LCVP
 Schemat barki LCVP | |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Stocznia | Higgins Industries i inni |
| Wejście do służby | 1935 |
| Wycofanie | 1950 |
| Zbudowane okręty | 20 000 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | 8200 kg |
| Długość | 11,05 m |
| Szerokość | 3,30 m |
| Zanurzenie | 0,91 m na rufie, 0,66 m na dziobie |
| Napęd | silnik wysokoprężny Gray Marine, 225 hp (168 kW) lub benzynowy Hall-Scott, 250 hp (186 kW) |
| Prędkość | 12 węzłów (22 km/h) |
| Załoga | 3 (2 operatorów karabinów i 1 sternik) oraz 36 żołnierzy desantu lub samochód terenowy typu jeep |
| Uzbrojenie | 2 x karabin maszynowy Browning M1919 kal. 7,62 mm |
Landing Craft, Vehicle, Personnel (LCVP) lub łódź Higginsa – typ barek desantowych szeroko stosowanych do desantów podczas II wojny światowej. LCVP została zaprojektowana przez Andrew Higginsa w Luizjanie, na podstawie łodzi wykonanych do pracy na bagnach i moczarach. Zbudowano ok. 20 000 jednostek – w Higgins Industries i przez licencjobiorców.
Typowa konstrukcja wykonana była ze sklejki. Płaskodenna łódź mogła przewozić 36-osobowy pluton do brzegu z prędkością 9 węzłów (17 km/h). Żołnierze wsiadali schodząc po sieci zawieszonej na transportowcu; wychodzili przez opuszczoną rampę.
Historia
Pierwsze łodzie Higginsa były produkowane na potrzeby traperów, poszukiwaczy ropy, a nawet dla przemytników alkoholu w Luizjanie. United States Marine Corps poszukiwał lepszych sposobów desantowania; zawiedziony pracami Bureau of Construction and Repair, które nie spełniały wymogów, zaczął wyrażać zainteresowanie łodziami Higginsa. Podczas badań w 1938 r. przez US Navy i Marine Corps łódź Higginsa "Eureka" przekroczyła wydajność łodzi projektowanej przez marynarkę, następnie była testowana podczas ćwiczeń lądowania w lutym 1939. Zadowalająca pod wieloma względami łódź miała główną wadę: rozładunek sprzętu i ludzi musiał odbywać się po bokach, co narażało ich na ogień nieprzyjaciela w sytuacji bojowej. Mimo to została wprowadzona do produkcji i użytku jako Landing Craft, Personnel (Large) w skrócie LCP (L)). LCP(L) była uzbrojona w dwa karabiny maszynowe na dziobie. Początkowo nazywana "Łódź Higginsa" używana była przez Brytyjczyków do rajdów Commando.
Japończycy używali łodzi desantowych typu Daihatsu z rampą dziobową podczas wojny chińsko-japońskiej latem 1937 - łodzie te były w kręgu zainteresowań US Navy i Marine Corps, obserwowane były w Szanghaju[1]. W 1941 Higgins zdecydował wykonać prototyp barki z rampą dziobową.
W ciągu miesiąca testy łodzi "Eureka" z rampą dziobową na jeziorze Pontchartrain zakończyły się sukcesem. Model ten nazwano Landing Craft, Personnel (Ramped) lub LCP(R). Pozycje karabinów maszynowych były umieszczone w przedniej części łodzi i zamykały dostęp pomiędzy nimi do rampy. Projekt wciąż nie był idealny (wąskie gardło między rampą) jak w przypadku brytyjskiego LCA (Landing Craft Assault) z roku wcześniej.
Kolejnym krokiem było dopasowanie rampy do pełnej szerokości łodzi. Teraz żołnierze mogli szybko opuszczać barkę. Mogła też zmieścić mały pojazd taki jak Jeep. Nową wersję nazwano LCVP (Landing Craft, Vehicle, Personnel), lub po prostu, "łódź Higginsa." Pozycje karabinów maszynowych zostały przeniesione do tyłu łodzi.
Nieco ponad 11 m długości i 3,3 szerokości czyniły z LCVP niewielką jednostkę. Zasilana przez 225-konny silnik Diesla osiągała prędkość 12 węzłów, powodowało to kołysanie i doprowadzało personel do choroby morskiej. Boki i tył wykonane były ze sklejki, dawało to skąpą ochronę przed ogniem. LCVP mogła transportować 36 osobowy pluton lub jeepa z 12 osobami, lub 3,6 t ładunku. Małe zanurzenie (91 cm na rufie, 66 cm na dziobie) pozwalało dopłynąć do linii brzegowej a częściowy tunel pod kadłubem chronił śrubę przed piaskiem i zanieczyszczeniami. Stalowa rampa dziobowa mogła być szybko opuszczana. Można było szybko wyładować i odpłynąć z plaży po nowy ładunek.
Znaczenie i zastosowanie
Naczelny Dowódca Aliantów, Dwight Eisenhower, przyznał, że łodzie Higginsa miały duże znaczenie dla zwycięstwa w Europie a wcześniej w Afryce i we Włoszech:
Andrew Higgins ... is the man who won the war for us. ... If Higgins had not designed and built those LCVPs, we never could have landed over an open beach. The whole strategy of the war would have been different[2][3][4].
LCVP były używane w wielu operacjach desantowych: Overlord podczas D-Day a wcześniej: Torch w Afryce północnej, Husky, Shingle i Avalanche we Włoszech, Dragoon i na Pacyfiku w walkach o: Guadalcanal, Wyspy Gilberta, na Filipinach, Iwo Jimie i Okinawie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Goldstein, Richard. "Victor H. Krulak, Marine Behind U.S. Landing Craft, Dies at 95". The New York Times, January 4, 2009. Accessed January 5, 2009.
- ↑ The Higgins Boat, www-cs-faculty.stanford.edu [dostęp 2017-12-03].
- ↑ http://www.mahsnet.org/projects/Salisbury_LCVP/Salisbury_LCVP_9.html
- ↑ LST 494 LCVPs (Higgins Boats), lst494.freeyellow.com [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03].
Linki zewnętrzne
- Ships of the U.S. Navy, 1940–1945: LCVP
- History of U.S. Marine Corps Operations in World War II Volume I Chapter 3: Development of Landing Craft
- USS Rankin (AKA-103): LCVP. ussrankin.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-27)].
- USS LST 494 Higgins Boats. lst494.freeyellow.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)].
- Higgins Industries Motor Torpedo Boat Diagram Collection. louisdl.louislibraries.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-09)]. in the LOUISiana Digital Library.
- "New Tools For Army Power", October 1941, Popular Science page 76-77 photos of early testing of Higgins's first landing boats.
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
USS Darke (APA-159)'s, LCVP 18, possibly with Army troops as reinforcements at Okinawa, circa 9 to 14 April 1945. US Navy photo.