Lanreotyd

Lanreotyd

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 13-((1H-indol-3-ylo)metylo)-19-(2-amino-3-(naftalen-2-ylo)propanamido)-N-(1-amino-3-hydroksy-1-oksobutan-2-ylo)-10-(4-aminobutylo)-16-(4-hydroksybenzylo)-7-izopropyl-6,9,12,15,18-pentaokso-1,2-ditia-5,8,11,14,17-pentaazacykloikozano-4-karboksyamid Inne nazwy i oznaczenia farm. Lanreotidum inne (2→7)-disiarczek 3-(2-naftylo)-D-alanylo-L-cysteinylo-L-tyrozylo-D-tryptofylo-L-lizylo-L-walilo-L-cysteinylo-L-treoninoamidu[1]
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C54H69N11O10S2
Masa molowa	1096,32 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	108736-35-2 127984-74-1 (octan)
PubChem	71349
DrugBank	DB06791
SMILES CC(C)C1C(=O)NC(CSSCC(C(=O)NC(C(=O)NC(C(=O)NC(C(=O)N1)CCCCN)CC2=CNC3=CC=CC=C32)CC4=CC=C(C=C4)O)NC(=O)C(CC5=CC6=CC=CC=C6C=C5)N)C(=O)NC(C(C)O)C(=O)N
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Podobne związki
Podobne związki	oktreotyd
Klasyfikacja medyczna
ATC	H01 CB03

Lanreotyd – makrocykliczny związek chemiczny z grupy oligopeptydów, cykliczny oktapeptyd zawierający reszty D-tryptofanu i D-alaniny. Jest syntetycznym analogiem somatostatyny o działaniu podobnym do oktreotydu^[1]. Stosowany jest w leczeniu akromegalii i objawów spowodowanych przez guzy neuroendokrynne przewodu pokarmowego. Wiąże się z receptorami dla somatostatyny typu 2, 3 i 5, przez co hamuje wydzielanie hormonu wzrostu, motyliny, jak też pankreatyny. Znacznie hamuje poposiłkowe zwiększenie przepływu w tętnicy krezowej górnej i żyle wrotnej. Obniża stymulowane prostaglandyną E1 wydzielanie wody, sodu, potasu i chlorków do światła jelita czczego. Obniża stężenie prolaktyny u przewlekle leczonych pacjentów z akromegalią.

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na lanreotyd i białka o podobnej budowie

Środki ostrożności

1. U pacjentów z akromegalią leczonych lanreotydem obserwowano niewielkie zahamowanie czynności gruczołu tarczowego.
2. W ciąży i podczas karmienia piersią stosować tylko wtedy gdy jest to bezwzględnie wskazane.
3. Przed rozpoczęciem leczenia wskazane jest wykonanie ultrasonografii pęcherzyka żółciowego.
4. U pacjentów z cukrzycą należy regularnie kontrolować poziom glikemii.

Wskazania do stosowania

• długotrwałe leczenie akromegalii (w przypadku, gdy poziom krążącego hormonu wzrostu lub insulinopodobnego czynnika wzrostu (IGF-1) pozostaje nieprawidłowy po zabiegu operacyjnym i (lub) radioterapii)
• leczenie objawów klinicznych związanych z guzami neuroendokrynnymi

Interakcje

Lanreotyd może obniżać stężenie przyjmowanej jednocześnie cyklosporyny.

Działania niepożądane

• biegunka, nudności, wzdęcia, zaparcia, wymioty
• ból brzucha, głowy, nóg, ból w miejscu wstrzyknięcia
• kamica lub zagęszczenie treści pęcherzyka żółciowego, podwyższenie stężenia bilirubiny we krwi
• astenia, uderzenia gorąca, senność
• hiperglikemia
• obniżenie libido
• świąd, zwiększona potliwość

Dawkowanie

Lek należy podawać głęboko podskórnie w pośladek.
Akromegalia: zalecana dawka początkowa wynosi 60–120mg co 28 dni.
Guzy neuroendokrynne: zalecana dawka początkowa wynosi 60–120mg co 28 dni.

Preparaty w Polsce

W Polsce dostępne są preparaty lanreotydu o nazwie handlowej Somatuline^[2]

Przypisy