LEW Hennigsdorf

Lokomotivbau Elektrotechnische Werke Hennigsdorf
LEW Hennigsdorf
Ilustracja
Państwo

 NRD

Siedziba

Hennigsdorf, Berlin

Data założenia

1947

Data likwidacji

1992 (przekształcenie w AEG Schienenfahrzeuge GmbH)

Położenie na mapie Berlina
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zakłady LEW”
Ziemia52°37′34,39″N 13°12′46,44″E/52,626220 13,212900

VEB Lokomotivbau-Elektrotechnische Werke "Hans Beimler" Hennigsdorf (z niem. Państwowa Wytwórnia Lokomotyw Elektrycznych im. Hansa Beimlera w Hennigsdorfie, również LEW Hennigsdorf, LEW) – niemiecki producent taboru kolejowego istniejący w latach 1947–1992. Siedziba i główne fabryki zakładów znajdowały się w Hennigsdorfie we wschodnich Niemczech.

Fabryka pojazdów szynowych w podberlińskim Hennigsdorfie założona została w 1910 roku przez koncern AEG. Produkcję lokomotyw rozpoczęto w 1913 roku. W latach 30. XX wieku, zakłady przeszły w ręce Augusta Borsiga, zmieniając nazwę na Borsig Lokomotiv Werke GmbH. Parowozy Borsig produkowano do roku 1944. Po zakończeniu II wojny światowej, zakłady zostały upaństwowione, a głównymi produktami zakładów z Hennigsdorf były lokomotywy elektryczne dla NRD i państw byłego bloku wschodniego. Wtedy też powstała firma Lokomotivbau Elektrotechnische Werke (LEW).

Po zjednoczeniu Niemiec w roku 1990, fabryka powróciła do koncernu AEG, przekształcając się w AEG Schienenfahrzeuge GmbH. W 1996, w wyniku fuzji spółek ABB i Daimler AG, powstał Adtranz, który 5 lat później został sprzedany kanadyjskiemu przedsiębiorstwu Bombardier. Jeszcze za czasów Adtranz, zakończono produkcję lokomotyw, a rozpoczęto montaż elektrycznych i spalinowych zespołów trakcyjnych.

Historia

W roku 1910 koncern AEG zakupił w podberlińskiej miejscowości Hennigsdorf 70 ha gruntów pod budowę zakładów ceramicznych. Trzy lata później AEG przeniósł z Berlina do Hennigsdorf swoje zakłady elektryczne. Produkowano tam m.in. wyroby porcelanowe, grzejniki olejowe i wózki akumulatorowe oraz inne urządzenia[1]. Między 1914 a 1918 rokiem hale produkcyjne przebudowano na potrzeby remontów i produkcji lokomotyw parowych[2].

Na przełomie lat 1920/1921 Rosenthal-Isolatoren GmbH (Rosenthal-Izalatory) wspólnie z Rosenthal & Co. AG utworzył w Hennigsdorf hutę stali[3]. W 1927 roku zakłady zbudowały pierwszy silnik parowy opalany pyłem węglowym[2].

W roku 1931 AEG połączył się z Borsigiem, który zbankrutował w czasie wielkiego kryzysu lat 20. i 30. XX stulecia[4]. Produkcja lokomotyw została przeniesiona z fabryki Borsiga w Tegel do wytwórni w Hennigsdorf[5]. Do 1935 AEG wykupił wszystkie akcje upadłej firmy, nabywając równocześnie prawa do nazwy Borsig[2]. Lokomotywy spod marki Borsig Lokomotiv Werke GmbH (Wytwórnia Lokomotyw Borsig), będącej własnością AEG, produkowano w Hennigsdorfie do 1944 roku[6].

W trakcie II wojny światowej zniszczeniu uległo 80% podberlińskiej fabryki[1]. Hennigsdorf, wraz z całą wschodnią częścią Niemiec znalazła się po wojnie pod kontrolą Związku Radzieckiego. W roku 1947 zakłady znacjonalizowano i utworzono VEM Vereinigung Volkseigener Betriebe des Elektro-Maschinenbaus – Lokomotivbau Elektrotechnische Werke Hennigsdorf (Osthavelland). Rok później rozpoczęto produkcję lokomotyw, a w 1951 roku zmieniono nazwę zakładów na VEB Lokomotivbau-Elektrotechnische Werke "Hans Beimler" (przedsiębiorstwo państwowe Elektrotechniczne Zakłady Budowy Lokomotyw im. Hansa Beimlera), w skrócie LEW[2].

Od początku lat 50. XX wieku, zakłady "Hans Beimler" produkowały wiele pojazdów szynowych – poza lokomotywami elektrycznymi i spalinowymi, wytwarzano tramwaje, kolejki dołowe oraz wagony, z których około 60% było eksportowanych[1], głównie do krajów socjalistycznych. W tym czasie powstały lokomotywy przemysłowe EL1, EL2 i EL3[7] oraz produkowana dla PKP lokomotywa serii E05 (EU20)[8]. W roku 1960 w fabryce po raz pierwszy zastosowano piece próżniowe do otrzymywania ultraczystych metali, stosowanych przy budowie taboru kolejowego. Od lat 60. zakłady rozpoczęły produkcję lokomotyw elektrycznych dla Deutsche Reichsbahn, m.in. E11 (BR 211), E42 (BR 242) (lata 60.), BR 250 (lata 70.), BR 143 (lata 80.)[2]. Produkowano też lokomotwy spalinowe: V60 (BR 106), V100 (BR 110), V105[1]. Do 1992 roku LEW Hennigsdorf wyprodukował 14 384 pojazdy szynowe[9].

Bombardier Hennigsdorf

Od połowy lat 80. LEW rozpoczął współpracę z wykupionymi przez Daimler-Benz zakładami AEG. W 1989 roku rozpoczęto eksport taboru poza kraje boku wschodniego – dla greckiego przewoźnika zbudowano SZT serii 601[10]. Rok później, LEW Hennigsdorf przekształcono z kombinatu w prywatne przedsiębiorstwo LEW Hennigsdorf GmbH i rozpoczęto starania o przejęcie zakładów przez AEG[11]. W listopadzie 1991, Urząd Powierniczy zgodził się na kupno przez AEG zakładów LEW Hennigsdorf GmbH pod warunkiem inwestycji w podberlińską fabrykę 600 milionów DM[10]. Od 1 stycznia 1992 zakłady zostały przemianowane na AEG Schienenfahrzeuge GmbH (AEG Pojazdy Szynowe sp.z.o.o), które podlegały działowi AEG Daimler Benz – AEG Bahnsysteme (AEG Systemy Kolejowe)[2][10][12]. Później AEG Bahnsysteme zostało podzielone na cztery działy – jeden w Ameryce Północnej i trzy w Europie: Nahverkehr (Ruch lokalny), Bahngesamtsysteme (Ogólne Systemy Kolejowe) i Fernverkehr (Ruch dalekobieżny), którego siedziba została ustanowiona w Hennigsdorfie[13].

W styczniu 1996 roku, AEG Schienenfahrzeuge GmbH została wcielona do nowo powstałej spółki ABB Transportation i AEG Bahnsysteme – ABB Daimler Benz Transportation (Adtranz)[14]. W 1998 roku produkcję lokomotyw przeniesiono z Hennigsdorfu do dawnej fabryki Henschela w Kassel[15]. Po wykupieniu Adtranzu przez Bombardiera w maju 2001 roku, zakłady w Hennigsdorfie stały się częścią Bombardier Transportation[16].

Pod marką Bombardier podberlińską fabrykę opuszczają spalinowe i elektryczne zespoły trakcyjne (podmiejskie, regionalne, dalekobieżne, w tym dużych prędkości), tramwaje, oraz wagony metra[17].

Produkowany tabor

Lokomotywy elektryczne
E 04 (EU04)
E 05 (EU 20)
E 11/211
E 42/242
E 51/251
212/243
250
252
Lokomotywy spalinowe
V 60 D
V 100
DE I PA
DE II S
DE III M
65.10
Wybrane lokomotywy przemysłowe
EL 2
EL 3
EL 4
EL 5
EL 6
EL 8
EL 9
EL 16
EL 20
Elektryczne zespoły trakcyjne
ET 170
ET 270
ET 280
Spalinowy zespół trakcyjny DE-IC2000N
Wagony metra
Metro ET E (Berlin U-Bahn)
Metro ET G (Berlin U-Bahn)
EZT E.56 (EN56)
Lokomotywy elektryczne
Oznaczenie
producenckie		Oznaczenie
przewoźnika		Lata produkcjiLiczba
pojazdów		Źródła
E 04PKP
E200, E04, EU04		1954-195525[8]
E 05PKP
E05, EU20		1955-195834[8]
E 11
211		DR: E 11, 211
DB: 109		E 11: 1961-1963
211: 1970-1976		E 11: 42
211: 53		[18]
E 42
242		DR: E 42, 242
DB: 142		E 42: 1962-1970
242: 1970-1976		E 42: 180
242: 112		[19][20]
E 51
E 251		DR: E 51, E 251, 251
DB: 171		196515[19][21][22]
E 211[a]DR: E 21119671[23]
143
243
112 (114)
212		DR: 243, 212
DB: 143, 112 (114)		143/243: 1984-1992[b]
112/212: 1990-1991[b]		143/243: 682[c]
112 (114)/212: 133[c]		[21][24]
250DR: 250
DB: 155		1974-1984273[21]
252DR: 252
DB: 156		19914[21]
EL104SNCFA/SNTF: 6CE1972-197332[25]
Lokomotywy spalinowe
Oznaczenie
producenckie		Oznaczenie
przewoźnika		Lata produkcjiLiczba
pojazdów		Źródła
V 60.xDR: 104, 105, 106
DB: 344, 345, 346
ex-rosyjskie: 347
BDŽ: 52
ČD: 716		1964-19822068[26]
V 100.xDR: 110, 710
DB: 211, 212 (214, 714), 213
ČSD: 745
OnRail: DH 1004
ÖBB: 2048		1966-19851145[27]
V DE
DE I PA
DE II S
DE III M		CPEF: DE I PA, 7760
CFS: DE II S, 3700
CM: DE III M, 3750		1967-1968DE I PA: 36
DE II S: 30
DE III M: 17		[28][29]
Lokomotywy parowe
Oznaczenie
producenckie		Oznaczenie
przewoźnika		Lata produkcjiLiczba
pojazdów		Źródła
65.10DR: 65.1019542[30]
Lokomotywy przemysłowe/górnicze
Oznaczenie producenckieLata produkcjiLiczba
pojazdów		Źródła
EL11951-1980692[31]
EL21952-19881380[7]
EL31951-1977786[32]
EL41960-197137
EL51951-1982740
EL61951-1976217
EL81949-1970915[33]
EL91952-19891703
EL10
EL10 MKW		1952-1989EL10: 111
EL10 MKW: 175		[34]
EL111952-196680[35]
EL121952-1983 ??
EL131971-1982?
EL141953-195815[36]
EL151953-197370[37]
EL16
ASF		19??-1990502[38]
EL20
EL20 MKW		1983-1985EL20: 24
EL20 MKW: 48		[39]
EL211981-1986265[40]
EL2219874[41]
Elektryczne zespoły trakcyjne
Oznaczenie
producenckie		Oznaczenie
przewoźnika		Lata produkcjiLiczba
pojazdów		Źródła
ET 170[a]DR: 27819594 dwuczłonowe zespoły[42]
ET 270DR: 270
DB: 485/885		1982-1992wagony silnikowe: 166
wagony doczepne: 166		[43][44]
ET 280[a]DR: 2801972-19732 czteroczłonowe zespoły[43]
Spalinowe zespoły trakcyjne
Oznaczenie
producenckie		Oznaczenie
przewoźnika		Lata produkcjiLiczba
pojazdów		Źródła
DE-IC2000NOSE: 520, 6011989-1990 (1994)[b]26 + (14)[d][45][46]
Metro
Oznaczenie
producenckie		Oznaczenie
przewoźnika		Lata produkcjiLiczba
pojazdów		Źródła
ET E[a]BVG: E I (prototyp)1956-19572[47]
ET G
ET GI
ET GII
ET GIII		BVG: G (prototyp)
GI
GII
GI/1		G: 1974
GI: 1978-1983
GII: 1983
GI/1: 1988-1989		G: 4 (8 wagonów)
GI: 57 (114 wagonów)
GII: 10 (20 wagonów)
GI/1: 52 (104 wagony)		[48]
Wyposażenie elektryczne
Producent pojazduOznaczenie
przewoźnika		Lata produkcjiLiczba
pojazdów		Źródła
VEB Waggonbau GörlitzPKP: E.56, EN561954-195736 trójczłonowych EZT[49]
VEB Waggonbau GörlitzPKP: E.58, ED7019582 czteroczłonowe EZT[50][51]

Uwagi

  1. ↑ a b c d Pojazd prototypowy
  2. ↑ a b c Do 1994 roku przez AEG
  3. ↑ a b Wraz z wyprodukowanymi przez AEG
  4. ↑ 14 zespołów wyprodukowanych przez AEG

Przypisy

  1. ↑ a b c d R. Rusak. 100 lat zakładów „Hans Beimler”. „Świat Kolei”. 4/2011, s. 10
  2. ↑ a b c d e f AEG Schienenfahrzeuge GmbH, ss. 7–8. W: Klara van Eyll, Renate Schwärzel: Deutsche Wirtschafts Archive: Nachweis historischer Quellen in Unternehmen, Körperschaften des Öffentlichen Rechts (Kammern) und Verbänden der Bundesrepublik Deutschland. Franz Steiner Verlag, 1994. (niem.).
  3. ↑ Die Geschichte Rosenthals: 1916-1930. Rosenthal GmbH www.rosenthal.de. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-20)]. (niem.).
  4. ↑ A. Borsig Zentralverwaltung GmbH. landesarchiv-berlin.de. [dostęp 2013-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)]. (niem.).
  5. ↑ Geschichte der BORSIG Gruppe. borsig.de. [dostęp 2015-02-04]. (niem.).
  6. ↑ Jens Merte: August Borsig Lokomotiv-Werke, Berlin. werkbahn.de. (niem.).
  7. ↑ a b Tomasz Gałka: EL2. locomotives.com.pl. [dostęp 2013-03-24]. (ang.).
  8. ↑ a b c E 1 bis 19. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  9. ↑ Jens Merte: Produktionzahlen. werkbahn.de. [dostęp 2013-03-25]. (niem.).
  10. ↑ a b c AEG übernimmt Schienenfahrzeugbereich von LEW. „Eisenbahn Illustrierte”, s. 15, styczeń 1992. (niem.). 
  11. ↑ Die Fabriken Hennigsdorf: 1910 bis 2001. lok-fabrik.de. [dostęp 2011-01-19]. (niem.).
  12. ↑ Gerd Flaig: Firmengeschichte der AEG 1984-2006. gerdflaug.de. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-06)]. (niem.).
  13. ↑ Unser Ziel ist die Entwicklung einer Technologiefamilie, um unterschiedliche Anforderungen aus einem modularen Systemkonzept abdecken zu können. „Eisenbahn Illustrierte”, s. 14–18, luty 1993. (niem.). 
  14. ↑ Adtranz in brief. adtranz.com. [dostęp 2013-03-24]. (ang.).
  15. ↑ Bombardier-Loks aus Kassel. „Eisenbahn Kurier”, s. 36–41, październik 2004. (niem.). 
  16. ↑ Adtranz takeover completed. railwaygazette.com, czerwiec 2001. [dostęp 2013-03-24]. (ang.).
  17. ↑ Hennigsdorf, GERMANY. bombardier.com. [dostęp 2015-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-16)]. (ang.).
  18. ↑ Daniel Berg: Baureihe E 11. holzroller.de. [dostęp 2013-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-14)]. (niem.).
  19. ↑ a b E 40 bis 59. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  20. ↑ Daniel Berg: Baureihe E 42. holzroller.de. [dostęp 2013-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-14)]. (niem.).
  21. ↑ a b c d E 240 bis 259. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  22. ↑ Daniel Berg: Baureihe E 251. holzroller.de. [dostęp 2013-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-04)]. (niem.).
  23. ↑ E-Lokbau seit 1914. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-26]. (niem.).
  24. ↑ Online-Übersicht der Baureihen 112, 114, 143, 155, 156 und 755. br143.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  25. ↑ EL 104. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  26. ↑ Die V60 der Deutschen Reichsbahn > Geschichte. web179.webgo24-server13.de, 2012-12-31. [dostęp 2013-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-16)]. (niem.).
  27. ↑ Varianten. v100-online.de. [dostęp 2013-10-14]. (niem.).
  28. ↑ V DE. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  29. ↑ Locomotivas da Fepasa. vfco.brazilia.jor.br. [dostęp 2013-03-25]. (port.).
  30. ↑ BR 60 bis 80. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-26]. (niem.).
  31. ↑ EL 1. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  32. ↑ EL 3. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  33. ↑ EL 9. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  34. ↑ EL 10. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  35. ↑ EL 11 bis 12. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  36. ↑ EL 14. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  37. ↑ EL 15. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  38. ↑ EL 16. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  39. ↑ EL 20. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  40. ↑ EL 21. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  41. ↑ EL 22. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  42. ↑ Mario Walinowski: Die Baureihe 170. stadtschnellbahn-berlin.de. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-19)]. (niem.).
  43. ↑ a b S-Bahnen. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  44. ↑ Olaf Hoell: S-Bahn Berlin: Baureihe 485. bahn-galerie.de. [dostęp 2013-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-30)]. (niem.).
  45. ↑ VT DE-IC 2000 N. lok-fabrik.de. [dostęp 2013-03-24]. (niem.).
  46. ↑ OSE trainsets. railfaneurope.net, 2012-06-04. [dostęp 2013-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-24)]. (ang.).
  47. ↑ Baureihe E I: (Baumuster). untergrundbahn.de. [dostęp 2016-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-15)]. (niem.).
  48. ↑ Die Baureihe G. untergrundbahn.de. [dostęp 2016-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-15)]. (niem.).
  49. ↑ Paweł Terczyński, Krzysztof Zintel. Zespoły trakcyjne serii EN56. „Świat Kolei”. 2/2011, s. 15
  50. ↑ Paweł Terczyński: Atlas lokomotyw 2007. Poznań: Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2007, s. 88. ISBN 978-83-920757-7-6.
  51. ↑ Vierteiliger elektrischer schnelltriebwagenzug. [w:] VEB Waggonbau Görlitz [on-line]. deutschefotothek.de, 1970. s. 21. [dostęp 2013-03-28]. (niem.).
Pojazdy wyprodukowane przez LEW Hennigsdorf
Lokomotywy elektryczne
pasażerskie
towarowe
uniwersalne
przemysłowe
Lokomotywy spalinowe
 
Lokomotywy parowe
 
Elektryczne zespoły trakcyjne
własne
osprzęt elektryczny
Spalinowe zespoły trakcyjne
LEW/AEG
Wagony metra
 
  • Kursywą zaznaczono pojazdy prototypowe

Media użyte na tej stronie

Germany location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Germany (Wp article: en:Germany)
Industriegebiet.png
Autor: Sal73x, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sign for industry
Locomotive BR 65 1049.jpg
Autor: Prolineserver, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Locomotive BR 65 1049 at railway plant Leipzig-Engelsdorf on open day 2005.
1083 Hennigsdorf (Werk) 19.09.10.JPG
Autor: Wassen, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ertüchtigter Triebzug der Bauart G im Bombadier-Werk in Hennigsdorf am 19. September 2010
DB S-Bahn Berlin 485 121.jpg
Autor: Johannes Fielitz, Licencja: CC-BY-SA-3.0
485/885 121 frisch neulackiert in Berlin Ostbahnhof
DR Baureihe E11 2.jpg
Autor: Magnus Gertkemper, Licencja: CC BY-SA 3.0
211 001-3 Erste Lok der DR Baureihe E11
LEW DE III M 3757 FERROBAN.jpg
Autor: Ricardo Frontera, Licencja: CC-BY-SA-3.0
LEW DE III M FERROBAN #3757 - Triagem Paulista - Bauru-SP-Brasil. Locomotiva ainda ostentava a pintura da FEPASA
EU04-24a locomotive.jpg
(c) Sigman z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Lokomotywa EU04-24 stojąca w Muzeum Kolejnictwa i Przemysłu na Śląsku w Jaworzynie Śląskiej.
OSE AEG Katerini.jpg
Autor: Georgedes, Licencja: CC BY-SA 3.0
Greek railways AEG DMU is leaving Katerini's station
Adam10-anja.jpg
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Echoray z niemieckiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0

Lokomotive Adam 10 ("Anja") der Firma Uwe Adam. Es handelt sich um die ehemalige 202 743 der DB.

  • Fotograf oder Zeichner: Alwin "echoray" Meschede
LEW DE I PA 7792 FERROBAN.jpg
Autor: Ricardo Frontera, Licencja: CC-BY-SA-3.0
LEW DE I PA FERROBAN #7792 - Triagem Paulista - Bauru-SP-Brasil. Locomotiva ainda ostentava a pintura de transição entre a CP e a FEPASA
02 567a 25kV-Industrielokomotive.jpg
Autor: Falk2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Eineinhalbsektionslokomotive für Bergbaubetriebe in der UdSSR auf Überführungsdrehgestellen
DB 143 366-3 p2.JPG
Autor: AlfvanBeem, Licencja: CC0
DB 143 366-3 at Saarbrücken bahnhof.
U-Bahn Berlin Zugtyp EIII.jpg
Autor: Jcornelius, Licencja: CC BY-SA 2.0 de
The Berlin U-Bahn train type EIII at Biesdorf-Süd station
4-10-100-B3 Knappenrode 06.09.06.jpg
Autor: wassen, Licencja: CC BY-SA 3.0
El-Lokomotive 4-10-100-B3 vom Typ EL-2 Knappenrode 06.09.06
EL 8 1.JPG
Autor: Markscheider, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mining locomotive EL 8 built by VEB Lokomotivbau Elektrotechnische Werke Hennigsdorf. This particuler locomotive was issued to the Zinnerz Altenberg tin mine in Altenberg, Saxony, Germany. Now at display at the Feldbahn museum Herrenleite, Pirna, Saxony, Germany.
ET170bln.jpg
mäfä von Autor Mathias Hiller, Das blaue Wunder, gve-verlag 2005, gemeinfrei
Akkuschleppfahrzeug El 16.jpg
Autor: Falk2, Licencja: CC BY 3.0
Von LEW Hennigsdorf gebautes Elektro-Schleppfahrzeug mit Batterieantrieb der Baureihe EL 16. Damit werden Fahrzeuge auf nicht fahrleitungsüberspannten Gleisen in Bahnbetriebswerken bewegt.
(LEW Fabriknummer:14930)
Bombardier in Hennigsdorf.jpg
(c) Skatz-Nelstar z niemieckiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Das Hauptgebäude von Bombardier Transportation in Hennigsdorf
EU-20.jpg
Autor: Hiuppo, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Uniwersalna lokomotywa elektryczna EU20
Mine lokomotiv El-9 in Kemence.JPG
Electric locomotive typ. El-9 for mine (Museum Railway in Kemence)
EL 6 1.JPG
Autor: Markscheider, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mining locomotive EL 6 built by VEB Lokomotivbau Elektrotechnische Werke Hennigsdorf. This particuler locomotive was issued to the "Willi Agatz" coal and uranium mine in Dresden-Gittersee, Saxony, Germany. Now at display at the Feldbahn museum Herrenleite, Pirna, Saxony, Germany.
E-Lok 142 255-9.jpg
Autor: Magnus Gertkemper, Licencja: CC BY-SA 3.0
E-Lok 142 255-9
Industrielokomotive für Tagebaue Baureihe EL 3.jpg
Autor: High Contrast, Licencja: CC BY 3.0 de
Industrielokomotive der Baureihe EL 3 4-79-75-A2 im Tagebau Schleenhain.
LEW DE II S 3717 FERROBAN.jpg
Autor: Ricardo Frontera, Licencja: CC-BY-SA-3.0
LEW DE II S FERROBAN #3717 - Triagem Paulista - Bauru-SP-Brasil. Locomotiva ainda ostentava a pintura da FEPASA
Sign HEV Budapest.jpg
Autor: Nickipedia, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sign on the HEV Trains in Budapest
Bf Beucha, ex 280 001.jpg
Autor: Falk2, Licencja: CC BY 3.0
Ehemaliger Prototyp-S-Bahn-Triebzug für 15 kV, 162/3 Hz. Nach einem Fahrmotorschaden wurden die Wagen vor 1990 ausgemustert und sollten zu Fahrleitungsmontagewagen umgebaut werden. Dafür wurden der Dachaufbau und die Wasserbehälter für Waschwasser aufgesetzt. Ob die Wagen jemals dafür eingesetzt wurden, ist unwahrscheinlich. Die Kupplungen wurden nicht angepasst. 1993 steht der 280 001 schon alleine und in schlechtem Zustand im Bahnhof Beucha.

Das Zwergsignal G im V‌ordergrund wurde erst 1988 in Verbindung mit dem Fahrleitungsbau zwischen Borsdorf und Beucha und dem Wiedereinbau der Weiche 30 auf dem Ostkopf Richtung Brandis eingebaut, es sollte Einfahrten von Güterzügen aus Brandis auf das Gleis 4 und das Umspannen in Beucha ermöglichen. Wirklich genutzt wurde es dafür praktisch nie.

Mit dem eStw-Bau verblieben in Beucha nur noch zwei Bahnhofsgleise. Immerhin wurde zwischen Borsdorf und Großbothen kein Bahnhof aufgehoben.
LEW-Grubenellok El 5.jpg
Autor: Falk2, Licencja: CC BY 3.0
DC mining locomotive type EL 5/08, with top speed of 65 kph. Gauge = 600 mm.
L 2 der BEHALA Btf. Nalepastraße 03.05.92.jpg
Autor: wassen, Licencja: CC BY-SA 3.0
El-Lokomotive L 2 der BEHALA auf dem Betriebshof Nalepastraße der BVG 03.05.92
2009-0607-bahnbild-by-RalfR-06.jpg
Autor: Ralf Roletschek (talk), Licencja: GFDL 1.2
Ellok 803 der MEG, ex 252 003 der DR
V60.07 und V 60.09.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Berlin location map.svg
(c) TUBS, CC BY-SA 3.0
Location map Berlin, Germany. Geographic limits of the map:
Ellok 250 164.jpg
Autor: Falk2, Licencja: CC BY 3.0
Serienmaschine, fabrikneu auf der Leipziger Frühjahrsmesse 1982 ausgestellt
DR171 003-7 in Blankenburg.jpg
Autor: Benedictus, Licencja: CC BY-SA 3.0
DR 171 003-7 im Bw Blankenburg 1993