Lars Bohinen
Pełne imię i nazwisko | Lars Roar Bohinen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 8 września 1969 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Lars Roar Bohinen (ur. 8 września 1969 w Vadsø) – norweski piłkarz grający na pozycji środkowego pomocnika.
Kariera klubowa
Pierwszym klubem w piłkarskiej karierze Bohinena był Bærum SK. W 1987 roku grał już w barwach innego drugoligowca, Lyn Fotball. W 1988 roku przeszedł do Vålerenga Fotball, w której to grał przez 2 lata, ale bez żadnych sukcesów. Natomiast 1990 rok Lars spędził w Vikingu Stavanger, po czym pod koniec sezonu przeniósł się do szwajcarskiego BSC Young Boys, w którym spotkał swojego rodaka, Mini Jakobsena. W klubie z Berna występował do 1993 roku i wtedy wrócił do Norwegii, gdzie do końca roku był piłkarzem Lillestrøm SK.
Po zakończeniu sezonu w Norwegii Bohinen wyjechał do Anglii i jego pierwszym klubem na Wyspach został Nottingham Forest. Forest zapłaciło za niego 450 tysięcy funtów. 6 listopada 1993 zadebiutował w Division One w wygranym 3:0 meczu z Birmingham City. Forest zakończyło sezon na drugim miejscu i dzięki temu awansowało do Premier League. Jedną z głównych ról w zespole zaczął odgrywać właśnie Bohinen, który stał się liderem drugiej linii klubu z Nottingham. Pod jego wodzą w sezonie 1994/1995 zespół zajął 3. miejsce w lidze, a sam Norweg strzelił 6 goli. W sezonie 1995/1996 Bohinen zagrał z Forest w Pucharze UEFA aż do 3. rundy, ale gdy Forest rozgrywało swoje mecze w ćwierćfinale Bohinen był już zawodnikiem innego klubu.
Jeszcze w październiku 1995 roku Bohinen za 700 tysięcy funtów przeszedł do Blackburn Rovers. W nowej drużynie zadebiutował 14 października w wygranym 2:1 meczu z Southampton F.C. W Blackburn nie osiągnął jednak takiej formy jak w Nottingham. Grał w tym klubie przez 2 lata, aż w marcu 1998 zmienił barwy klubowe na Derby County (kosztował 1,45 miliona funtów). W Derby zadebiutował 28 marca w przegranym 0:1 meczu z Coventry City. W nowym klubie udanie prezentował się tylko do końca sezonu 1998/1999, gdy zajął z nim 7. miejsce w Premiership. W kolejnych dwóch sezonach stracił miejsce w składzie na skutek kontuzji zaledwie 15-krotnie pojawiał się na angielskich boiskach.
W 2001 roku Bohinen trafił do duńskiego Lyngby BK, gdzie grał przez rok. Sezon 2001/2002 Lars dokończył w Farum BK, z którym wywalczył awans do pierwszej ligi. W 2002 roku Bohinen wrócił do Vålerengi, gdzie grał do roku 2003 i wtedy też zakończył piłkarską karierę w wieku 34 lat. Po zakończeniu kariery został asystentem trenera w Vålerendze.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Norwegii Bohinen zadebiutował w 1989 roku. Największy sukces osiągnął w 1994 roku, gdy z kadrą awansował do Mistrzostw Świata w USA. Tam był zawodnikiem podstawowego składu i wystąpił we wszystkich 3 meczach grupowych: wygranym 1:0 z Meksykiem, przegranym 0:1 z Włochami oraz zremisowanym 0:0 z Irlandią. Występował także w eliminacjach do Mistrzostw Świata we Francji, ale na turniej nie pojechał. Ostatecznie z kadra norweską pożegnał się w 2000 roku. Łącznie rozegrał w niej 49 meczów i strzelił 10 goli.
Bibliografia
- Lars Bohinen w bazie National Football Teams (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.