LWS-2
| ||
![]() LWS-2 w maju 1938 r. | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
Producent | Lubelska Wytwórnia Samolotów | |
Typ | samolot sanitarny | |
Konstrukcja | górnopłat, podwozie – stałe | |
Załoga | 2 (pilot, lekarz) | |
Historia | ||
Data oblotu | 1937 | |
Wycofanie ze służby | 1939 | |
Liczba egzemplarzy | 2 prototypy | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 1 silnik gwiazdowy 9-cylindrowy Avia-Wright Whirlwind J5 | |
Moc | 220 KM (162 kW) | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 13 m | |
Długość | 9,05 m | |
Wysokość | 2,84 m | |
Powierzchnia nośna | 32 m² | |
Masa | ||
Własna | 1 185 kg | |
Startowa | 1 680 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 206 km/h | |
Prędkość przelotowa | 185 km/h | |
Prędkość wznoszenia | 3,8 m/s | |
Pułap | 4 000 m | |
Zasięg | 500 km | |
Dane operacyjne | ||
Liczba miejsc | ||
4 (pilot, lekarz, 2 miejsca dla chorych na noszach) | ||
Użytkownicy | ||
Polska |
LWS-2 – polski samolot sanitarny. Zaprojektowany i zbudowany w 1937 roku w Lubelskiej Wytwórni Samolotów w Lublinie.
Historia
W 1936 roku Dowództwo Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych i Polski Czerwony Krzyż (PCK) zamówiły w Lubelskiej Wytwórni Samolotów (LWS) nowoczesny i funkcjonalny samolot sanitarny. Samolot ten powinien być przystosowany do lądowania i startu z prowizorycznych lądowiskach trawiastych o niewielkich rozmiarach.
Wstępny projekt samolotu opracował inż. Zbysław Ciołkosz na początku 1936 roku. Samolot otrzymał oznaczenie LWS-2. Miał on układ górnopłata zastrzałowego, silnik gwiazdowy i kabinę zakrytą dla czterech osób. Po zatwierdzeniu tego projektu konstrukcję samolotu LWS-2 wykonali w 1937 roku inż. Jerzy Teisseyre i inż. Janusz Lang.
Zarząd Główny Polskiego Czerwonego Krzyża zamówił w LWS budowę dwóch prototypów – jednego do prób statycznych, drugiego do prób w locie. Już jesienią 1937 roku prototypy były gotowe, jeden z nich opatrzony znakami rejestracyjnymi SP-ATP został oblatany na lotnisku fabrycznym przez pilota – oblatywacza Władysława Szulczewskiego[1]. Podczas prób w locie prototyp samolotu LWS-2 okazał się udaną konstrukcją, miał dobre właściwości pilotażowe i osiągi oraz, co było bardzo ważne w tym samolocie, krótki start i lądowanie uzyskane dzięki dużej mechanizacji skrzydeł wzorowanej na konstrukcji płata samolotu RWD-9. Następnie samolot przeszedł kolejne próby w Instytucie Technicznym Lotnictwa w Warszawie, gdzie potwierdziły się jego zalety i został on dopuszczony do eksploatacji jako samolot sanitarny[2].
Pomimo dobrych osiągów, a także sukcesów międzynarodowych – w dniach 1–4 lipca 1938 roku samolot pilotowany przez por. Mieczysława Jakrzewicza wziął udział w Międzynarodowym Konkursie Lotnictwa Sanitarnego w Esch-sur-Alzette w Luksemburgu, gdzie zajął pierwsze miejsce za najlepsze urządzenie kabiny dla rannych[3].
Produkcja seryjna nie została uruchomiona, pomimo tego że PCK zamówił 6 egzemplarzy tego samolotu. Zbudowano tylko zamówione przez PCK dwa prototypy, z tym że tylko jeden był przystosowany do lotu[4] .
Użycie samolotu w lotnictwie polskim
W dniu 19 maja 1938 roku jedyny latający samolot LWS-2 został przekazany polskiemu lotnictwu wojskowemu, gdzie służył do przewozu rannych i chorych jeszcze na początku wojny we wrześniu 1939 roku[5]. Uszkodzony samolot został zdobyty przez Niemców na lotnisku w Krośnie, jego dalsze losy nie są znane.
Opis techniczny samolotu LWS-2
Samolot LWS-2 był czteromiejscowym samolotem sanitarnym, górnopłat zastrzałowym o konstrukcji mieszanej. Kadłub był kratownicowy, spawany z rur stalowych. Z przodu na łożu mieścił silnik gwiazdowy, za silnikiem umieszczony był zbiornik paliwa o pojemności 130 litrów. Śmigło dwułopatowe, metalowe, nastawne. Dalej usytuowana była kabina zakryta, w której z przodu z lewej strony był fotel pilota, za pilotem apteczka i miejsce dla lekarza z rozkładanym stolikiem, a dalej miejsce dla 2 chorych na noszach. Drzwi na nosze znajdowały się w dolnej lewej części kadłuba. Na końcu kadłuba umocowane było usterzenie klasyczne o konstrukcji drewnianej, przy czym pokrycie stateczników stanowiła sklejka, sterów – płótno. Kadłub był pokryty płótnem, tylko z przodu przy silniku kryty był blachą duralową. Samolot posiadał stałe podwozie z amortyzatorami olejowo-powietrznymi. Płat był prostokątny, zaokrąglony na końcach i zwężający się przy kadłubie, konstrukcji dwudźwigarowej, dwudzielnej, drewnianej. Kryty był do pierwszego dźwigara sklejką, a dalej płótnem. Płaty wyposażone były w skrzela wysuwane na całej krawędzi natarcia oraz w tzw. klapolotki, działające jako lotki w czasie lotu, natomiast przy lądowaniu zaś wychylone do dołu tworzące klapy szczelinowe[6].
Przypisy
- ↑ Glass 1976 ↓, s. 169.
- ↑ Cynk 1971 ↓, s. 331.
- ↑ Sukcesy polskiego lotnictwa sanitarnego w Luksemburgu. „Skrzydlata Polska”. 6-7/1938, s. 174-175, czerwiec-lipiec 1938. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- ↑ Samolot sanitarny LWS-2. „Skrzydlata Polska”. 31/1962, s. 18, 5 sierpnia 1962. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- ↑ Zasieczny 2014 ↓, s. 23.
- ↑ Glass 1976 ↓, s. 170.
Bibliografia
- Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
- Andrzej Zasieczny: Broń Wojska Polskiego 1939-1945. Lotnictwo. Marynarka Wojenna. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press, 2014. ISBN 978-83-7020-538-6. OCLC 879537985.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Autor: Zbiory NAC on-line (https://audiovis.nac.gov.pl/), Licencja: CC0
Le LWS-2 en vol lors d'un spectacle aérien en Pologne.