Latécoère 298

Latécoère 298
(Dane wersji Latécoère 298D)

Dane podstawowe
Państwo	Francja
Producent	Latécoère
Typ	wodnosamolot torpedowo-bombowy
Konstrukcja	średniopłat o konstrukcji metalowej, podwozie – pływakowe
Załoga	2 – 3
Historia
Data oblotu	8 maja 1936
Lata produkcji	1938 – 1943
Wycofanie ze służby	1951
Dane techniczne
Napęd	1 silnik tłokowy, rzędowy, 12-cylindrowy Hispano-Suiza 12 Ycrs
Moc	880 KM (650 kW)
Wymiary
Rozpiętość	15,50 m
Długość	12,56 m
Wysokość	5,25 m
Powierzchnia nośna	31,60 m²
Masa
Własna	3 060 kg
Startowa	4 610 kg (normalna) 4 810 kg (maksymalna)
Osiągi
Prędkość maks.	290 km/h
Prędkość przelotowa	245 km/h
Prędkość wznoszenia	4,5 m/s
Pułap	6 500 m
Zasięg	800 km (normalny) 2 200 km (maksymalny)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 karabiny maszynowe Darne Mle 1933 kal. 7,5 mm 1 torpeda Type 1926 DA o wadze 670 kg lub bomby o masie do 500 kg lub 3 bomby głębinowe lub 9 bomb oświetlających
Użytkownicy
Francja, Francja Vichy, Wolna Francja
Rzuty

Latécoère 298 (Laté 298) – francuski wodnosamolot torpedowo-bombowy z okresu II wojny światowej.

Historia

Na początku lat trzydziestych dowództwo francuskiej Marynarki Wojennej zwróciło się do wytwórni La Société Industrielle d'Aviation Latécoère o zaprojektowanie wodnosamolotu torpedowego. W oparciu o konstrukcję Latécoère 28, który wsławił się pierwszym przelotem przez południowy Atlantyk, w 1934 roku zaprojektowano samolot, który otrzymał oznaczenie Laté 298.

Oblot pierwszego prototypu odbył się 8 maja 1935 roku. Po przeprowadzeniu prób w marcu 1937 roku dowództwo złożyło zamówienie na budowę 24 samolotów wersji Laté 298A i 12 wersji Laté 298B. W 1938 złożono kolejne zamówienie na 15 samolotów wersji Laté 298B oraz 5 samolotów ulepszonej wersji Laté 298D. Do momentu zajęcia Francji przez Niemców zbudowano ok. 175 samolotów Laté 298 wszystkich wersji.

Po upadku Francji rząd Vichy wznowił produkcję samolotów w nieco zmienionej wersji; oznaczonej jako Laté 298F. Nieukończone samoloty zostały przejęte przez Niemców po zajęciu południowej Francji.

Wersje samolotu

• Laté 298-01 – prototyp
• Laté 298A – wersja seryjna ze stałymi skrzydłami
• Laté 298B – wersja seryjna ze składanymi skrzydłami do hangarowania
• Laté 298D – wersja ulepszona o pogłębionych komorach bombowych
• Laté 298F – wersja produkowana na zlecenie rządu Vichy, wzorowana na wersji Laté 298D
• Laté 299 – wersja zbudowana w 1939 roku z podwoziem kołowym wciąganym w locie, przeznaczona do startów z pokładu lotniskowców, zbudowano tylko prototyp.

Użycie w lotnictwie

Wodnosamoloty Laté 298' w momencie wybuchu wojny rozpoczęły loty patrolowe nad morzem. W maju 1940 roku zaczęto ich używać do bombardowania z lotu nurkowego niemieckich kolumn pancernych, a w dniu 23 mają 1940 roku uczestniczyły w bombardowaniu mostów między Boulogne i rzeką Sommą. W późniejszym okresie używano ich do nocnych ataków bombowych. Bombardowały one także włoskie porty.

Po zajęciu Francji samoloty te zostały w lotnictwie rządu Vichy. Po wyzwoleniu południa Francji część z tych samolotów odzyskano i wzięły one udział w walkach przeciwko Niemcom w ramach lotnictwa Wolnych Francuzów w rejonie basenu Morza Śródziemnego.

W lotnictwie francuskim były używane do lat pięćdziesiątych, kiedy ostatnie z nich wycofano ze służby.

Opis konstrukcji

Wodnosamolot Laté 298 był średniopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej z wyjątkiem usterzenia pionowego, które wykonane było z drewnianych żeber i kryte płótnem. Kadłub mieścił zakryta kabinę dwu- lub trójosobową. Zewnętrzne skrzydła w wersji B, D i F mogły być składane do tyłu do hangarowania. Podwozie stanowiły dwa pływaki od dużej pojemności, wewnątrz nich znajdowały się zbiorniki paliwa.

Napęd samolotu stanowiły w 1 silnik tłokowy, rzędowy, chłodzony cieczą. Napędzał on trójłopatowe metalowe śmigło Ratier.

Samolot był uzbrojony w 2 stałe karabiny maszynowe kal. 7,5 mm zabudowane w skrzydłach i jeden ruchomy umieszczony w tylnej kabinie. Mógł unieść torpedę o masie 670 kg pod kadłubem lub ładunek bomb w komorze bombowej, o masie łącznej 500 kg, lub 3 bomby głębinowe lub 9 bomb oświetlających.

Linki zewnętrzne

• Zdjęcia i opis

Bibliografia

• C.G. Grey, Leonard Bridgman: Jane's all the world's aircraft, 1938. London: Sampson Low, Marston & Company, 1938, s. 127c.
• Chris Bishop: The encyclopedia od weapons of World War II. London: Barnes & Noble Books, 1998, s. 373. ISBN 0-7607-1022-8.