Latarnia Morska Niechorze

Latarnia Morska Niechorze

nr rej. A-1608 z 23.09.1997
(c) Diego Delso, CC BY-SA 4.0 Latarnia Morska Niechorze
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Miejscowość	Niechorze
Wysokość wieży	45,00 m
Wysokość światła	62,80 m n.p.m.
Zasięg światła	20,00 Mm
Charakterystyka światła	Błyskowe Okres: 10,00 s Światło: 0,45 s Przerwa: 9,55 s
Data budowy	1860–1866
Data uruchomienia	1 grudnia 1866[1]
Administrator	Urząd Morski w Szczecinie
Położenie na mapie gminy Rewal Latarnia Morska Niechorze
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Latarnia Morska Niechorze
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Latarnia Morska Niechorze
Położenie na mapie powiatu gryfickiego Latarnia Morska Niechorze
54°05′40,99″N 15°03′49,93″E/54,094720 15,063870

	Rozmowa w latarni 14 lipca 2018
Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy.

Latarnia Morska Niechorze - Laterna i taras widokowy

Latarnia Morska Niechorze - miniatura latarni w Parku Miniatur Latarni Morskich w Niechorzu. W tle widać oryginał.

Latarnia Morska Niechorze – latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona we wsi Niechorze (gmina Rewal, powiat gryficki, województwo zachodniopomorskie), na wysokim klifowym brzegu^[2].

Latarnia znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Kikut (około 30 km na zachód), a Latarnią Morską Kołobrzeg (około 34 km na wschód).

Informacje ogólne

Latarnia jest administrowana przez Urząd Morski w Szczecinie i jest udostępniona do zwiedzania. Jest jedną z atrakcji turystycznych gminy Rewal, a z jej tarasu widokowego można podziwiać panoramę wybrzeża rewalskiego.

Latarnia oraz ogród przy latarni zostały wpisane do rejestru zabytków pod numerem A-1608 z 23.09.1997.^[3]

Latarnia pełni funkcję jednej ze stacji brzegowych systemu AIS-PL projektu HELCOM, który umożliwia automatyczne monitorowanie ruchu statków w strefie przybrzeżnej. Antena niechorskiej stacji znajduje się na wysokości 65 m n.p.m.^[4].

Dane techniczne

• Położenie: 54°05'47" N 15°03'57" E
• Wysokość wieży: 45,00 m
• Wysokość światła: 62,80 m n.p.m.
• Zasięg nominalny światła: 20 Mm (37,04 km)
• Charakterystyka światła: Błyskowe
  • Okres: 10,00 s
  • Światło: 0,45 s
  • Przerwa: 9,55 s
• Moc żarówki: 1000 W^[5]

Historia

W dniu 5 grudnia 1860 roku, niemieckie Ministerstwo Żeglugi powołało komisję, która miała ustalić miejsce powstania nowej latarni morskiej. Wzięto pod uwagę okolice Trzęsacza i Niechorze. Ponadto komisja miała za zadanie wyznaczenie kształtu i charakterystyki świateł latarni. Okolice Trzęsacza nie zostały zaakceptowane przez Ministerstwo Żeglugi i 15 maja 1863 roku przystąpiono do prac projektowych, a następnie budowy latarni w Niechorzu. Po trzech latach budowy, 1 grudnia 1866 roku, zapłonęło na niej pierwsze światło^[6].

Wieża latarni została wybudowana z licowej jasnożółtej cegły. W dolnej części do wysokości 13 metrów ma przekrój czworokąta, natomiast w górnej, powyżej przybudówek – ośmiokąta. Na narożnikach wypuszczono lizeny wykonane naprzemiennie z czerwonej i czarno – glazurowanej cegły. Wierzchołek wieży wieńczy taras widokowy z balustradą. Na wieżę prowadzi 208 lewoskrętnych schodów. Do czasu wprowadzenia elektryczności w tunelu technicznym w środku wieży znajdowały się obciążniki, które wprowadzały w ruch mechanizm obrotu aparatu świecącego. Na szczycie została umieszczona laterna, w której wykorzystano aparat Fresnela I klasy^[6].

Podczas działań wojennych w 1945 roku, pocisk artyleryjski uszkodził układ optyczny. Wycofujący się Niemcy, założyli dodatkowo w budynku osiem min, które udało się odnaleźć, rozbroić i tym samym uchronić obiekt przed zniszczeniem. W 1948 roku odbudowano aparaturę optyczną, a jej ponowne uruchomienie nastąpiło 18 grudnia 1948 roku^[7].

Podczas kolejnego remontu rozpoczętego w 1999 roku, a zakończonego 5 grudnia 2000 roku odnowiono zabudowania latarni, przywrócono oryginalny kolor wieży i odtworzono zabytkowe ogrodzenie dziedzińca^[6].

W 2000 roku w ramach remontu kapitalnego całego obiektu przeprowadzono także remont budynków mieszkalnych i inwentarskich oraz estetyzację całego otoczenia. W budynkach mieszkalnych wymieniono instalację elektryczną oraz położono nową instalację grzewczą, przechodząc z ogrzewania węglowego na gazowe. Wyremontowano wszystkie pomieszczenia mieszkalne, znacznie poprawiając warunki socjalne mieszkańców. W trakcie remontu muru otaczającego cały obiekt okazało się, że cegły są tak skruszałe, że nie nadają się do naprawy. Cały mur został rozebrany i postawiony na nowo, zachowując jego dotychczasowy wygląd^[8].

Wiosną 2008 roku wykonano remont tarasu widokowego i laterny. Remont objął wymianę podłoża i balustrad tarasu oraz wymianę siatki zabezpieczającej i szyb laterny.

Latem 2014 roku wykonano remont dachów budynków przylegających do latarni.

Wiosną 2015 roku rozpoczęto przebudowę terenu przed głównym wejściem do latarni. Zlikwidowano ogrody oraz okalające je żywopłoty.

Kalendarium

• 1866, 1 grudzień – uruchomienie latarni
• 1945 – zniszczenie laterny przez pocisk artyleryjski
• 1948, 18 grudnia – ponowne uruchomienie latarni po odbudowie
• 1997, 23 września - wpisanie latarni morskiej z domami latarników, dwoma budynkami gospodarczymi, ogrodem i ogrodzeniem murowanym z furtami do rejestru zabytków pod numerem A-1608
• 1999 – kapitalny remont latarni
• 2008 – remont tarasu widokowego i laterny
• 2014 - remont dachów budynków przylegających do latarni
• 2015 - przebudowa terenu przed głównym wejściem do latarni

Turystyka

W pobliżu latarni przebiega znakowany szlak turystyczny:

• E9 Szlak Nadmorski im. Czesława Piskorskiego

Film

Kilka scen filmu Beata z 1964 roku, w reżyserii Anny Sokołowskiej, rozgrywa się na plaży w Niechorzu oraz przed budynkiem, na wieży i w laternie latarni morskiej. Film opowiada o szesnastoletniej dziewczynie Beacie (Pola Raksa), która ucieka z domu. Poszukiwanie dziewczyny prowadzi jej kolega Olek Smoleński „Ramzes” (Marian Opania). W trakcie poszukiwań Olek trafia między innymi nad morze i na latarnię, gdzie spotyka latarnika (Wirgiliusz Gryń), u którego prawdopodobnie zatrzymała się Beata.

Upamiętnienie

Latarnia została przedstawiona na polskim znaczku pocztowym o numerze katalogowym 4095, wydanym przez Pocztę Polską w obiegu od 29 maja 2006 roku^[9].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Latarnia Morska Niechorze – Kamera online – Widok z latarni na plażę
• Latarnia Morska Niechorze – Kamera online – Widok na latarnię. niechorze.tv. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-05)].
• Latarnia morska (Niechorze)na portalu polska-org.pl