Lars Bystøl

Lars Bystøl

Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1978 Voss
Klub	IL Eldar
Debiut w PŚ	11 marca 2001 w Oslo (dyskwalifikacja)
Pierwsze punkty w PŚ	19 stycznia 2002 w Zakopanem (24. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	11 marca 2005 w Lillehammer (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	4 stycznia 2006 w Innsbrucku
Rekord życiowy	216,5 m na Letalnicy w Planicy (20 marca 2005)[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie złoto Turyn 2006 normalna brąz Turyn 2006 duża brąz Turyn 2006 duża druż. Mistrzostwa świata brąz Val di Fiemme 2003 duża druż. brąz Oberstdorf 2005 duża druż. Mistrzostwa świata w lotach złoto Tauplitz 2006 drużynowo Puchar Kontynentalny 3. miejsce 2007/2008

Lars Bystøl (ur. 4 grudnia 1978 w Voss) – norweski skoczek narciarski, trzykrotny medalista olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata i złoty medalista mistrzostw świata w lotach.

Przebieg kariery

Bystøl podczas PŚ w Zakopanem w 2003

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Lars Bystøl pojawił się w sezonie 1998/1999 Pucharu Kontynentalnego. W marcu 2000 w Trondheim po raz pierwszy w karierze przystąpił do kwalifikacji do zawodów Pucharu Świata. Pierwsze punkty do klasyfikacji Pucharu Świata zdobył 19 stycznia 2002 w Zakopanem, gdzie zajął 24. miejsce. W sezonie 2001/2002 punktował jeszcze dwukrotnie, jednak nie poprawił wyniku osiągniętego na Wielkiej Krokwi i w klasyfikacji tego sezonu zajął 65. miejsce. W lutym 2002 wystartował na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie indywidualnie plasował się poza czołową trzydziestką, a wraz z kolegami zajął dziewiąte miejsce w konkursie drużynowym.

W sezonach 2002/2003 i 2003/2004 pięciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów, jednak na podium nie stanął. W klasyfikacji generalnej zajmował odpowiednio 26. i 21. miejsce. W 2003 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie indywidualnie był dwunasty na normalnej skoczni. Na tych samych mistrzostwach wspólnie z Tommym Ingebrigtsenem, Sigurdem Pettersenem i Bjørnem Einarem Romørenem wywalczył brązowy medal. Z kolei w 2004 roku zajął dziesiątce miejsce w 52. edycji Turnieju Czterech Skoczni.

Pierwszy raz na podium zawodów Pucharu Świata stanął w sezonie 2004/2005. Miało to miejsce 11 marca 2005 w Lillehammer, gdzie był trzeci, ustępując tylko Finowi Mattiemu Hautamäkiemu oraz swemu rodakowi Sigurdowi Pettersenowi. W pozostałych konkursach cyklu dziewięciokrotnie plasował się czołowej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej zajął dziesiątce miejsce. Był ponadto czwarty w dziewiątej edycji Turnieju Nordyckiego. W ostatnich zawodach sezonu, 20 marca 2005 w Planicy ustanowił rekord życiowy skacząc 216,5 metra^[1]. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie lepiej zaprezentował się w konkursach na dużym obiekcie. W konkursie drużynowym razem z Romørenem, Pettersenem i Roarem Ljøkelsøyem zdobył kolejny brązowy medal. W konkursie indywidualnym zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z reprezentantem Czech, Jakubem Jandą. Na normalnej skoczni indywidualnie był dziewiąty, a w drużynie dwunasty.

W trzecich zawodach olimpijskiego sezonu 2005/2006 3 grudnia 2005 w Lillehammer zajął trzecie miejsce. Wyprzedzili go tylko Andreas Küttel ze Szwajcarii i Jakub Janda. Następnego dnia był drugi za Czechem. Miesiąc później, 4 stycznia 2006 w Innsbrucku odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata. W pozostałych konkursach 54. Turnieju Czterech Skoczni zajął 28. miejsce w Oberstdorfie, 20. w Garmisch-Partenkirchen oraz 26. miejsce w Bischofshofen. Dało mu to w efekcie szesnastą pozycję w klasyfikacji końcowej. Kilka dni później wystąpił na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz, podczas których razem z Ljøkelsøyem, Romørenem i Pettersenem zdobył złoty medal w zawodach drużynowych. Na igrzyskach olimpijskich w Turynie odniósł największy sukces w swojej karierze. W konkursie indywidualnym na normalnej skoczni po pierwszej serii skoków zajmował szóste miejsce i tracił do prowadzącego Dmitrija Wasiljewa z Rosji cztery punkty. W drugiej kolejce osiągnął 103,5 m, co było drugą odległością konkursu. Dzięki temu awansował na pierwsze miejsce, wyprzedzając Hautamäkiego o 1 punkt i Ljøkelsøy’a o 2 punkty. Na dużej skoczni w drugiej serii awansował z piątej pozycji na trzecią. Zdobył brązowy medal, przegrywając tylko z dwoma Austriakami: Thomasem Morgensternem i Andreasem Koflerem. Ponadto w konkursie drużynowym Norwegowie z Bystølem w składzie zdobyli kolejny brązowy medal. Po powrocie do rywalizacji pucharowej nie stawał już na podium i w klasyfikacji generalnej zajął 13. miejsce.

W sezonie 2006/2007 w trzynastu startach w zawodach Pucharu Świata trzykrotnie zdobywał punkty, za każdym razem zajmując 28. miejsce. Z dorobkiem 9 punktów zajął 76. pozycję w klasyfikacji generalnej. Nie wystąpił na mistrzostwach świata w Sapporo na przełomie lutego i marca 2007. W kolejnym sezonie w zawodach Pucharu Świata pojawił się sześć razy, najlepszy wynik uzyskując 4 marca 2008 w Kuopio, gdzie był siódmy. W klasyfikacji generalnej zajął 37. miejsce. Częściej startował w sezonie 2007/2008 Pucharu Kontynentalnego, gdzie czterokrotnie stawał na podium, z czego trzy konkursy wygrał. W efekcie zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej tego cyklu.

W styczniu 2009 został zdyskwalifikowany na 4 miesiące przez Norweską Komisję Antydopingową za używanie środków zawierających pochodne konopi indyjskich^[2]. Jeszcze zanim powrócił do międzynarodowej rywalizacji, we wrześniu 2009 postanowił zakończyć sportową karierę^[3].

Na arenie krajowej Lars Bystøl wywalczył złoty medal na normalnej skoczni w 2005 roku, srebrne na dużej w latach 2004 i 2006 oraz brązowe: w 2003 roku na dużej, a w latach 2002 i 2006 na normalnej skoczni.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2002 Salt Lake City/Park City	–	31. miejsce (K-90), 38. miejsce (K-120)
2006 Turyn/Pragelato	–	złoty medal (K-95),brązowy medal (K-125)

Drużynowo

2002 Salt Lake City/Park City	–	9. miejsce[a]
2006 Turyn/Pragelato	–	brązowy medal[b]

Starty L. Bystøla na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
31.	10 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-90	–	indywid.	88,5 m	86,5 m	215,0 pkt	54,0 pkt	Simon Ammann
38.	13 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-120	–	indywid.	113,0 m	–	99,4 pkt	182,0 pkt	Simon Ammann
9.	14 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-120	–	druż.[a]	111,5 m	102,5 m	790,8 pkt (174,7 pkt)	173,3 pkt	Niemcy
1.	12 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-95	HS-106	indywid.	101,5 m	103,5 m	266,5 pkt	–
3.	18 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	indywid.	127,5 m	131,5 m	250,7 pkt	26,2 pkt	Thomas Morgenstern
3.	20 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	druż.[b]	126 m	135,5 m	950,1 pkt (254,2 pkt)	33,9 pkt	Austria

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2003 Val di Fiemme/Predazzo	–	12. miejsce (K-95)
2005 Oberstdorf	–	9. miejsce (K-90), 4. miejsce (K-120)

Drużynowo

2003 Val di Fiemme/Predazzo	–	brązowy medal[c]
2005 Oberstdorf	–	12. miejsce (K-90)[d], brązowy medal (K-120)[e]

Starty L. Bystøla na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
3.	23 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	–	druż.[c]	124,5 m	128,0 m	991,9 pkt (254,0 pkt)	54,7 pkt	Finlandia
12.	28 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	–	indywid.	98,0 m	97,0 m	240,5 pkt	39,5 pkt	Adam Małysz
9.	19 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-100	indywid.	94,5 m	91,5 m	245,0 pkt	11,0 pkt	Rok Benkovič
12.	20 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-100	druż.[d]	95,0 m	–	373,5 pkt (126,5 pkt)	597,0 pkt	Austria
4.	25 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	137,5 m	143,0 m	300,4 pkt	12,8 pkt	Janne Ahonen
3.	26 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	druż.[e]	136,0 m	131,5 m	1113,5 pkt (281,5 pkt)	23,8 pkt	Austria

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Drużynowo

2006 Tauplitz

–

złoty medal[f]

Starty L. Bystøla na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
1.	15 stycznia	2006	Tauplitz	Kulm	K-185	HS-200	druż.[f]	200,5 m		180,0 m		1497,9 pkt (363,6 pkt)	–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	11 marca	2005	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	HS-134	132,0 m	128,5 m	270,4 pkt	3.	10,9 pkt	Matti Hautamäki
2.	3 grudnia	2005	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	HS-134	137,5 m	134,0 m	291,7 pkt	3.	4,5 pkt	Andreas Küttel
3.	4 grudnia	2005	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	HS-134	130,5 m	129,0 m	269,1 pkt	2.	16,5 pkt	Jakub Janda
4.	6 stycznia	2006	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	127,0 m	129,5 m	264,7 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Sezon 1999/2000
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	0
Sezon 2000/2001
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	dq	-	0
Sezon 2001/2002
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	24	27	-	-	30	-	42	37	12
Sezon 2002/2003
																											punkty
-	-	38	24	-	-	-	-	32	23	20	17	19	17	8	34	54	14	22	15	7	5	39	-	-	34	27	226
Sezon 2003/2004
																							punkty
-	-	-	-	-	21	11	8	13	13	19	12	19	4	53	46	q	34	11	15	16	25	q	263
Sezon 2004/2005
																												punkty
-	-	7	15	6	9	11	8	17	25	40	26	-	15	13	12	12	7	5	5	11	-	10	7	3	7	21	18	613
Sezon 2005/2006
																						punkty
9	25	3	2	12	13	12	28	20	1	26	-	-	18	12	18	14	10	21	13	30	17	495
Sezon 2006/2007
																								punkty
44	34	28	41	42	-	-	q	40	31	28	-	-	-	-	28	37	-	-	59	39	-	-	-	9
Sezon 2007/2008
																											punkty
-	26	20	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	14	7	9	36	-	-	99
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Letnie Grand Prix w skokach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej LGP

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

2003
				punkty
-	-	21	6	50
2004
							punkty
49	50	-	-	-	-	-	0
2005
								punkty
-	-	-	-	-	-	15	16	31
2006
										punkty
20	-	8	5	25	-	-	-	-	-	94
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium konkursów Pucharu Kontynentalnego

1. Våler – 11 marca 2000 (3. miejsce)
2. Lahti – 14 grudnia 2002 (3. miejsce)
3. Liberec – 21 grudnia 2002 (2. miejsce)
4. Lillehammer – 13 grudnia 2003 (1. miejsce)
5. Lillehammer – 14 grudnia 2003 (1. miejsce)
6. Vikersund – 11 marca 2007 (3. miejsce)
7. Zakopane – 2 lutego 2008 (1. miejsce)
8. Zakopane – 3 lutego 2008 (1. miejsce)
9. Hinterzarten – 10 lutego 2008 (1. miejsce)
10. Vikersund – 10 marca 2008 (2. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:^[7]

Sezon 1998/1999
																																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	17	-	-	-	-	-	-	-	14
Sezon 1999/2000
																																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	30	-	-	14	18	-	-	-	-	29	8	9	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3	-	-	-	-	155
Sezon 2000/2001
																																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	28	36	12	51	-	-	-	-	-	14	-	-	-	-	-	-	-	13	q	-	-	7	-	-	-	-	-	99
Sezon 2002/2003
																																			punkty
3	4	2	11	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	214
Sezon 2003/2004
																									punkty
1	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	200
Sezon 2006/2007
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	12	14	4	3	-	150
Sezon 2007/2008
																												punkty
16	32	34	12	10	18	15	-	-	-	-	-	-	-	-	1	1	11	1	6	19	16	-	-	-	-	2	5	608
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium konkursów Letniego Pucharu Kontynentalnego

1. Trondheim – 24 sierpnia 2003 (1. miejsce)
2. Lillehammer – 21 sierpnia 2005 (1. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:^[7]

2002
										punkty
-	-	-	38	26	-	-	-	-	-	5
2003
										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	15	1	116
2004
								punkty
-	-	-	-	-	-	11	34	24
2005
													punkty
-	-	-	15	24	40	16	4	1	-	-	-	-	188
2007
									punkty
-	-	-	-	-	15	13	-	-	36
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-13)]. (ang.).
• Adam Kwieciński: BYSTOEL Lars. [dostęp 2022-10-25].