Las Szczakatowski
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | południowe przedmieścia Homla |
Liczba pochówków | co najmniej 5 tys. |
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() |
Las Szczakatowski (Las Kantakuzowski, Las Śmierci) – las znajdujący się na 9 kilometrze drogi z Homla na Białorusi do Czernihowa na Ukrainie (po prawej stronie drogi). Miejsce masowych egzekucji dokonywanych przez NKWD w okresie Wielkiego Terroru. Szacuje się, że pochowano tu w latach 1919–1940 kilka tysięcy ofiar[1]. Masowe groby odkryto również 2 kilometry od Lasu, w uroczyskach Trzy Słupy i Borki (po lewej stronie czernihowskiej drogi)[2][3].
Historia
W latach 30. XX w. las stanowił zamkniętą strefę[4]. Według świadectw mieszkańców okolicznych wsi, w 1937 r. NKWD dokonywało w niej rozstrzeliwań, m.in. mieszkańców obwodu czernihowskiego, których przywieziono tu pod osłoną nocy. Przed rozstrzelaniem ofiary były więzione w suterenach budynku Obwodowego Zarządu NKWD w Homlu[5].
Na początku lat 90. XX w. Prokuratura Obwodowa w Homlu rozpoczęła badanie tego faktu. Po zbadaniu znalezionych szczątków ludzkich, łusek, fragmentów odzieży i obuwia ustalono, że pochówki pochodzą z czasów przedwojennych. KGB oficjalnie potwierdziło, że w Lesie Szczakatowskim odbywały się masowe egzekucje i że zginęło w nich co najmniej 5 tysięcy osób. Wyniki ekshumacji przeprowadzonej w 1997 r. definitywnie potwierdziły, że w tym miejscu ludzi mordowało NKWD[6].
Uroczyska Trzy Słupy i Borki
W okresie od maja do czerwca 2007 r. w odległości 2 kilometrów od ujawnionego miejsca represji, mieszkańcy kilkukrotnie odnaleźli ludzkie szczątki[7][5]. Pomimo to, żaden urząd nie podjął działań w tym kierunku. Według polityka Witalija Rymaszeuskiego, pierwsi na cmentarzu pojawili się członkowie utworzonej wówczas partii Białoruska Chrześcijańska Demokracja.
W czerwcu i lipcu 2007 r. w uroczyskach Trzy Słupy i Borki wykopaliska prowadził 52. specjalistyczny batalion poszukiwawczy Ministerstwa Obrony Białorusi[5]. Miejsce wykopalisk otoczono kordonem milicji, a niezależni eksperci nie mieli możliwości obserwować prac. Odkopano szczątki 70 rozstrzelanych osób. W wyniku wykopalisk ogłoszono, że w lesie pochowano ofiary nazistowskiego reżimu, rozstrzelane podczas II wojny światowej. Jednak zgodnie z wynikami tych prac, ekspertyza sądowa nie odniosła się do wieku pochówków ani do łusek i pocisków, którymi strzelano. Ofiary zostały postrzelone w tył głowy, co niewątpliwie odpowiada praktyce egzekucji NKWD[5].
To było w 37 roku. To ludzie rozstrzelani w czasie represji. To nasi rodzice i na naszych rodzicach zasadzili las i chcą to wszystko ukryć.
Obecnie funkcjonują obie wersje pochodzenia pochówków.
Pamięć
Pierwszy krzyż upamiętniający ofiary ustawiono 2 listopada 1994 r. w Dzień Zaduszny[4] z inicjatywy członków Stowarzyszenia ofiar politycznych represji Homla. Był wielokrotnie niszczony przez wandali, ale za każdym razem odnawiano go z inicjatywy Białoruskiego Frontu Ludowego i stowarzyszenia więźniów politycznych[5].
6 listopada 2010 r. członkowie partii BChD ustawili kolejny krzyż ku czci męczenników Białorusi. Wcześniej krzyż symbolicznie przeniesiono na ramionach przez Homel[8]. Trzy dni później planowano poświęcenie krzyża przez prawosławnego kapłana. Jednak działacze i pop, którzy przybyli na mszę świętą w dniu 9 listopada, zobaczyli, że krzyża nie ma. Znaleziono go sto metrów dalej w zaśmieconym poszyciu lasu. Krzyż został ponownie ustawiony i poświęcony.
10 października 2007 r. w uroczyskach Trzy Słupy i Borki uroczyście odsłonięto krzyż ustawiony z inicjatywy administracji rejonu homelskiego oraz kamień z napisem "Twoim męczennikom, Białoruś", ustawiony przez demokratycznych aktywistów[3]. Krzyż poświęcił przedstawiciel prawosławnej cerkwi w Homlu Sergiej. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele miejscowej administracji i pracownicy Wojskowej Komendy[5].
Homelscy działacze społeczni stawiają w lesie kolejne krzyże ku pamięci rozstrzelanych[3].
Zobacz też
- Kuropaty, Łoszycki Jar, Kobylacka Góra, Mohylewska Szosa, Chajsy, Palai, Sandarmoch, Butowo, Miednoje, Bykownia, Babi Jar
Przypisy
- ↑ admin, Homel, Portal podróżniczy, 28 października 2014 [dostęp 2020-10-14] (pol.).
- ↑ Пра тапонімы Курапаты і Хайсы. Як называць месцы пахаваньняў ахвяраў НКВД, Радыё Свабода [dostęp 2020-10-16] (biał.).
- ↑ a b c Гомель: Дзяды пад бел-чырвона-белымі сьцягамі, Радыё Свабода [dostęp 2020-10-16] (biał.).
- ↑ a b Помнікі і мемарыяльныя знакі | Музей савецкіх рэпрэсій, represii.net [dostęp 2020-10-14] .
- ↑ a b c d e f Wschodnia Białoruś, [w:] Anna Kamińska (red.), Miejsca Pamięci ofiar komunizmu na Białorusi, 2011, s. 251-252 (biał.).
- ↑ Łukaszenka chce tuszować zbrodnie Stalina, wiadomosci.dziennik.pl, 13 października 2007 [dostęp 2020-10-14] (pol.).
- ↑ Гомельскія Курапаты, Новы Час [dostęp 2020-10-16] .
- ↑ http://telegraf.by/2010/11/po-gomelju-pronesli-krest-v-pamjat--zhertv-stalinskix-repressij.html
Linki zewnętrzne
- Homelskie Kurapaty. novychas.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-27)]. // „Nowy Czas”
- Przez Homel przeniesiono krzyż ku pamięci ofiar stalinowskich represji
- Artykuł o zniszczeniu mogił przez nieznanych sprawców, strona internetowa radia Racja
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Belarus
Symbol miejsca kultu do legendy mapy
Autor: represii.net, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kurapaty site near Minsk in Belarus