LEW E05
| ||
 EU20-24 | ||
| Producent |  LEW Hennigsdorf | |
| Lata budowy | 1955–1958 | |
| Układ osi | Co’Co’ | |
| Wymiary | ||
| Masa służbowa | 120 ton | |
| Długość | 18 500 mm | |
| Szerokość | 3050 mm | |
| Średnica kół | 1350 mm | |
| Napęd | ||
| Trakcja | elektryczna | |
| Liczba silników | 6 | |
| Parametry eksploatacyjne | ||
| Moc ciągła | 2520 kW | |
| Stosunek przekładni | 81:21 | |
| Prędkość konstrukcyjna | 110 km/h | |
| System hamulca | Knorr | |
| Parametry użytkowe | ||
| Sterowanie wielokrotne | nie posiada | |
Portal  Transport szynowy | ||
EU20 (dawniej E05) – seria normalnotorowych uniwersalnych lokomotyw elektrycznych wyprodukowanych dla Polskich Kolei Państwowych w latach 1955–1958 przez zakłady LEW Hennigsdorf w Hennigsdorfie w NRD.
Wyprodukowano 34 egzemplarze tych pojazdów. Były to lokomotywy uniwersalne (tzn. przeznaczone do prowadzenia pociągów towarowych i pasażerskich), jednak prowadziły przede wszystkim pociągi towarowe. EU20 były pierwszymi elektrowozami obsługującymi składy towarowe na trasie Warszawa – Śląsk.
Wiele elementów lokomotywy było identycznych, jak w lokomotywach serii EU04 (np. silniki trakcyjne, przetwornice, sprężarki). EU20 były dość awaryjnymi pojazdami. Często występowały awarie oporników rozruchowych, gdyż nie miały one dodatkowego chłodzenia, jak w innych lokomotywach.
Elektrowozy tej serii przez większą część swojej eksploatacji były zgrupowane w lokomotywowni Piotrków Trybunalski. Wycofano je z eksploatacji w latach 1976–1981. Do dziś zachowano tylko jeden egzemplarz: EU20-24 znajduje się w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.
Zobacz też
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
