Lara Arruabarrena
_(29828031976).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 20 marca 1992 |
| Wzrost | 166 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 2 WTA, 1 WTA 125K, 12 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 52 (3 lipca 2017) |
| Australian Open | 2R (2015, 2016, 2018) |
| Roland Garros | 2R (2018) |
| Wimbledon | 2R (2015, 2016, 2018) |
| US Open | 2R (2012, 2018) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 8 WTA, 1 WTA 125K, 9 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 28 (22 lutego 2016) |
| Australian Open | 3R (2020) |
| Roland Garros | QF (2018) |
| Wimbledon | 2R (2015, 2017, 2018) |
| US Open | QF (2015) |
Lara Arruabarrena-Vecino (ur. 20 marca 1992 w San Sebastián) – hiszpańska tenisistka.
Kariera tenisowa
W zawodowych meczach zadebiutowała w lutym 2007 roku, biorąc udział z dziką kartą w kwalifikacjach do turnieju ITF w hiszpańskim Sant Boi, ale odpadła już w pierwszej rundzie. Grała potem w kolejnych kwalifikacjach do podobnych turniejów, ale dopiero za siódmym razem udało jej się przejść te kwalifikacje i zagrać w turnieju głównym. W grudniu tego samego roku ponownie zagrała w turnieju głównym, w Vallduxo, gdzie wygrała swój pierwszy w karierze mecz w fazie głównej i awansowała do drugiej rundy. W lipcu 2008 roku wygrała swój pierwszy turniej singlowy w Oviedo, pokonując w finale Niemkę, Hermon Brhane. Pierwszy deblowy turniej wygrała w 2009 roku w Mollerussa, gdzie w parze z Carlą Roset-Franco pokonała parę Tatiana Bua i Inés Ferrer Suárez. W 2010 roku tenisistka ustanowiła swoistego rodzaju rekord – 23 wygrane mecze z rzędu. Szczęśliwą passę przerwała jej dopiero Nina Bratczikowa, w lutym 2011 roku, na turnieju w Rabacie, gdzie pokonała ją w półfinale. W sumie w czasie swojej kariery wygrała dwanaście turniejów w grze pojedynczej i osiem w grze podwójnej rangi ITF.
W 2010 roku zagrała dwukrotnie w kwalifikacjach do turniejów WTA, w Marbelli i Barcelonie, ale w obu tych przypadkach odpadła już po pierwszej rundzie, przegrywając odpowiednio z Nurią Llagosterą Vives i Sílvią Soler Espinosa. W kwietniu 2011 roku wygrała kwalifikacje do turnieju Andalucia Tennis Experience w Marbelli, pokonując między innymi takie zawodniczki jak Eleni Daniilidu czy Nina Bratczikowa i zagrała w turnieju głównym. Debiut był bardzo udany i tenisistka osiągnęła tam ćwierćfinał imprezy, pokonując w pierwszych dwóch rundach Monicę Niculescu i Sandrę Záhlavovą. W ćwierćfinale trafiła na Swietłanę Kuzniecową i gładko przegrała 1:6, 2:6.
Wygrane turnieje ITF pod koniec 2010 roku i dobre występy w turniejach WTA na początku 2011 roku pozwoliły tenisistce 2 maja 2011 roku awansować, po raz pierwszy w karierze, do drugiej setki światowego rankingu – na miejsce 199.
W lutym 2012 roku wygrała swój pierwszy turniej cyklu WTA w Bogocie. W pierwszej rundzie pokonała rozstawioną zawodniczkę, Patricię Mayr-Achleitner, a w następnych takie zawodniczki jak: Eva Birnerová, Paula Ormaechea i Edina Gallovits. W finale wygrała z Aleksandrą Panową 6:2, 7:5.
W lutym 2013 roku zwyciężyła w singlowych zawodach rangi WTA Challenger Tour w Cali, pokonując w finale 6:3, 6:2 Catalinę Castaño. W kwietniu razem z Lourdes Domínguez Lino zwyciężyła w swoim pierwszym turnieju deblowym, a miało to miejsce w Katowicach, gdzie w finale pokonały Ralucę Olaru i Waleriję Sołowjową 6:4, 7:5.
W kwietniu 2014 Arruabarrena razem z Caroline Garcią triumfowały w Bogocie, w meczu mistrzowskim wygrywając 7:6(5), 6:4 z Vanią King i Chanelle Scheepers. We wrześniu wspólnie z Iriną-Camelią Begu zdobyły tytuł w Seulu. W finale pokonały 6:3, 6:3 Monę Barthel oraz Mandy Minellę. Miesiąc później w parze z Tatjaną Marią nie sprostały w meczu o mistrzostwo w Osace Shūko Aoyamie i Renacie Voráčovej.
W sezonie 2015 Arruabarrena i María-Teresa Torró-Flor zwyciężyły w Acapulco, pokonując w finale debel Andrea Hlaváčková–Lucie Hradecká wynikiem 7:6(2), 5:7, 13–11. W dalszej części sezonu Hiszpanka osiągnęła dwa finały deblowe – razem z Ralucą Olaru w Norymberdze oraz wspólnie z Lucie Hradecką w Bad Gastein. Hiszpanka we wrześniu osiągnęła piąte deblowe zwycięstwo w karierze – tym razem w Seulu z Andreją Klepač.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | 2R | 1R | Q3 | Q1 | Q1 | 0 / 7 | 3 – 7 | |||||||||
| French Open | A | A | A | A | 1R | A | Q1 | 1R | 1R | 1R | 2R | A | Q1 | 1R | 0 / 6 | 1 – 6 | ||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | Q1 | 2R | 2R | 1R | 2R | A | NH | Q1 | 0 / 5 | 3 – 5 | ||||||||||
| US Open | A | A | A | A | 2R | 1R | Q3 | 1R | 1R | 1R | 2R | Q3 | A | Q2 | 0 / 6 | 2 – 6 | ||||||||||
| Ranking na koniec roku | 725 | 458 | 396 | 167 | 77 | 100 | 88 | 86 | 69 | 84 | 84 | 157 | 164 | 219 | 0 / 24 | 9 – 24 | ||||||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | A | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 3R | 1R | 0 / 8 | 4 – 8 | |||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 1R | 1R | QF | A | 1R | 2R | 0 / 6 | 5 – 6 | |||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | A | 2R | 1R | 2R | 2R | A | NH | 1R | 0 / 6 | 3 – 6 | |||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | QF | 2R | 2R | 1R | 1R | A | A | 0 / 5 | 5 – 5 | |||||||||||
| Ranking na koniec roku | – | 495 | 307 | 176 | 211 | 106 | 64 | 31 | 61 | 78 | 39 | 52 | 83 | 137 | 0 / 25 | 17 – 25 | |||||||||||
Występy w grze mieszanej
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | NH | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | NH | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||||
| 0 / 3 | 0 – 3 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 4 (2–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 19 lutego 2012 | Bogota | Ceglana |  Aleksandra Panowa | 6:2, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 2. | 25 września 2016 | Seul | Twarda |  Monica Niculescu | 6:0, 2:6, 6:0 |
| Finalistka | 1. | 15 kwietnia 2017 | Bogota | Ceglana |  Francesca Schiavone | 4:6, 5:7 |
| Finalistka | 2. | 15 kwietnia 2018 | Bogota | Ceglana |  Anna Schmiedlová | 2:6, 4:6 |
Gra podwójna 14 (8–6)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 14 kwietnia 2013 | Katowice | Ceglana (hala) |  Lourdes Domínguez Lino | Raluca Olaru Walerija Sołowjowa | 6:4, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 2. | 13 kwietnia 2014 | Bogota | Ceglana |  Caroline Garcia |  Vania King Chanelle Scheepers | 7:6(5), 6:4 |
| Zwyciężczyni | 3. | 21 września 2014 | Seul | Twarda | Irina-Camelia Begu |  Mona Barthel Mandy Minella | 6:3, 6:3 |
| Finalistka | 1. | 12 października 2014 | Osaka | Twarda | Tatjana Maria |  Shūko Aoyama Renata Voráčová | 1:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 28 lutego 2015 | Acapulco | Twarda | María-Teresa Torró-Flor | Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká | 7:6(2), 5:7, 13–11 |
| Finalistka | 2. | 23 maja 2015 | Norymberga | Ceglana | Raluca Olaru |  Chan Hao-ching Anabel Medina Garrigues | 4:6, 6:7(5) |
| Finalistka | 3. | 26 lipca 2015 | Bad Gastein | Ceglana | Lucie Hradecká |  Danka Kovinić Stephanie Vogt | 6:4, 4:6, 3–10 |
| Finalistka | 4. | 8 sierpnia 2015 | Waszyngton | Twarda |  Andreja Klepač |  Belinda Bencic Kristina Mladenovic | 5:7, 6:7(6) |
| Zwyciężczyni | 5. | 27 września 2015 | Seul | Twarda | Andreja Klepač |  Kiki Bertens Johanna Larsson | 2:6, 6:3, 10–6 |
| Finalistka | 5. | 18 października 2015 | Hongkong | Twarda | Andreja Klepač | Alizé Cornet Jarosława Szwiedowa | 5:7, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 6. | 16 kwietnia 2016 | Bogota | Ceglana | Tatjana Maria |  Gabriela Cé Andrea Gámiz | 6:2, 4:6, 10–8 |
| Zwyciężczyni | 7. | 17 lipca 2016 | Gstaad | Ceglana | Xenia Knoll | Annika Beck Jewgienija Rodina | 6:1, 3:6, 10–8 |
| Finalistka | 6. | 22 lipca 2018 | Gstaad | Ceglana | Timea Bacsinszky |  Alexa Guarachi Desirae Krawczyk | 6:4, 4:6, 6–10 |
| Zwyciężczyni | 8. | 22 września 2019 | Seul | Twarda | Tatjana Maria | Hayley Carter Luisa Stefani | 7:6(7), 3:6, 10–7 |
Finały turniejów WTA 125K series
Gra pojedyncza 1 (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 17 lutego 2013 | Cali | Ceglana |  Catalina Castaño | 6:3, 6:2 |
Gra podwójna 1 (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 4 sierpnia 2019 | Karlsruhe | Ceglana | Renata Voráčová |  Han Xinyun Yuan Yue | 6:7(2), 6:4, 10–4 |
Wygrane turnieje ITF
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 06/07/2008 | Oviedo | ITF | 10 000 | twarda | Hermon Brhane | 7:6, 6:4 |
| 2. | 26/04/2009 | Torrent | ITF | 10 000 | ziemna | Marta Marrero | 6:2, 6:3 |
| 3. | 20/09/2009 | Lleida | ITF | 10 000 | ziemna | Diana Enache | 6:3, 5:7, 6:2 |
| 4. | 25/10/2009 | Sewilla | ITF | 10 000 | ziemna |  Neda Kozic | 6:1, 6:2 |
| 5. | 09/05/2010 | Badalona | ITF | 10 000 | ziemna |  Jewgienija Kryworuczko | 6:4, 6:3 |
| 6. | 07/11/2010 | Majorka | ITF | 10 000 | ziemna | Sandra Soler Sola | 6:3, 6:3 |
| 7. | 14/11/2010 | Majorka | ITF | 10 000 | ziemna |  Maria João Koehler | 7:6, 6:3 |
| 8. | 28/11/2010 | Vallduxo | ITF | 10 000 | ziemna | Nanuli Pipija | 7:5, 7:6 |
| 9. | 05/12/2010 | Vinaros | ITF | 10 000 | ziemna | Cristina Dinu | 6:2, 6:0 |
| 10. | 13/02/2011 | Majorka | ITF | 10 000 | ziemna | Conny Perrin | 6:1, 6:2 |
| 11. | 13/03/2011 | Madryt | ITF | 10 000 | ziemna | Leticia Costas | 6:4, 6:2 |
| 12. | 17/08/2014 | Bogota | ITF | 100 000 | ziemna | Johanna Larsson | 6:1, 6:3 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna (1)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2010 | French Open | Ceglana | María-Teresa Torró-Flor |  Tímea Babos Sloane Stephens | 2:6, 3:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2021-01-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2021-01-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2021-01-29] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of Liechtenstein
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Arruabarrena US16 (19)