Larry Bird
(c) Kurt Shimala, CC BY-SA 2.0 Bird (2004) | ||||||||||||||||||||||
#33 | ||||||||||||||||||||||
niski skrzydłowy | ||||||||||||||||||||||
Pseudonim | „Larry Legend”, „The Hick from French Lick” | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 7 grudnia 1956 | |||||||||||||||||||||
Wzrost | 206 cm | |||||||||||||||||||||
Masa ciała | 100 kg | |||||||||||||||||||||
Kariera | ||||||||||||||||||||||
Aktywność | 1979–1992 | |||||||||||||||||||||
Szkoła średnia | Springs Valley (French Lick, Indiana) | |||||||||||||||||||||
College | Indiana State (1976–1979) | |||||||||||||||||||||
Draft | 1978, numer: 6 | |||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
|
Larry Joe Bird (ur. 7 grudnia 1956 w West Baden, Indiana) – amerykański koszykarz, występujący w lidze NBA na pozycji niskiego i silnego skrzydłowego (small forward i power forward), mistrz olimpijski 1992. Jeden z najwybitniejszych graczy w historii NBA.
Dzieciństwo
Pochodzi z ubogiej rodziny. Ma czterech braci oraz siostrę. Gdy był nastolatkiem, jego rodzice rozwiedli się z powodu alkoholizmu ojca. Ojciec Birda, weteran wojny koreańskiej, popełnił samobójstwo w 1975 roku[1].
Kariera zawodnicza
Grał w Indiana State University (1975-1979). Został wybrany z numerem 6. w drafcie NBA przez drużynę Boston Celtics jeszcze w czasie studiów (1978). W drużynie „Celtów” zadebiutował rok później, po skończeniu college’u. Występował tam do końca swej kariery, nosząc numer 33. W pierwszym roku swych występów w NBA otrzymał powołanie do drużyny Wschodu na Mecz Gwiazd oraz zdobył nagrodę dla najlepszego debiutanta (1980), po tym, jak wyprowadził swoją drużynę z bilansu 29-53 (w sezonie 1978-1979) do 61-21.
Pokonał w tej konkurencji rówieśnika – Magica Johnsona z Los Angeles Lakers. Ich, zapoczątkowana jeszcze w NCAA, rywalizacja o tytuł najlepszego koszykarza lat 80. przeszła do historii ligi. Bezpośrednio spotkali się w trzech finałach, w latach 1984, 1985 i 1987, a wymiennie grali w kolejnych dziesięciu, zdobywając wspólnie 8 tytułów mistrzowskich w dekadzie. Poza boiskiem byli i są do dziś wielkimi przyjaciółmi.
Zaledwie dwa lata zajęło mu doprowadzenie swojej drużyny (Boston Celtics) z ostatniego miejsca w lidze NBA, do zdobycia mistrzostwa. W ciągu 13 lat występów w lidze, razem z Robertem Parishem i Kevinem McHale, trzykrotnie doprowadził swój zespół do mistrzostwa NBA (1981, 1984 i 1986), po dwóch ostatnich finałach Bird był wybierany MVP Finałów. Trzykrotnie został najbardziej wartościowym graczem (MVP) ligi, w latach 1984-1986. Trzykrotnie wygrywał konkurs rzutów z dystansu podczas All-Star Game. W meczach gwiazd wystąpił dwunastokrotnie, powoływany podczas każdego z pełnych sezonów rozegranych w lidze.
W sezonach 1980/1981, 1981/1982, 1982/1983 i 1987/1988 zajął drugie miejsce w głosowaniu na MVP fazy zasadniczej[2][3][4][5].
Pod koniec 1988 Larry Bird poddał się operacji stóp, w następnym roku zaczął niedomagać z powodu problemów z kręgosłupem. Nigdy nie odzyskał już pełni sprawności fizycznej. Trzy ostatnie lata występów na boiskach NBA to coraz częstsze przerwy, do końca jednak statystyki Birda były znakomite – wciąż zdobywał ponad 20 punktów 9 zbiórek i 7 asyst na mecz. Tuż po występie w barwach Dream Teamu na Igrzyskach w Barcelonie, latem 1992, zakończył karierę z powodu kontuzji pleców.
Larry Bird był niezwykle wszechstronnym koszykarzem, miał niezwykły talent „czytania gry”, zarówno swoich kolegów z zespołu, jak i przeciwników. Mimo wysokiego wzrostu, był znakomitym egzekutorem rzutów z dystansu – średnia kariery to 0,376 rzutów za 3 punkty i 0,496 rzutów z pola. Jeszcze lepiej spisywał się na linii rzutów osobistych, ze średnią 0,886 zajmuje dziś 9. miejsce na liście wszech czasów. Równie znakomite średnie zbiórek – 10,0 i, jak na jego pozycję, asyst – 6,3 sprawiały, że zajmuje 5. miejsce na liście zdobywców triple-doubles, z liczbą 59 (nie licząc 10 takich osiągnięć w play-offach). Jego wszechstronność pokazuje także współczynnik Player Efficiency Rating, z liczbą 23,5 zajmuje 16 miejsce na liście wszech czasów.
Dwukrotnie przewodził NBA w liczbie celnych rzutów za 3 punkty, uzyskanych w trakcie całego sezonu regularnego (1986, 1987)[6].
Trener i działacz
W latach 1992-1997 pełnił rolę specjalnego asystenta w macierzystym klubie. W 1996 wybrany do grona 50 najlepszych graczy NBA wszech czasów. W 1998 zaliczony w poczet Panteonu Sław NBA – Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.
W 1997 został mianowany pierwszym trenerem drużyny Indiana Pacers. Swoje umiejętności także na tym polu pokazał już w pierwszym sezonie, kiedy Pacers polegli dopiero w Finale Konferencji (3-4) z Chicago Bulls prowadzonymi przez Michaela Jordana. Bird otrzymał wtedy tytuł najlepszego trenera roku. Drużyna powtórzyła osiągnięcie rok później, a w 2000, ostatnim roku pracy z Pacers, doprowadził zespół do tytułu mistrza konferencji i finału ligi (przegranego z Los Angeles Lakers). Od 2003 pełni funkcję prezydenta ds. operacji koszykarskich w drużynie Pacers.
W 1999 stacja ESPN usytuowała go na 30. miejscu na liście 50. największych sportowców XX wieku.
Mieszka we French Lick w rodzinnym stanie Indiana.
W sezonie 2011/12 został wybrany najlepszym menedżerem ligi NBA[7].
Rywalizacja z Magikiem Johnsonem
Bird i Magic Johnson po raz pierwszy jako boiskowi rywale spotkali się w 1979, gdy drużyna koszykarska uniwersytetu Indiany przegrała w finale rozgrywek o mistrzostwo NCAA z zespołem z Michigan, w którym grał Johnson. Rywalizacja była kontynuowana w NBA i osiągnęła punkt kulminacyjny, gdy zespoły z Bostonu i Los Angeles spotkały się w finałach trzykrotnie pomiędzy 1984 i 1987. Johnson zapewniał, że dla niego sezon zasadniczy składał się z 80 normalnych gier i 2 wyjątkowych z Celtics. Zaś Bird stwierdzał, że pierwszą rzeczą, jaką sprawdzał rano były statystyki „Magica”[8].
Niektórzy dziennikarze przypuszczali, że rywalizacja Johnson–Bird była atrakcyjna, ponieważ obaj zawodnicy byli zdecydowanymi przeciwieństwami. Różnił ich zarówno styl gry, jak i kolor skóry[9][10]. Przed trafieniem do NBA Birda i Johnsona, liga znajdowała się w kryzysie. Duże znaczenie rywalizacji obu koszykarzy wynikało także z faktu, że między innymi dzięki niej liga NBA ponownie zyskała zainteresowanie ludzi i telewizji[11]. Dziennikarz sportowy, Larry Schwartz uważał nawet, iż rywalizacja między Birdem a Johnsonem uratowała NBA od bankructwa[12].
Pomimo konfrontacji na boisku, Bird i Johnson zaprzyjaźnili się podczas kręcenia reklamy butów w 1984 dla firmy Converse, w której zostali przedstawieni jako wrogowie[13][14]. Johnson brał udział w ceremonii zakończenia kariery przez Birda w 1992 roku, a Bird włączył formalnie Johnsona do Basketball Hall of Fame[15].
Osiągnięcia
NCAA
- Finalista NCAA (1979)[16]
- Koszykarz Roku:
- NCAA:
- im. Woodena (1979)
- im. Naismitha (1979)[17]
- Adolph Rupp Trophy (1979)[18]
- według:
- National Association of Basketball Coaches (NABC – 1979)[19]
- Sporting News (SN – 1979)[20]
- United States Basketball Writers Association (USBWA – 1979)[21]
- Helms Foundation (1979)[22]
- Associated Press (AP – 1979)[23]
- United Press International (UPI – 1979)[24]
- Konferencji Missouri Valley (MVC – 1978, 1979)
- NCAA:
- Wybrany do:
- I składu:
- Akademickiej Galerii Sław Koszykówki (2006)[27]
NBA
- trzykrotny mistrz NBA (1981, 1984, 1986)[28]
- dwukrotny wicemistrz NBA (1985, 1987)[28]
- MVP:
- sezonu NBA (1984-1986)[29]
- finałów NBA (1984, 1986)[28]
- meczu gwiazd NBA (1982)[30]
- 12-krotnie powoływany do udziału w meczu gwiazd NBA (1980–1988, 1990–1991[a], 1992[b])
- Wybrany do:
- I składu:
- NBA (1980–1988)[32]
- debiutantów NBA (1980)[33]
- II składu:
- NBA (1990)[32]
- defensywnego NBA (1982–1984)[34]
- grona 50 Najlepszych Zawodników w Historii NBA (NBA’s 50th Anniversary All-Time Team – 1996)[35]
- składu najlepszych zawodników w historii NBA, wybranego z okazji obchodów 75-lecia istnienia ligi (2021)[36]
- Koszykarskiej Galerii Sław (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame - 1998)[37]
- I składu:
- Debiutant Roku NBA (1980)[38]
- trzykrotny zwycięzca konkursu rzutów za 3 punkty organizowanego podczas NBA All-Star Weekend (1986–88)
- Zwycięzca oraz MVP turnieju McDonald’s Open w Madrycie (1988)[39]
- Lider:
- NBA skuteczności rzutów wolnych (1984, 1986-87, 1990)[40]
- play-off w liczbie celnych rzutów:
- 7–krotny zawodnik miesiąca NBA (luty 1980, styczeń 1982, listopad 1982, grudzień 1984, marzec 1985, luty i marzec 1986)[43]
- 15–krotny zawodnik tygodnia NBA (2.03.1980, 27.12.1981, 17.01.1982, 28.11.1982, 12.12.1982, 3.04.1983, 19.02.1984, 11.03.1984, 17.03.1985, 1.12.1985, 19.01.1986, 16.02.1986, 16.03.1986, 4.01.1987, 15.11.1987)[44]
- Klub Boston Celtics zastrzegł należący do niego numer 33[45]
- Laureat nagrody – Lifetime Achievement Award (2019)[46]
Reprezentacja
- Mistrz:
- olimpijski (1992)[47]
- Ameryki (1992)[48]
- uniwersjady (1977)[49]
- turnieju World Invitational (1978)[50]
- Wybrany do Koszykarskiej Galerii Sław jako członek drużyny olimpijskiej z 1992 (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame - 2010)[51]
Trenerskie/menedżerskie
- Finalista NBA (2000)[28]
- Trener Roku NBA (1998)[52]
- Wybrany na trenera Wschodu podczas NBA All-Star Game (1998)
- Menedżer Roku NBA (2012)[53]
Statystyki w NBA
Legenda | |||||
---|---|---|---|---|---|
M | Mecze | S5 | Pierwsza piątka | MPG | Minuty na mecz |
FG% | Celność rzutów z pola | 3P% | Celność rzutów „za 3” | FT% | Celność rzutów wolnych |
RPG | Zbiórki na mecz | APG | Asysty na mecz | SPG | Przechwyty na mecz |
BPG | Bloki na mecz | PPG | Punkty na mecz |
Na podstawie Larry Bird Statistics (ang.). Basketball-Reference.com. [dostęp 2014-05-08].
Sezon regularny
Sezon | Drużyna | M | S5 | MPG | FG% | 3P% | FT% | RPG | APG | SPG | BPG | PPG |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1979/80 | Boston | 82 | 82 | 36,0 | 47,4% | 40,6% | 83,6% | 10,4 | 4,5 | 1,7 | 0,6 | 21,3 |
1980/81 | Boston | 82 | 82 | 39,5 | 47,8% | 27,0% | 86,3% | 10,9 | 5,5 | 2,0 | 0,8 | 21,2 |
1981/82 | Boston | 77 | 58 | 38,0 | 50,3% | 21,2% | 86,3% | 10,9 | 5,8 | 1,9 | 0,9 | 22,9 |
1982/83 | Boston | 79 | 79 | 37,7 | 50,4% | 28,6% | 84,0% | 11,0 | 5,8 | 1,9 | 0,9 | 23,6 |
1983/84 | Boston | 79 | 77 | 38,3 | 49,2% | 24,7% | 88,8% | 10,1 | 6,6 | 1,8 | 0,9 | 24,2 |
1984/85 | Boston | 80 | 77 | 39,5 | 52,2% | 42,7% | 88,2% | 10,5 | 6,6 | 1,6 | 1,2 | 28,7 |
1985/86 | Boston | 82 | 81 | 38,0 | 49,6% | 42,3% | 89,6% | 9,8 | 6,8 | 2,0 | 0,6 | 25,8 |
1986/87 | Boston | 74 | 73 | 40,6 | 52,5% | 40,0% | 91,0% | 9,2 | 7,6 | 1,8 | 0,9 | 28,1 |
1987/88 | Boston | 76 | 75 | 39,0 | 52,7% | 41,4% | 91,6% | 9,3 | 6,1 | 1,6 | 0,8 | 29,9 |
1988/89 | Boston | 6 | 6 | 31,5 | 47,1% | – | 94,7% | 6,2 | 4,8 | 1,0 | 0,8 | 19,3 |
1989/90 | Boston | 75 | 75 | 39,3 | 47,3% | 33,3% | 93,0% | 9,5 | 7,5 | 1,4 | 0,8 | 24,3 |
1990/91 | Boston | 60 | 60 | 38,0 | 45,4% | 38,9% | 89,1% | 8,5 | 7,2 | 1,8 | 1,0 | 19,4 |
1991/92 | Boston | 45 | 45 | 36,9 | 46,6% | 40,6% | 92,6% | 9,6 | 6,8 | 0,9 | 0,7 | 20,2 |
Razem | 897 | 870 | 38,4 | 49,6% | 37,6% | 88,6% | 10,0 | 6,3 | 1,7 | 0,8 | 24,3 |
Play-offy
Sezon | Drużyna | M | S5 | MPG | FG% | 3P% | FT% | RPG | APG | SPG | BPG | PPG |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1980 | Boston | 9 | – | 41,3 | 46,9% | 26,7% | 88,0% | 11,2 | 4,7 | 1,6 | 0,9 | 21,3 |
1981 | Boston | 17 | – | 44,1 | 47,0% | 37,5% | 89,4% | 14,0 | 6,1 | 2,3 | 1,0 | 21,9 |
1982 | Boston | 12 | – | 40,8 | 42,7% | 16,7% | 82,2% | 12,5 | 5,6 | 1,9 | 1,4 | 17,8 |
1983 | Boston | 6 | – | 40,0 | 42,2% | 25,0% | 82,8% | 12,5 | 6,8 | 2,2 | 0,5 | 20,5 |
1984 | Boston | 23 | – | 41,8 | 52,4% | 41,2% | 87,9% | 11,0 | 5,9 | 2,3 | 1,2 | 27,5 |
1985 | Boston | 20 | 20 | 40,8 | 46,1% | 28,0% | 89,0% | 9,1 | 5,8 | 1,7 | 1,0 | 26,0 |
1986 | Boston | 18 | 18 | 42,8 | 51,7% | 41,1% | 92,7% | 9,3 | 8,2 | 2,1 | 0,6 | 25,9 |
1987 | Boston | 23 | 23 | 44,1 | 47,6% | 34,1% | 91,2% | 10,0 | 7,2 | 1,2 | 0,8 | 27,0 |
1988 | Boston | 17 | 17 | 44,9 | 45,0% | 37,5% | 89,4% | 8,8 | 6,8 | 2,1 | 0,8 | 24,5 |
1990 | Boston | 5 | 5 | 41,4 | 44,4% | 26,3% | 90,6% | 9,2 | 8,8 | 1,0 | 1,0 | 24,4 |
1991 | Boston | 10 | 10 | 39,6 | 40,8% | 14,3% | 86,3% | 7,2 | 6,5 | 1,3 | 0,3 | 17,1 |
1992 | Boston | 4 | 2 | 26,8 | 50,0% | 0,0% | 75,0% | 4,5 | 5,3 | 0,3 | 0,5 | 11,3 |
Razem | 164 | 95 | 42,0 | 47,2% | 32,1% | 89,0% | 10,3 | 6,5 | 1,8 | 0,9 | 23,8 |
Pozostałe informacje
Oficjalne logo Twittera zostało nazwane Larry the Bird[54]. W 1996 wystąpił w filmie Chluba Boston Celtics[55].
Uwagi
- ↑ Nie wystąpił z powodu kontuzji, jego miejsce w składzie zajął Hersey Hawkins[31].
- ↑ Nie wystąpił z powodu kontuzji, jego miejsce w składzie zajął Michael Adams[31].
Przypisy
- ↑ Larry Bird Biography (ang.). notablebiographies.com. [dostęp 2014-11-29].
- ↑ 1980-81 NBA Awards Voting (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-30].
- ↑ 1981-82 NBA Awards Voting (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-30].
- ↑ 1982-83 NBA Awards Voting (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-30].
- ↑ 1987-88 NBA Awards Voting (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-30].
- ↑ NBA Individual Regular Season Records for 3-Point Field Goals (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ Mikołaj Wanago: Wybrano najlepszego generalnego menedżera (pol.). ZkrainyNBA.com, 17 maja 2012. [dostęp 2012-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 października 2012)].
- ↑ Classic NBA Quotes: Magic and Larry. NBA Encyclopedia: Playoff Edition. [dostęp 2011-08-10].
- ↑ Bork: Basketball Sternstunden. 1995, s. 49–55.Sprawdź autora:1.
- ↑ David Halberstam: The Stuff Dreams Are Made Of. W: Sports Illustrated [on-line]. Time Inc, 1987-06-29. [dostęp 2011-08-12].
- ↑ 'Magic' Time. CBS News, 2002-09-27. [dostęp 2011-08-12].
- ↑ Larry Schwartz: Magic made Showtime a show. ESPN. [dostęp 2011-07-30].
- ↑ Abraham Aamidor: Chuck Taylor, All Star: The True Story of the Man Behind the Most Famous Athletic Shoe in History. 2006, s. 151. ISBN 0-253-34698-3.
- ↑ Larry Schwartz: Eye for victory. ESPN. [dostęp 2011-08-12].
- ↑ Larry Bird inducting Magic Johnson. CBC Sports, 2002-08-15. [dostęp 2011-08-12].
- ↑ NCAA Championship History (ang.). ncaa.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ Men’s College Player of the Year (ang.). naismithtrophy.com. [dostęp 2015-02-10].
- ↑ Rupp Trophy Winners (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NABC Player of the Year Awards (ang.). nabc.org. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ Sporting News Player of the Year Winners (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-07-01].
- ↑ USBWA Player of the Year Winners (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NCAA Helms Foundation Players of the Year (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ AP Player of the Year Winners (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ UPI Player of the Year Winners (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ Official NCAA Consensus All-Americans (ang.). ncaa.org. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NCAA All-Tournament Winners (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2018-08-16].
- ↑ National Collegiate Basketball Hall of Fame - Players (ang.). collegebasketballexperience.com. [dostęp 2018-04-15].
- ↑ a b c d Finals Champions and MVPs (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NBA MVP Award Winners (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NBA All-Star Game MVP's (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ a b All-Star Game Replacements for Injured Players (ang.). nba.com. [dostęp 2018-02-20].
- ↑ a b All-NBA Teams (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ All-Rookie Teams (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ All-Defensive Teams (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ The NBA’s 50 Greatest Players (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NBA 75th Anniversary Team announced (ang.). nba.com. [dostęp 2021-12-01].
- ↑ Larry Bird - Hall Of Famers (ang.). hoophall.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NBA Rookie of the Year Award Winners (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ History of the NBA Global Games (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Leaders and Records for Free Throw Pct (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Free Throws (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2018-03-24].
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for 3-Pt Field Goals (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2018-03-24].
- ↑ NBA Players of the Month (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NBA Players of the Week (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NBA Retired Numbers (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ 2019 NBA Awards: Complete list of winners (ang.). nba.com. [dostęp 2019-06-26].
- ↑ Games of the XXVth Olympiad -- 1992 (ang.). usab.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ MEN'S TOURNAMENT OF THE AMERICAS -- 1992 (ang.). usab.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NINTH WORLD UNIVERSITY GAMES -- 1977 (ang.). usab.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ USA All-Tieme Men's Roster (ang.). usab.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ 1992 United States Olympic Team - Hall Of Famers (ang.). hoophall.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NBA Coach of the Year Award Winners (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NBA Executive of the Year Award Winners (ang.). nba.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ Biz Stone: Why Is Twitter's Logo Named After Larry Bird? (ang.). mashable.com, 2011-08-11. [dostęp 2012-03-02].
- ↑ Chluba Boston Celtics (pol.). filmweb.pl. [dostęp 2018-10-19].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Basketball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Autor: Steven Carter from Northern New England, USA, Licencja: CC BY-SA 2.0
Larry Bird