LaVern Baker
LaVern Baker (1956) | |
Imię i nazwisko | Delores LaVern Baker |
---|---|
Pseudonim | Delores Williams Little Miss Sharecropper Bea Baker |
Data i miejsce urodzenia | 11 listopada 1929 Chicago |
Data i miejsce śmierci | 10 marca 1997 Nowy Jork |
Gatunki | blues R&B |
Aktywność | 1946–1967 1988–1991 |
Wydawnictwo | National Okeh Atlantic Brunswick |
Powiązania | Jackie Wilson |
LaVern Baker, właśc. Delores LaVern Baker (ur. 11 listopada 1929 w Chicago, zm. 10 marca 1997 w Nowym Jorku[1][2]) – amerykańska czarnoskóra śpiewaczka bluesowa. Jedna z największych gwiazd lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Swe piosenki śpiewała niskim, kuszącym głosem. Uznawana była za jedna z najpiękniejszych i pociągających kobiet swego czasu. W latach sześćdziesiątych włączyła się w strumień muzyki pop śpiewając rhythm and bluesowe przeboje i zdobywając znaczną popularność. W końcu lat sześćdziesiątych wskutek ciężkiej choroby musiała wycofać się z czynnego życia muzycznego. Po ponad dwudziestu latach, w 1988 nastąpił jej come-back, gdy zaśpiewała na jubileuszowym koncercie 40-lecia wytworni Atlantic. Wystąpiła także na ścieżce dźwiękowej filmu Dick Tracy, w kilku scenicznych produkcjach i powróciła do studia nagrań. Zmarła na Manhattanie w 1997.
W 1991 roku została wprowadzona do Rock and Roll Hall of Fame[3].
Dyskografia
- 1956: LaVern
- 1957: LaVern Baker
- 1958: LaVern Sings Bessie Smith
- 1959: Precious Memories
- 1959: Saved
- 1959: Blues Ballads
- 1963: See See Rider
- 1970: Let Me Belong to You
- 1991: LaVern Baker Live in Hollywood ’91
- 1992: Woke Up This Mornin
Przypisy
- ↑ LaVern Baker na stronie allmusic.com (ang.). allmusic.com. [dostęp 2011-05-25].
- ↑ Jon Pareles: LaVern Baker Is Dead at 67; A Rhythm-and-Blues Veteran (ang.). nytimes.com, 1997-03-12. [dostęp 2011-05-25].
- ↑ LaVern Baker: inducted in 1991 (ang.). The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-14)].
Media użyte na tej stronie
Photo of LaVern Baker.