Lansjerzy

Konfederata barski uzbrojony w lancę

Lansjer nadwiślański i ułan Księstwa Warszawskiego

Lansjerzy – w dawnych armiach lekka kawaleria uzbrojona w lance. W wojsku polskim odpowiednikiem lansjerów byli ułani.

Historia

W XVII wieku jazda europejska z wyjątkiem polskiej i hiszpańskiej zarzuciła używanie lanc, jednak w XVIII wieku broń ta znów zdobyła popularność. W XIX wieku pułki uzbrojone w lance zwano zwykle ułanami - jedynie Francja i Anglia zachowały nazwę lansjerów.

W armii napoleońskiej lance popularne stały się dzięki pułkowi jazdy legionowej, który od 1807 roku zwano pułkiem lansjerów Legii Polsko-Włoskiej utworzony w Nysie oraz Korfantowie, od 1808 Legii Nadwiślańskiej, a od 18 lipca 1811 7. pułkiem szwoleżerów-lansjerów Wielkiej Armii Napoleona (jednocześnie sformowano 8. pułk, również złożony z Polaków).

Bibliografia

• Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 2
• Skrypt historyczny Stowarzyszenia Historycznego Legionów Polskich i Legii Polsko-Włoskiej w Nysie, Nysa 2010, pod red. Marek Szczerski, kpt. Tomek

Linki zewnętrzne

• Artykuł o lansjerach. napoleon.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-26)].
• Artykuł o ułanach/lansjerach z 3 pułku z Nysy. legiony1807.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-18)].