Lasówka rudogardła

Lasówka rudogardła
Setophaga fusca[1]
(Statius Müller, 1776)
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

lasówki

Rodzaj

Setophaga

Gatunek

lasówka rudogardła

Synonimy
  • Motacilla fusca Statius Müller, 1776[2]
  • Dendroica fusca (Statius Müller, 1776)[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     zimowiska

Lasówka rudogardła[4] (Setophaga fusca) – gatunek małego ptaka z rodziny lasówek (Parulidae).

Systematyka

Gatunek monotypowy – nie wyróżnia się podgatunków[2][5].

Zasięg występowania

W sezonie lęgowym występuje we wschodniej i środkowej części Ameryki Północnej (południowo-środkowa i południowo-wschodnia Kanada, północno-środkowe, północno-wschodnie i wschodnie USA)[5]. Zimuje w Ameryce Centralnej, północno-zachodniej części Ameryki Południowej i w Andach na południe po środkowe Peru, rzadziej po środkową Boliwię[2].

Morfologia

Wygląd
Samica ubarwiona mniej intensywnie niż samiec, który ma rude czoło, gardło i pasek nad okiem przechodzący w żółty. U samiczek czoło w małe, wąskie, czarne kropki. Reszta głowy, z wyjątkiem obszaru pod okiem, czarna. Gardło bardziej czerwone, pierś pomarańczowa. Brzuch żółty, od obszaru między nogami zaczyna przechodzić w biały, aż po koniec ogona. Po bokach końca ogona czarny pas, po jednym z każdej strony. Boki ciała żółte w czarne kropki. Skrzydła czarne z białymi brzegami lotek i białą plamą z czarnym środkiem na dole. Ogon z wierzchu czarny z rozmytymi, białymi lamówkami. Z góry u nasady skrzydeł widać białe pasy, po jednym z każdej strony. Nogi i dziób czarne, lecz nogi bardziej brązowawe. Młode ptaki są bardziej wyblakłe od samicy.
Wymiary
  • długość ciała: 13 cm
  • masa ciała: 10 g

Ekologia i zachowanie

Biotop
Bory szpilkowe i mieszane, zimą w koronach drzew, obrzeża lasów i zadrzewienia wtórne.
Głos
Wysoki i wznoszący się trel, składający się z dwóch lub trzech części. Jest zakończony tonami brzmiącymi jak siip siip siip titi ziii.
Pożywienie
Zjada owady, głównie gąsienice, łowi je na liściach i gałęziach drzew. Czasami poluje w powietrzu. Poza tym zjada pająki, sporadycznie także owoce jagodowe[6].
Zachowanie
Zimą spotykana pojedynczo. Poza okresem lęgowym spotykana w mieszanych stadach, razem żerujących.
Lęgi
Wyprowadza jeden lęg. Jest terytorialna. Budulec gniazda to małe gałązki, puch roślinny i porosty, jest wyściełane strzępami kory i drobnymi korzonkami. Buduje je samica, na końcu poziomej gałęzi. Składa 4–5 jaj, sama je wysiaduje. Pisklęta karmią oboje rodzice.

Status

IUCN uznaje lasówkę rudogardłą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2020)[3]. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji na 14 milionów dorosłych osobników[6]. Trend liczebności populacji jest wzrostowy[3][6].

Przypisy

  1. Setophaga fusca, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b c d Blackburnian Warbler (Dendroica fusca). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2013-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-09)]. (ang.).
  3. a b c Setophaga fusca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Parulidae Wetmore, Friedmann, Lincoln, Miller,AH, Peters,JL, van Rossem, Van Tyne & Zimmer,JT, 1947 (1831) - lasówki - New World wood warblers (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-22].
  5. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): New World warblers, mitrospingid tanagers. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2021-01-22]. (ang.).
  6. a b c Blackburnian Warbler Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-01-23]. (ang.).

Bibliografia

  • David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Encyklopedia Ptaki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-15733-3.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Blackburnian Warbler Setophaga fusca, Magee Marsh, Ohio 1.jpg
Autor: Paul Hurtado, Licencja: CC BY-SA 2.0
Blackburnian Warbler Setophaga fusca, Magee Marsh boardwalk, Ohio.
Dendroica fusca map.svg
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 3.0
Distribution map of Blackburnian Warbler
 
Breeding range
 
Wintering range