LWD Zuch
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | Polska | |
---|---|---|
Producent | Lotnicze Warsztaty Doświadczalne | |
Typ | samolot szkolno-akrobacyjny | |
Konstrukcja | dolnopłat o konstrukcji mieszanej ze stałym podwoziem | |
Załoga | 2 osoby | |
Historia | ||
Data oblotu | 1 kwietnia 1949 | |
Lata produkcji | 1949–1950 | |
Liczba egzemplarzy | 5 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 7-cylindrowy silnik gwiazdowy Siemens Bramo Sh 14 | |
Moc | 160 KM | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 10 m | |
Długość | 7,61 m | |
Wysokość | 2,1 m | |
Powierzchnia nośna | 17,5 m² | |
Masa | ||
Własna | 658 kg | |
Startowa | 1030 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 222 km/h | |
Pułap | 4750 m | |
Zasięg | 1160 km | |
Dane operacyjne | ||
Użytkownicy | ||
Polska | ||
Rzuty | ||
LWD Zuch – polski samolot szkolno-akrobacyjny produkowany w LWD w Łodzi. Wyprodukowano 6 maszyn (1 prototyp LWD Zuch 1 i 5 samolotów LWD Zuch 2).
Historia
W 1948 roku opracowano samolot szkolno-akrobacyjny LWD Zuch. Samolot ten był odmianą samolotu LWD Junak jednakże był przeznaczony do aeroklubów. Pierwszy prototyp Zuch 1 był napędzany czechosłowackim silnikiem rzędowym Walter - Minor 6-III o mocy 160 KM. Oblot prototypu nastąpił 1 września 1948 roku. Próby w locie wykazały, że samolot był konstrukcją udaną, jednakże nie trafił do seryjnej produkcji ze względu na brak silników do niego (nie uruchomiono w Polsce produkcji licencyjnej używanego w nim silnika).
Zdecydowano się więc na użycie poniemieckich silników Simens Bramo Sh 14. Samolot z tym silnikiem oznaczono Zuch 2. Oblot nastąpił 1 kwietnia 1949 roku. Osiągi były jednak nieco niższe niż Zucha 1. Tej wersji wyprodukowano 5 egzemplarzy dla aeroklubów.
Do dnia dzisiejszego zachowały się 3 egzemplarze tych samolotów: prototyp LWD Zuch 1 i dwa samoloty LWD Zuch 2 znajdujące się w krakowskim Muzeum Lotnictwa.
Bibliografia
- Koliński Izydor, Lotnictwo Polski Ludowej 1944-1947, Warszawa 1987.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
LWD Zuch-1, skica (Letectví 1949)
Autor: W2k2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Samolot LWD Zuch 2, SP-BAM, ze zbiorów Muzeum Lotnictwa w Krakowie