Lasy Mirachowskie
Lasy Mirachowskie (kaszb. Mirochòwsczé Lasë)[1][2] – kompleks leśny na północnym obszarze Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Lasy Mirachowskie obejmują zespół jezior potęgowskich i 8 rezerwatów przyrody: Staniszewskie Zdroje, Kurze Grzędy, Lubygość, Leśne Oczko, Staniszewskie Błoto, Szczelina Lechicka, Żurawie Błota i Jezioro Turzycowe. Przez obszar rezerwatu prowadzą turystyczne szlaki: Wzgórz Szymbarskich i Kaszubski.
Historia
Przed II wojną światową czynione były przygotowania do utworzenia w kompleksie Lasów Mirachowskich Parku Narodowego ze względu na walory krajobrazowo-przyrodnicze (jeziora, leśne uroczyska, liczny starodrzew) oraz unikatową florę i faunę (żółw błotny, paproć górska, podrzeń żebrowiec). Wiele roślin (tyrfobiontów) w tym rejonie zanikło w wyniku melioracji torfowisk prowadzonych w okresie PRL[3], podobnie działalność człowieka doprowadziła do wyginięcia głuszca, chronionego na tym obszarze już od 1916 roku. Aktualnie walory tego obszaru chronione są w rezerwatach.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ „Polsko-Kaszubski Słownik Nazw Miejscowych i Fizjograficznych” pod. redakcją Andrzeja Chludzińskiego, Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, Gdańsk 2006 ISBN 978-83-87258-86-3
- ↑ F. Lorentz „Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem” (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
- ↑ Dariusz Podbereski, Marcin S. Wilga: Wędrówki Przyrodnicze, Trasy wycieczek przyrodniczych. Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1995, s. 100. ISBN 83-85843-48-5.