
Napęd1 × Mercedes, rzędowy 6-cylindrowy
Moc220 KM (162 kW)
Wymiary
Rozpiętość18,00
Długość11,69
Wysokość3,55 m
Masa
Własna1140 kg
Startowa2104 kg
Osiągi
Prędkość maks.141 km/h
Prędkość przelotowa115 km/h
Prędkość wznoszenia2,4 m/s
Pułap3000 m
Zasięg600 km
Długotrwałość lotu6 h
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 × karabin maszynowy Parabellum kal. 7,92 mm – ruchomy na obrotnicy
Użytkownicy
Cesarstwo Niemieckie, Polska

Lübeck-Travemünde F4niemiecki wodnosamolot patrolowy z okresu I wojny światowej budowany od 1917 roku w niemieckich zakładach Lübeck-Travemünde.

Historia

W 1917 roku w zakładach Lübeck-Travemünde, które zajmowały się produkcją łodzi i innego sprzętu dla niemieckiej marynarki wojennej, rozpoczęto produkcję wodnosamolotów patrolowych, które budowane były w małych seriach.

Pierwszym z tych samolotów był dwumiejscowy wodnosamolot patrolowy, który został oznaczony jako F1. Był on zbudowany w układzie dwupłata, miał podwozie pływakowe i napędzany był silnikiem rzędowym Mercedes o mocy 160 KM (118 kW). Wyprodukowano 3 egzemplarze tego wodnosamolotu. Samoloty te zostały wykorzystane do przeprowadzenia na nich prób w locie.

Na podstawie doświadczeń z eksploatacji wodnosamolotu F1 rozpoczęto produkcję kolejnego wodnosamolotu oznaczonego jako F2. Był to również wodnosamolot dwupłatowy i był napędzany silnikiem rzędowym Mercedes o mocy 220 KM (162 kW). W porównaniu do swojego poprzednika miał nieco mniejsze wymiary, charakteryzował się lepszą zwrotnością i osiągami. W latach 1917–1918 zbudowano 17 wodnosamolotów F2.

Pod koniec 1917 zbudowano kolejny wodnosamolot oznaczony jako F4. Jego konstrukcję oparto na wodnosamolocie F2. Był on tylko bardziej dopracowany aerodynamicznie i wytrzymalszy.

Do końca I wojny światowej wyprodukowano ogółem 34 wodnosamoloty Lübeck-Travemünde F4[1].

Użycie w lotnictwie

Podczas I wojny światowej samoloty Lübeck-Travemünde F4 były wykorzystywane w lotnictwie niemieckim do lotów patrolowych nad Morzem Północnym i Bałtykiem oraz na przyległych do tych mórz terenach lądowych.

Użycie w lotnictwie polskim

Po utworzeniu w lipcu 1920 roku w Pucku Bazy Lotnictwa Morskiego, w prywatnej firmie w Gdańsku zakupiono w sierpniu 1920 roku 4 wodnosamoloty, w tym jeden wodnosamolot Lübeck-Travemünde F4, który otrzymał numer 7.

Samolot ten był używany do lotów patrolowych nad morzem, do szkolenia załóg w rozpoznawaniu okrętów i w bombardowaniu. Bombardowania te wykonywano bombami o masie 12,5 kg, które zrzucał ręcznie obserwator wychylając się z kabiny samolotu.

W dniu 15 sierpnia 1922 podczas pokazów lotniczych w Pucku na skutek nieostrożności urzędnika wojskowego pełniącego rolę obserwatora, upuścił on bombę 12,5 kg w tłum, na skutek czego 47 osób zostało poszkodowanych (wojskowych i cywilnych), z tego 13 zmarło (wypadek na pokazach lotniczych w Pucku)[2].

W dniu 21 sierpnia 1924 roku podczas lotu patrolowego doszło do pożaru silnika, w trakcie przymusowego wodowania w rejonie Oksywia doszło do katastrofy; pilot chorąży Andrzej Zubrzycki utonął. Wtedy też wodnosamolot Lübeck-Travemünde F4 uległ uszkodzeniu, po czym został skasowany[3].

Opis konstrukcji

Samolot Lübeck-Travemünde F4 był ciężkim dwumiejscowym wodnosamolotem patrolowym, dwupłatem o konstrukcji mieszanej. Podwozie pływakowe – stałe.

W kadłubie o konstrukcji kratownicowej umieszczono z przodu silnik rzędowy chłodzony cieczą w chłodnicy zamontowanej pośrodku górnego płata. Za silnikiem znajdował się zbiornik paliwa. Dalej kolejno dwie odkryte kabiny – pierwsza pilota, druga obserwatora. Kabina pilota z przodu osłonięta była wiatrochronem. Na końcu kadłuba przytwierdzono usterzenie klasyczne o konstrukcji drewnianej, kryte płótnem. Pokrycie kadłuba stanowiła sklejka. Płaty były dwudźwigarowe drewniane o kształcie prostokątnym, kryte były płótnem. Lotki znajdowały się na obu płatach. Komora płatów była usztywniona trzema parami słupków oraz cięgami stalowymi. Pływaki o konstrukcji drewnianej przymocowane były za pomocą rur stalowych do płata dolnego i kadłuba.

Uzbrojenie:

Przypisy

  1. Peter Gray, Owen Thetford. German aircraft of the First World War, New York, 1970, s. 471.
  2. Andrzej Olejko. Tragiczne pokazy w: „Aero Magazyn Lotniczy” nr 2(21)/2009, s. 4–7.
  3. Andrzej Olejko. Katastrofy w Morskim Dywizjonie Lotniczym w latach 1920–1939 w: „Aeroplan” nr 4(49)/2004, s. 11.

Media użyte na tej stronie

Flag of the German Empire.svg
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Flag of Germany (1867–1918).svg
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Roundel of Poland (1918-1921).svg
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of Poland (1921-1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of Poland (1921–1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of Poland (1918–1921).svg
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Lübeck-Travemunde F4.jpg
Widok z wodnosamolotu Lübeck-Travemunde F4 na wybrzeże Zatoki Puckiej