Lamine Sidimé
| Data i miejsce urodzenia | 1944 Mamou |
|---|---|
| Premier Gwinei | |
| Okres | od 8 marca 1999 do 23 lutego 2004 |
| Przynależność polityczna | Partia Jedności i Postępu |
| Poprzednik | Sidya Touré |
| Następca | François Lonseny Fall |
Lamine Sidimé (ur. 1944 w Mamou[1]) – gwinejski polityk, sędzia, premier Gwinei w latach 1999-2004.
Studiował na Uniwersytecie Paryż II, gdzie w 1970 zdobył dyplom z prawa, a rok później z kryminologii. Był wykładowcą w Algierii, a od 1980 na Uniwersytecie w Dakarze, gdzie uzyskał doktorat. Po upadku reżimu Ahmeda Sékou Touré w 1984 powrócił do kraju rodzinnego i pracował na Uniwersytecie w Konakry. Od 1985 jest profesorem prawa prywatnego. W 1990 współtworzył projekt konstytucji, która weszła w życie w 1994. W latach 1991-1992 pozostawał członkiem Tymczasowej Radzie Odnowy Narodowej, działającej jako kolegialna głowa państwa. Od 1992 roku przewodniczył Sądowi Najwyższemu. W wyborach z 8 marca 1999 jego macierzysta Partia Jedności i Postępu (PUP) uzyskała 71 ze 114 miejsc w parlamencie. 8 marca 1999 roku prezydent Lansana Conté powołał go na stanowisko premiera. W wyborach z 30 czerwca 2002, które zbojkotowała opozycja, PUP zdobyło 85 mandatów, a Sidimé utrzymał fotel premiera. Zrezygnował ze stanowiska po pięciu latach urzędowania, po czym 1 sierpnia 2005 powrócił na stanowisko w Sądzie Najwyższym.
Jest żonaty, ma troje dzieci.
Przypisy
- ↑ Index Sh-Sl (ang.). rulers.org. [dostęp 2017-05-10].
Bibliografia
- Roger East, Richard J. Thomas: Profiles of People in Power: The World's Government Leaders. Routledge, 2004, s. 208.