Lapidarium


Lapidarium (łac. lapidarius – kamienny) – miejsce przechowywania i prezentowania okazów kamieni naturalnych i kamiennych fragmentów elementów architektonicznych oraz inskrypcji epigraficznych, rzeźb, nagrobków, pomników, pochodzących z zabytkowych budowli. Pierwsze publiczne lapidarium znajduje się w „Museo Lapidario Maffeiano” w Weronie, założone w latach 1738–1749 przez Scypiona Maffeiego[1].
Ekspozycja może znajdować się na wolnym powietrzu lub w zamkniętym pomieszczeniu (muzeum, galeria, park, dziedziniec).
Pierwsze lapidaria powstały w okresie renesansu, a upowszechniły się w XIX wieku.
Zobacz też
- Lapidarium w Siedlcach
- Lapidarium Polickie
- Lapidarium UAM w Poznaniu
- Lapidarium Rzeźby Nagrobnej we Wschowie
- Lapidarium żydowskie w Kołobrzegu
Przypisy
- ↑ Sztuka świata. Słownik terminów tom 18. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 14. ISBN 978-83-213-4727-1.
Bibliografia
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 86, 87. ISBN 83-85001-89-1.
Media użyte na tej stronie
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Nowy Gierałtów, kościół par. p.w. św. Jana Chrzciciela, XVII/XVIII, cmentarz przykościelny
Autor: Aw58, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Kamienna Góra, cmentarz żydowski, 1 poł. XIX