Lars Calmfors

Lars Calmfors
Data i miejsce urodzenia12 lipca 1948
Sztokholm
Zawód, zajęcieekonomista
Narodowośćszwedzka
Tytuł naukowyprofesor

Lars Calmfors (ur. 12 lipca 1948 w Sztokholmie) – szwedzki ekonomista, profesor międzynarodowych stosunków gospodarczych (MSG) na Uniwersytecie w Sztokholmie, w latach 1995–1996 przewodniczący rządowej komisji ds. Unii Gospodarczej i Walutowej (tzw. Komisja Calmforsa), w latach 2007–2011 prezydent szwedzkiej Rady Polityki Fiskalnej (szw. finanspolitiska rådet).

Życiorys

Po odbyciu służby wojskowej (1967–1968) rozpoczął studia ekonomiczne na Uniwersytecie w Sztokholmie[1]. W 1970 uzyskał licencjat (B.A.) a rok później magisterium w Stockholm School of Economics, gdzie w 1978 obronił pracę doktorską (Prices, Wages and Employment in the Open Economy)[1].

W latach 1974–1987 pracował naukowo w instytucie międzynarodowych stosunków gospodarczych na sztokholmskim uniwersytecie[1]. W 1983 został wykładowcą w Stockholm School of Economics, gdzie w 1987 uzyskał profesurę[1]. Od 1988 profesor międzynarodowych stosunków gospodarczych w instytucie międzynarodowych stosunków gospodarczych na uniwersytecie w Sztokholmie[1]. W latach 1988–1994 wicedyrektor instytutu a w latach 1995–1997 jego dyrektor[1]. Od 1993 do 2001 roku przewodniczący Rady Gospodarczej Szwecji[1]. W 1994 założył fachowe pismo ekonomiczne Swedish Economic Policy Review, którego był redaktorem naczelnym (1994–2001)[1].

W latach 1995–1996 przewodniczący rządowej komisji ds. Unii Gospodarczej i Walutowej (tzw. Komisja Calmforsa)[1], która przeanalizowała potencjalne skutki przystąpienia Szwecji do strefy euro[2]. W 1996 Calmfors przedłożył raport z prac komisji. Komisja stwierdziła, że pomimo korzyści politycznych (wzmocnienie pozycji Szwecji w Unii Europejskiej) i pewnych korzyści gospodarczych płynących z członkostwa w Unii Gospodarczej i Walutowej (np. niższych kosztów transakcji po wyeliminowaniu różnic kursowych, większej konkurencji), utrata narodowej polityki monetarnej pozbawi Szwecję instrumentu walki z nieprzewidzianymi szokami, co w połączeniu z ówczesnym wysokim poziomem bezrobocia i kiepskim stanem finansów publicznych, nie stanowiło wystarczających przesłanek, by przystąpić do strefy euro w 1999[2].

W latach 2007–2011 prezydent szwedzkiej Rady Polityki Fiskalnej (szw. finanspolitiska rådet). [3][1].

Calmfors specjalizuje się w zagadnieniach rynku pracy, bezrobocia, inflacji, polityki monetarnej i fiskalnej[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Lars Calmfors: CV of Lars Calmfors (ang.). 19 August, 2011. [dostęp 2011-08-21].
  2. ↑ a b Alberto Alesina, Francesco Giavazzi: Europe and the euro. University of Chicago Press, 2010, s. 381–383. ISBN 0-226-01283-2. [dostęp 2011-08-21]. (ang.)
  3. ↑ Swedish Fiscal Policy Council: Members (ang.). [dostęp 2011-08-21].

Linki zewnętrzne