Lądowisko Biała Podlaska
(c) adwrzos, CC BY 3.0 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Typ | wielofunkcyjne | ||
Właściciel | Urząd Miasta Biała Podlaska | ||
Data otwarcia | 2011 | ||
Data zamknięcia | 2020-01-10 | ||
Kod IATA | BXP | ||
Kod ICAO | EPBP | ||
Strefa czasowa | UTC +1 | ||
Wysokość | 142 m n.p.m. | ||
Drogi startowe | |||
| |||
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||
52°00′02″N 23°07′57″E/52,000556 23,132500 |
Lądowisko Biała Podlaska (kod IATA: BXP, kod ICAO: EPBP) – byłe lądowisko w południowej części Białej Podlaskiej, położone w województwie lubelskim.
Lądowisko powstało w 2011 na lotnisku powojskowym. Figurowało w ewidencji lądowisk Urzędu Lotnictwa Cywilnego, dysponowało asfaltową drogą startową o długości 2300 m. 10 stycznia 2020 zostało skreślone z ewidencji[1].
Próby reaktywacji
W końcu lat 90. planowano je przekształcić w port lotniczy pasażerski i towarowy. Nadzieje na ożywiony ruch wiąże się z pobliskim przejściem granicznym w Terespolu i pasażerami z terenów Białorusi. Według opinii ekonomistów transportu z Instytutu Liberalnego, ożywienie tego portu dla potrzeb ruchu pasażerskiego jest ważne dla rozwoju gospodarczego tej części Polski.
Władze Białej Podlaskiej dość długo wiązały przyszłość lotniska z dużą inwestycją obiecywaną przez tureckiego biznesmena Vahap Toya i jego spółki «Port Cargo». Według kolejnego planu zagospodarowania portowi lotniczemu nie miały towarzyszyć już elementy infrastruktury, które planowano poprzednio podczas kontrowersyjnej (zakładano wycięcie pobliskiego lasu) i nieudanej inwestycji z Vahapem Toyem, czyli np. obiekty rekreacyjne i sportowe. Następnie władze deklarowały chęć pozyskania inwestorów i przewoźników, a reaktywacją lotniska zajmowała się spółka «Port Lotniczy Biała Podlaska». Zaletą portu w Białej Podlaskiej była bogata infrastruktura. Istniały tu dwa utwardzone pasy startowe: główny o długości 3300 metrów i rezerwowy, krótszy o ponad kilometr.
31 marca 2010 roku został rozstrzygnięty przetarg na dzierżawę 327 ha dawnego lotniska wojskowego. Wygrał jedyny startujący w przetargu oferent – spółka «Cargo Hub Warszawa Biała» (później «Biała Airport» Sp. z o.o.). Firma miała w planach wykorzystać część dzierżawionego lotniska jako lądowisko dla małych prywatnych samolotów tzw. general aviation. Później, po przebudowaniu pasów startowych i zbudowaniu nowych obiektów, docelowo na bialskim lotnisku miałyby być przyjmowane Boeingi 747, potocznie nazywane Jumbo Jetami, jedne z największych samolotów świata. Firma zaoferowała czynsz dzierżawny w wysokości 33 tys. zł miesięcznie (plus 22-procentowy VAT). Obiecała też w przyszłości przeznaczać około 0,5 procenta przychodów na działalność m.in. lotnictwa sportowego. 23 kwietnia 2010 «Biała Airport» objęła dzierżawę.
«Biała Airport» planowała otworzyć aeroklub. Już w kwietniu 2010 podjęte zostały badania pasa startowego i płyt postojowych, ruszyły prace projektowe oraz remontowe. Na wiosnę 2011 rozpoczęły się prace związane z odbudową lotniska dla samolotów ciężkich. Lotnisko miało posiadać pełne wymiary geometryczne. W 2011 firma uzyskała wpis w rejestrze lądowisk.
Dzierżawca planował do 30 listopada 2012 r. założyć i uruchomić lotnisko cywilne. Inwestycja miała kosztować między 120 a 140 mln złotych. Jak zapewniały władze spółki – miały zdolność do zorganizowania potrzebnych środków. «Cargo Hub» od momentu wejścia na teren lotniska przejął jego utrzymanie, ochronę i koszty eksploatacyjne. Miały pomagać mu w tym inni zainteresowani działalnością na lotnisku – wstępnie miały być to przynajmniej dwa podmioty: Stowarzyszenie Przewoźników Polskich (chce zbudować na jednej z części autodrom) i Aeroklub Modliński (jego filia miałaby powstać na kolejnej działce położonej w pobliżu lotniska).
28 marca 2013 prezydent miasta Biała Podlaska Andrzej Czapski wypowiedział spółce umowę dzierżawy lotniska spółce «Biała Airport». Przyczyną rozwiązania umowy było niewywiązanie się z warunków umowy oraz zadłużenie spółki z tytułu podatku od nieruchomości[2]. Zarząd nad obiektem przejął bialski Zakład Gospodarki Lokalowej.
W lipcu 2015 zawarto umowę z «BB Aero» – ośrodkiem szkoleń szybowcowych z Rybnika, które miało wykorzystywać lotnisko w celach treningowych (szybowce i samoloty ultralekkie)[3].
1 września 2015 r. decyzją prezydenta Białej Podlaskiej lotnisko przeszło pod pieczę Referatu Nadzoru Właścicielskiego Urzędu Miasta[3].
Dane techniczne
Lotnisko w Białej Podlaskiej było wyposażone w trzy drogi startowe, jedne z najdłuższych w Polsce z możliwością pełnej eksploatacji:
- pas główny 3300 × 60 m
- pas rezerwowy 2260 × 30 m
- pasy lądowania, kołowania i strefy postojowe
- pełna całodobowa ochrona
- obszar o powierzchni ponad 70 ha przeznaczony do rozwoju zaplecza usług pasażerskich i transportowych z niezależnym dostępem
- podziemne zbiorniki do przechowywania ponad 5 mln litrów paliwa
- osobna bocznica kolejowa zapewniająca bezpośredni dostęp do granicy.
Zakończenie działalności
W roku 2020 teren lotniska przejęło Ministerstwo Obrony Narodowej; ma to być miejsce stacjonowania jednego z batalionów 18 Dywizji Zmechanizowanej[4], dywizjonu przeciwlotniczego, kompanii rozpoznawczej i saperów oraz batalionu transportowego. Modernizacja pierwszego budynku sztabowego ma się zakończyć jesienią 2021 r.[5]. Hangar, w którym dotychczas stacjonowały samoloty, ma być rozebrany. Usunięto stacjonujące w nim maszyny, m.in. jedyny w Polsce latający egzemplarz samolotu Lim-2 (MiG-15)[4]. W dawnej wieży kontroli lotów bialski oddział Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP zgromadził wiele pamiątek związanych z lotniczymi tradycjami w Białej Podlaskiej – mają zostać przekazane do nowo organizowanego muzeum[5].
10 stycznia 2020 lądowisko zostało usunięte z ewidencji Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego[1]. W lutym 2020 roku zawarto umowę pomiędzy miastem a Skarbem Państwa, na mocy której odwołano darowiznę z 2009 r., na mocy której właścicielem nieruchomości stało się wtedy miasto[6].
Przypisy
- ↑ a b Ewelina Burda: MON organizuje się na lotnisku w Białej Podlaskiej. Lądowisko już wyrejestrowane. DziennikWschodni.pl, 2020-01-15. [dostęp 2020-01-15]. (pol.).
- ↑ Prezydent wypowiedział umowę dzierżawy lotniska. biala24.pl, 2013-04-02. [dostęp 2013-05-11]. (pol.).
- ↑ a b Ewelina Burda: Lotnisko w Białej Podlaskiej. Z miejskiej spółki do miasta. DziennikWschodni.pl, 2015-09-08. [dostęp 2015-09-09]. (pol.).
- ↑ a b Ewelina Burda: Pożegnanie z "Limkiem". "Łezka się w oku kręci". DziennikWschodni.pl, 2019-12-28. [dostęp 2019-12-28]. (pol.).
- ↑ a b Ewelina Burda: Byli lotnicy opuścili lotnisko. Chcą stworzyć muzeum. DziennikWschodni.pl, 2020-01-11. [dostęp 2020-01-12]. (pol.).
- ↑ Ewelina Burda: Biała Podlaska: Teren lotniska już nie należy do miasta. DziennikWschodni.pl, 2020-02-20. [dostęp 2020-02-20]. (pol.).
Bibliografia
- strona lądowiska. bialaairport.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-10)].
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.35 N
- S: 50.20 N
- W: 21.52 E
- E: 24.25 E
Symbol lotniska do legendy mapy
Autor:
(c) adwrzos, CC BY 3.0
Control tower in former military airport in Biała Podlaska