Lamotrygina

Lamotrygina

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 6-(2,3-dichlorofenylo)-1,2,4-triazyno-3,5-diamina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C9H7Cl2N5
Masa molowa	256,09 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	84057-84-1
PubChem	3878
DrugBank	DB00555
InChI InChI=1S/C9H7Cl2N5/c10-5-3-1-2-4(6(5)11)7-8(12)14-9(13)16-15-7/h1-3H,(H4,12,13,14,16) InChIKey PYZRQGJRPPTADH-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie nierozpuszczalna[1] w innych rozpuszczalnikach DMSO: 20 mg/ml (60 °C)[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-03-25] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[2] Niebezpieczeństwo Zwroty H H301 Zwroty P P301+P310 Numer RTECS XY5850700 Dawka śmiertelna LD50 185 mg/kg (szczur, doustnie)[2]
Podobne związki
Podobne związki	triazyny
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	N03AX09
Stosowanie w ciąży	kategoria C
Farmakokinetyka Biodostępność ~98% Okres półtrwania 29 godzin (24–35) u dorosłych, u dzieci jest najczęściej krótszy Wiązanie z białkami osocza i tkanek 55% Metabolizm 24–34 h Wydalanie w moczu
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie

Lamotrygina – aromatyczny, organiczny związek chemiczny o dwupierścieniowym szkielecie złożonym z 3,5-diamino-1,2,4-triazyny i o. Stosowana jest jako lek przeciwpadaczkowy i stabilizator nastroju.

Mechanizm działania

Lamotrygina stabilizuje błony neuronalne poprzez hamowanie potencjałozależnych kanałów sodowych, co blokuje uwalnianie aminokwasów pobudzających, przede wszystkim glutaminianu^[3].

Farmakokinetyka

Lamotrygina po podaniu p.o. jest szybko i całkowicie wchłaniana w przewodzie pokarmowym. Po około 0,5–4 godzinach osiąga maksymalne stężenie w surowicy krwi. W około 55% wiązana jest przez białka osocza. T_1/2 wynosi około 29 godzin (24-35) u dorosłych, u dzieci jest najczęściej krótszy; ulega zmianie pod wpływem innych przyjmowanych leków. Wydalanie lamotryginy odbywa się głównie przez nerki w postaci metabolitów i w około 7% w postaci niezmienionej, około 2% leku wydalane jest z kałem^[4].

Wskazania

Wskazaniem do podawania lamotryginy jest leczenie napadów częściowych z wtórnie uogólnionymi napadami toniczno-klonicznymi, leczenie pierwotnie uogólnionych napadów toniczno-klonicznych, leczenie zespołu Lennoxa-Gestauta. Lamotrygina znajduje zastosowanie jako lek normotymiczny w zapobieganiu epizodom depresji u osób z chorobą afektywną dwubiegunową oraz w zapobieganiu atakom migreny.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazaniem bezwzględnym do podawania leku jest nadwrażliwość na lamotryginę. Nie zaleca się jej stosowania w monoterapii u dzieci do 12. roku życia, wyjątek stanowią dzieci z zespołem Lennoxa-Gastauta. Należy ostrożnie stosować w przypadku chorych z niewydolnością nerek i wątroby; u tych ostatnich dawka leku powinna być zmniejszona o 50%^[4].

Interakcje z innymi lekami

Leki indukujące enzymy wątrobowe, takie jak fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, prymidon, powodują skrócenie T_1/2 lamotryginy u dorosłych do 14 godzin, a u dzieci do 7 godzin. Walproinian sodu wydłuża T_1/2 lamotryginy do 70 godzin u dorosłych i 45–55 godzin u dzieci^[4]. Lamotrygina zmniejsza o 25% stężenie kwasu walproinowego w osoczu, nie wpływa na stężenie fenytoiny; wyniki badań dotyczące wpływu na stężenie głównego metabolitu karbamazepiny 10,11-epoksydu karbamazepiny są niejednoznaczne. Paracetamol może także indukować metabolizm lamotryginy. Lamotrygina nie wpływa na stężenie doustnych środków antykoncepcyjnych w surowicy, istnieją natomiast doniesienia o zmniejszeniu stężenia lamotryginy pod wpływem ich stosowania.

Działania niepożądane

Podczas stosowania w monoterapii mogą wystąpić:

• bóle i zawroty głowy
• senność lub bezsenność
• zmęczenie, nudności
• rumień wielopostaciowy
• leukopenia.

Aby ryzyko działań niepożądanych było najmniejsze stosuje się powolne zwiększanie dawki (co tydzień), począwszy od dawki najmniejszej, aż do uzyskania dawki terapeutycznej. Lamotrygina podawana jednocześnie z innymi lekami przeciwpadaczkowymi może powodować bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia (nieostre lub podwójne widzenie), ataksję, agresywność, drażliwość, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, uczucie zmęczenia, senność. U 0,3% populacji osób dorosłych i 3% dzieci leczonych lamotryginą obserwowano wystąpienie zapalenia skóry, zespół Stevensa i Johnsona o ciężkim przebiegu, zwłaszcza w połączeniu z kwasem walproinowym.

Ciąża i laktacja

Kategoria C. Nie należy stosować lamotryginy w okresie karmienia piersią.

Preparaty

Przypisy

Bibliografia

• Stephen M.S.M. Stahl Stephen M.S.M., Podstawy psychofarmakologii. Leki przyciwpsychotyczne i normotymiczne, Gdańsk: Via Medica, 2007, ISBN 978-83-60945-42-1 .^{[potrzebny numer strony]}

Linki zewnętrzne

• Lamotrix. Charakterystyka produktu leczniczego, Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2003–2013 [dostęp 2018-03-25] .