Lapidarium

Lapidaria
Lapidarium na cmentarzu żydowskim w Zabrzu
Lapidarium na Górze Żydowskiej w Złotowie
Lapidarium na cmentarzu żydowskim w Kamiennej Górze
Lapidarium w Nowym Gierałtowie

Lapidarium (łac. lapidarius – kamienny) – miejsce przechowywania i prezentowania okazów kamieni naturalnych i kamiennych fragmentów elementów architektonicznych oraz inskrypcji epigraficznych, rzeźb, nagrobków, pomników, pochodzących z zabytkowych budowli. Pierwsze publiczne lapidarium znajduje się w „Museo Lapidario Maffeiano” w Weronie, założone w latach 1738–1749 przez Scypiona Maffeiego[1].

Ekspozycja może znajdować się na wolnym powietrzu lub w zamkniętym pomieszczeniu (muzeum, galeria, park, dziedziniec).

Pierwsze lapidaria powstały w okresie renesansu, a upowszechniły się w XIX wieku.

Zobacz też


Przypisy

  1. Sztuka świata. Słownik terminów tom 18. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 14. ISBN 978-83-213-4727-1.

Bibliografia

  • Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 86, 87. ISBN 83-85001-89-1.

Media użyte na tej stronie

Zabrze-lapidarium.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
2016 Cmentarz w Nowym Gierałtowie 01.jpg
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Nowy Gierałtów, kościół par. p.w. św. Jana Chrzciciela, XVII/XVIII, cmentarz przykościelny
PL Złotów Góra.JPG
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0