LZ 38

LZ 38 (Luftschiff Zeppelin)

(c) Bundesarchiv, Bild 102-07787 / CC-BY-SA 3.0

Ludwig Dürr - konstruktor LZ 38.

LZ 38 (Luftschiff Zeppelin) – trzydziesty ósmy sterowiec szkieletowy wybudowany w Niemczech przez wytwórnię Luftschiffbau Zeppelin GmbH z Friedrichshafen nad Jeziorem Bodeńskim. Głównym konstruktorem był Ludwig Dürr.

Budowę sterowca rozpoczęto w 1915 roku. Należał do typu P. Sterowiec pierwszy próbny lot wykonał w 3 kwietnia 1915 roku^[1].

Budowa

Długość całkowita wynosiła 163,5 m, a średnica 18,7 m. Jego konstrukcja była pokryta materiałem bawełnianym. W środku znajdowało się 15 komór, które wypełnionych wodorem o łącznej pojemności 31 900 metrów sześciennych.

Sterowiec był zaopatrzony w cztery silniki Maybach C-X o mocy 210 KM każdy, wyposażony był w dwie gondole, które mogły pomieścić 18 członków załogi.

LZ 38 i jego bezpośredni następcy, sterowce typu P, należał do najlepszych konstrukcji wykorzystywanych w I wojnie światowej. Był pierwszym sterowcem w którym szkielet wykonano z duraliminium.

Sterowiec LZ 38 operował w armii lądowej do 7 czerwca 1915 roku. W dniu tym został zniszczony podczas ataku samolotów Royal Naval Air Service (RNAS) na lotnisku koło Brukseli w Belgii^[2].

Parametry techniczne sterowca LZ 38

• długość 163,5 metrów,
• średnica: 18,7 metrów,
• gaz nośny (wodór), 31 900 m³
• masa własna: 20 800 kg
• napęd: 4 silniki Maybacha 210 KM
• maksymalna prędkość 93 km/h
• maksymalny pułap : 2800 m
• promień działania: 4300 km
• udźwig: 6500 kg
• załoga 18

Przypisy

Bibliografia

• Mariusz Wojciechowski: STEROWCE NIEMIECKIE 1900-1939 (pol.). STEROWCE NIEMIECKIE 1900-1939, 2000. [dostęp 2020-12-28].