Las Sołtysowicki

Las Sołtysowicki

ulica Sołtysowicka

obwałowania rzeki Widawa

zbiornik wodny

staw

staw

Las Sołtysowicki – niewielki kompleks leśny położony w północno-wschodniej części Wrocławia^[1]. Południowy skrawek tego lasu nazywany jest również Parkiem Sołtysowickim.

Las położony jest pomiędzy osiedlami:

• Sołtysowice – na południe od lasu
• Kłokoczyce – na północny wschód od lasu.

Jest to las komunalny, tzn. w zarządzie Urzędu Miejskiego Wrocławia. Powierzchnia lasu wynosi 22 ha^[2] (21,7 ha^[3]). Położony jest na lewym brzegu rzeki Widawa. Las dzieli się wyraźnie na część południową i północną. Obie części są połączone najbardziej wysuniętym na wschód pasem lasu. Południowa część stanowi zwarty kompleks, natomiast północna to pas lasu biegnący od wschodu wzdłuż obwałowań rzeki Widawa^[4], a następnie skręcający na zachód, i ciągnący się, aż do terenów byłego poligonu należącego niegdyś do Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu^[4]. Pomiędzy częścią południową a północną, zlokalizowano ogródki działkowe. Las przecina ulica Sołtysowicka, która biegnie do mostu Sołtysowickiego i dalej przez Biskupice Widawskie ulica Starodębowa do Pawłowic.

Fragment południowej części lasu, położony najbliżej osiedla Sołtysowice, ma charakter parkowy. Znajdują się tu ruiny grodu^[4] z XIII–XIV wieku, pozostałości po fosie okalającej gród i trzy niewielkie stawy^[2]. Przy nich też zlokalizowano miejsca do wypoczynku, z możliwością rozpalenia ognisk^[2][5].

W lesie znajdują się również pomniki przyrody^[5]:

• dwa dęby szypułkowe
• wiąz górski.

Pod względem składu gatunkowego można wyróżnić tu dwie części lasu o różniącym się drzewostanie^[3]:

część zachodnia

gatunkiem dominującym jest jesion; gatunki domieszkowe to między innymi: dąb, wiąz; podszycie: szakłak, dziki bez, leszczyna, głóg,

część wschodnia

gatunkiem dominującym jest dąb; gatunki domieszkowe to między innymi: olsza, wiąz, wierzba; podszycie: leszczyna, szakłak, dziki bez, dereń.

W lesie znajduje się także kilka okresowo wysychających zbiorników wodnych^[3].

Zobacz też

• Zieleń miejska we Wrocławiu
• Lasy we Wrocławiu

Przypisy

Bibliografia

• praca zbiorowa pod red. Jana Harasimowicza: Encyklopedia Wrocławia. Wyd. III poprawione i uzupełnione. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006. ISBN 978-83-7384-561-9. ISBN 83-7384-561-5. (pol.)