Lamelidoris
Onchidoris muricata[1] | |||
(O. F. Müller, 1776) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | Heterobranchia | ||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | Euctenidiacea | ||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | Onchidoridoidea | ||
Rodzina | Onchidorididae | ||
Rodzaj | Onchidoris | ||
Gatunek | Lamelidoris | ||
Synonimy | |||
|
Lamelidoris (Onchidoris muricata) – bezmuszlowy ślimak tyłoskrzelny. Ciało krępe, grzbiet pokryty małymi, rdzawymi brodawkami. Z jego przodu znajdują się 2 zwracające uwagę pierścieniowaniem czułki, a z tyłu - pióropusz mniej więcej 8 przezroczystych skrzeli wokół odbytu. Długość ciała do ok. 1 cm[3].
Lamelidoris jest jednym z najpospolitszych ślimaków tyłoskrzelnych występujących w Bałtyku. Porusza się wolno. Bytuje głównie wśród wodorostów u zachodnich krańców Morza Bałtyckiego, ale czasami bywa spotykany aż po wschodnią krawędź Rynny Słupskiej. Występuje tam na dnie kamienistym o głębokości mniej więcej 70 m[3].
Występuje na terenie Oceanu Atlantyckiego od Francji i Wysp Brytyjskich po Grenlandię i Amerykę Północną, zamieszkuje również wody europejskie[2].
Przypisy
- ↑ Onchidoris muricata, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b Onchidoris muricata. World Register of Marine Species. (ang.).
- ↑ a b Ludwik Żmudziński: Świat zwierzęcy Bałtyku. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990, s. 58, 128-129. ISBN 83-02-02374-4.