LP 3
| Album studyjny zespołu Lady Pank | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany | grudzień 1985 – luty 1986 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość | 36:02 | |||
| Wydawnictwo | Polskie Nagrania „Muza” (SX 2286) | |||
| Oceny | ||||
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
LP 3 (pełna nazwa: LP3 – nigdy nie za wiele rokendrola!) – trzeci album studyjny zespołu Lady Pank (czwarty, jeśli liczyć album międzynarodowy), wydany w 1986 roku, nakładem wydawnictwa Polskie Nagrania „Muza” (SX 2286). Materiał ten ukazał się również na kasecie magnetofonowej (CK-534) tego samego wydawnictwa. W roku 1992 został wznowiony na płycie CD przez firmę Digiton oraz w 1993 przez Intersonus (IS 057). Jeden z utworów pochodzących z tej płyty – „Osobno” powstał również w wersji angielskojęzycznej jako „On Top”.
LP3 budziła mieszane odczucia w kręgu fanów oraz krytyków. Przez większość został uznany za album niedorównujący poziomem dwóm poprzednim. Antoni Piekut na łamach Non Stop zarzucał zespołowi wtórność, brak pomysłów, kiepską aranżację. Z kolei Jerzy Rzewuski ocenił LP3 jako najlepszy studyjny album z dotychczasowego dorobku zespołu. Chwalił muzyczną ewolucję zespołu i odcięcie się od stylu brytyjskiej grupy The Police. Rzewuski skrytykował jednak teksty Andrzeja Mogielnickiego jako banalne i infantylne. Album nie zawierał utworów, które pomogłyby wypromować go na listach przebojów. Lepiej radziły sobie utwory, które pojawiły się poza albumem, na singlach lub składankach: „Sztuka latania”, „Raport z N.” i humorystyczne „Augustowskie noce” (muzyka Franciszka Leszczyńska, słowa Andrzej Tylczyński i Zbigniew Zapert) – dołączone do reedycji tej płyty w 2007 roku. Promocji nie pomagała również atmosfera panująca wokół zespołu, związana z wybrykiem Jana Borysewicza, który miał miejsce we Wrocławiu podczas koncertu z okazji Dnia Dziecka[2].
W nagraniu albumu wzięli udział także: saksofonista Zbigniew Namysłowski, klawiszowiec Janusz Skowron, a także żona Andrzeja Mogielnickiego, Urszula, która brała udział w nagraniach partii chórków dla niektórych ówczesnych projektów (m.in. wydanego w tym samym roku albumu Kapitan Nemo). Na LP3 Mogielnicka podpisała się pseudonimem Wiewióra[3].
Okładka albumu
Okładka płyty w formie graficznej przedstawia małego człowieczka z opuszczonymi spodniami, przesłaniającego genitalia. Autorem okładki jest Paweł Mścisławski – ówczesny basista zespołu. Płyta została wydana w czerwcu 1986, a więc tuż po niesławnym „incydencie wrocławskim”, kiedy to lider Lady Pank, Jan Borysewicz, podczas koncertu 1 czerwca 1986, będąc pod wpływem alkoholu publicznie się obnażył. Projekt okładki wydaje się nawiązywać do zdarzenia z Wrocławia, ale zespół zapewnia że to zbieg okoliczności. Sam Mścisławski wyjaśniał ten fakt: Tak wyszło – czysty zbieg okoliczności. Bardzo śmieszny zresztą... okładka została oddana w lutym, w kwietniu została przyjęta i zatwierdzona do druku, eksces wydarzył się w czerwcu, a w lipcu ukazała się płyta. Ludzie nie bardzo wiedzieli, co z nią zrobić, myśleli, że jest to z naszej strony jakiś wywrotowy manewr, a była to kwestia czystego przypadku[4].
Lista utworów
- Strona A
- „Made in Homo” (muz. J. Borysewicz; sł. A. Mogielnicki) – 3:50
- „Ludzie z Marsa” (muz. J. Borysewicz; sł. A. Mogielnicki) – 3:40
- „Babilon Disko Najt” (muz. J. Borysewicz; sł. A. Mogielnicki) – 5:07
- „Pierwsza linia” (muz. J. Borysewicz; sł. A. Mogielnicki) – 3:55
- Strona B
- „Oh, Luczija!” (muz. J. Borysewicz; sł. A. Mogielnicki) – 3:25
- „Całe życie” (muz. J. Borysewicz; sł. A. Mogielnicki) – 3:25
- „Osobno” (muz. J. Borysewicz; sł. A. Mogielnicki) – 4:00
- „Twój normalny stan” (muz. J. Borysewicz; sł. A. Mogielnicki) – 5:25
- „Nigdy nie za wiele rokendrola” (muz. J. Borysewicz; sł. A. Mogielnicki) – 3:15.
Na kasecie magnetofonowej, wydanej przez Polskie Nagrania w 1986 roku strony A i B są ze sobą zamienione – pierwszym utworem jest „Oh, Luczija”, ostatnim „Pierwsza linia”.
Twórcy
- Jan Borysewicz – gitara, gitara solowa, śpiew
- Janusz Panasewicz – śpiew
- Edmund Stasiak – gitara
- Paweł Mścisławski – gitara basowa
- Andrzej Dylewski – perkusja
- muzycy sesyjni
- Zbigniew Namysłowski – saksofon w „Pierwsza linia” oraz „Nigdy nie za wiele rokendrola”
- Janusz Skowron – instrumenty klawiszowe (Yamaha DX7) w „Made in Homo”, „Oh, Luczija!”, „Całe życie” oraz „Nigdy nie za wiele rokendrola”
- Wiewióra (Urszula Mogielnicka) – głosy (zgodnie z opisem na okładce albumu) w utworze „Babilon Disko Najt”[5]
- realizacja nagrań
- Andrzej Lupa
- Andrzej Sasin
- Wojciech Przybylski
- manager
- Wojciech Kwapisz
Przypisy
- ↑ Grzesiek Kszczotek. LP 3. „Teraz Rock”. 12 (118), s. 64, 2012. ISSN 1730-394X.
- ↑ Robert Filipowski. Tacy sami – Zakłócenie porządku. „Teraz Rock”. 12 (118), s. 65, 2012. ISSN 1730-394X.
- ↑ Michał Grzesiek: Lady Pank. Biografia nieautoryzowana. Wrocław: Wydawnictwo Bukowy Las Sp. z o.o., 2013, s. 498. ISBN 978-83-63431-52-5.
- ↑ Michał Grzesiek: Lady Pank. Biografia nieautoryzowana. Wrocław: Wydawnictwo Bukowy Las Sp. z o.o., 2013, s. 224, 225. ISBN 978-83-63431-52-5.
- ↑ Michał Grzesiek: Lady Pank. Biografia nieautoryzowana. Wrocław: Wydawnictwo Bukowy Las Sp. z o.o., 2013, s. 220, 498. ISBN 978-83-63431-52-5.
Bibliografia
- LP 3 w Katalogu Polskich Płyt Gramofonowych
- LP 3 w bazie Archiwum Polskiego Rocka
- LP 3 w bazie Discogs.com (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: User:Estoy Aquí, Licencja: CC BY 2.5
5.0 stars used for ratings on en.wikipedia