Labi Siffre

Labi Siffre
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1945
Londyn

Gatunki

R&B
funk
jazz

Zawód

wokalista, autor piosenek

Aktywność

1970–nadal

Wydawnictwo

EMI, Pye, China

Strona internetowa

Claudius Afolabi „Labi” Siffre (ur. 25 czerwca 1945 w Londynie) – angielski poeta, muzyk i autor tekstów. Znany głównie z piosenek takich jak „(Something Inside) So Strong”, „It Must Be Love” i „I Got The”.

Wczesne życie i edukacja

Claudius Afolabi Siffre urodził się w Londynie, jako czwarty z pięciorga dzieci. Jego matka to Brytyjka, pochodzenia barbadyjsko-belgijskiego, a ojciec Nigeryjczyk. Siffre wychowywał się w Bayswater i Hampstead. Kształcił się w katolickiej szkole dziennej, St Benedict's School, w Ealing, w zachodnim Londynie[1]. Pomimo katolickiego wychowania, Siffre był ateistą[2]. Studiował muzykę w Eric Gilder School of Music. Siffre wspomina tą szkołę z nostalgią w swoim wierszu „edukacja, edukacja, edukacja”.

Kariera muzyczna

W latach 60. Siffre grywał na gitarze jazzowej w klubie Annie Ross w Soho, jako członek zespołu składającego się z organów Hammonda, gitary oraz perkusji[3].

W latach 1970–1975 wydał sześć albumów. W latach 70. wydał 16 singli, z których trzy stały się hitami: „It Must Be Love”; „Crying Laughing Loving Lying” oraz „Watch Me”[4]. W 1978 roku Siffre wziął udział w brytyjskim konkursie piosenki Eurowizji. Wykonał własną kompozycję „Solid Love”, która zajęła piątą pozycję z dwunastu, w konkursie A Song for Europe. Współtworzył piosenkę „We Got It Bad” w wykonaniu Boba Jamesa, która zajęła dziesiąte miejsce w tym samym konkursie.

W 1985 roku, gdy zobaczył program telewizyjny z Apartheidu przedstawiający białego żołnierza strzelającego do czarnych dzieci, Siffre zdecydował się przejść na emeryturę[5]. Trzy lata później zdecydował się wrócić do muzyki, czego konsekwencja były wydane w latach 1988–1998 jeszcze cztery albumy.

Życie prywatne

Siffre jest gejem. W lipcu 1964 roku poznał Petera Johna Carvera Lloyda. Pozostali razem aż do śmierci Lloyda w 2013 roku. Gdy tylko stało się to możliwe w Wielkiej Brytanii, w 2005 roku zawarli związek partnerski[3]. W 2014 roku Siffre pojawił się w serialu BBC Radio 4 Great Lives. Siffre powiedział, że książki autorstwa Ransome'a nauczyły go odpowiedzialności za własne czyny, oraz moralności która kształtowała go przez całe jego życie.

Dyskografia

  • Labi Siffre (1970)
  • The Singer And The Song (1971)
  • Crying Laughing Loving Lying (1972)
  • For The Children (1973)
  • Remember My Song (1975)
  • Happy (1975)
  • So Strong (1988)
  • Man of Reason (1991)
  • The Last Songs (1988)
  • Monument (Spoken Word) (1988)
  • The Last Songs (Re-mastered) (2006)

Bibliografia

Poezja

  • Nigger (Xavier Books 1993)
  • Blood On The Page (Xavier Books 1995)
  • Monument (Xavier Books 1997)

Eseje

  • Choosing The Stick They Beat You With (Penguin 2000)

Przypisy

  1. ↑ Colin Larkin, The Virgin Encyclopedia of 70s Music, Virgin, 2002, s. 398, ISBN 978-1-85227-947-9 (ang.).
  2. ↑ Labi Siffre Interviewed by Jeffrey Side, www.argotistonline.co.uk, 1997 [dostęp 2020-05-24] (ang.).
  3. ↑ a b Q&A: Labi Siffre, newhumanist.org.uk [dostęp 2020-05-24] (ang.).
  4. ↑ David Roberts, British Hit Singles & Albums, London: Guinness World Records Limited, 2006, s. 498, ISBN 1-904994-10-5 (ang.).
  5. ↑ Paul Mathur, So Strong, sierpień 1989, ISSN 0886-3032 [dostęp 2020-05-24] (ang.).

Linki zewnętrzne