Lanny Ross

Lanny Ross

Lanny Ross (po prawej)
Imię i nazwisko	Lancelot Patrick Ross
Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1906 Seattle
Data i miejsce śmierci	25 kwietnia 1988 Nowy Jork
Instrumenty	pianino
Zawód	piosenkarz, autor tekstów
Odznaczenia

Lanny Ross, właśc. Lancelot Patrick Ross^[1] (ur. 19 stycznia 1906 w Seattle, zm. 25 kwietnia 1988 w Nowym Jorku) – amerykański piosenkarz, pianista, autor tekstów.

Życiorys

Jego rodzice Douglas (aktor szekspirowski) i Winifred Ross (pianistka)^[2][3] pochodzili z Anglii^[1]. W 1924 ukończył Taft School, a w 1928 Uniwersytet Yale’a, gdzie był solistą (tenor) w Yale Glee Club^[2][3]. Na studiach należał do bractw Zeta Psi i Skull and Bones. W 1931 ukończył prawo w Szkole Prawa Uniwersytetu Columbia, jednak nie został prawnikiem^[2]. Uczył się również śpiewu klasycznego pod kierunkiem Anny Schoen-René na Juilliard School of Music^[1].

Kariera muzyczna

Jego kariera muzyczna rozpoczęła się w 1928. W latach 30. XX w. był współprowadzącym popularnego programu radiowego Maxwell House Show Boat (1931–37)^[2]. Wystąpił w trzech filmach w ramach kontraktu z wytwórnią Paramount Pictures^[2]. W 1936 wystąpił na Broadwayu w musicalu zatytułowanym „Petticoat Fever”^[2].

Po trzyletniej przerwie spowodowanej służbą wojskową powrócił do kariery muzycznej, podróżując po Stanach Zjednoczonych pod patronatem National Concert Corporation. W 1953 nawiązał współpracę z nowojorską rozgłośnią radiową WCBS. Poza prowadzeniem codziennych godzinnych audycji radiowych publikował też własne piosenki i operetki^[1].

Życie rodzinne

W 1935 ożenił się ze swoją menadżerką, Olive White (zm. 1984)^[3].

Odznaczenia i nagrody

W czasie II wojny światowej służył w amerykańskiej armii na południowo-zachodnim Pacyfiku. Karierę wojskową zakończył w 1946 w stopniu majora. Został odznaczony Legią Zasługi^[1].

W 1996 na Uniwersytecie Yale’a ustanowiono stypendium jego imienia dla studentów rozwijających zdolności muzyczne^[1].

Przypisy