Latarniowiec

Latarniowiec "Bürgermeister O’Swald II" (2006). Oznakowanie "ELBE 1" na burcie odnosi się do pozycji, na której ten latarniowiec był zakotwiczony.
Wrak latarniowca Motorfyrskib No. II w Stoczni Gdańskiej (2014)

Latarniowiecstatek wodny pełniący funkcję latarni morskiej, pływający znak nawigacyjny zakotwiczany w miejscu, gdzie budowa latarni morskiej jest niemożliwa albo nieopłacalna.

Oprócz światła o pewnej charakterystyce (nie może jednak z powodu ruchu obrotowego statku występować światło sektorowe), latarniowce wyposażano w dźwiękowy sygnał mgłowy, później w radiolatarnie i transponder Racon. Geograficzny zasięg widoczności światła latarniowców nie jest duży ze względu na niskie wzniesienie światła nad poziom morza. Informacje o latarniowcach znajdują się w spisach świateł i publikacjach nautycznych (locjach).

Latarniowce spotykane są coraz rzadziej, zamiast nich stosuje się pławy świetlne (Light-float, tzw. superpławy) lub LANBY (large automatic navigation buoy – wielka, automatyczna boja nawigacyjna).

Polska w swojej historii nie miała żadnego latarniowca, charakter polskiego wybrzeża nie wymagał stosowania takich jednostek. Przed II wojną światową podejmowano starania w celu pozyskania latarniowca.

Duński latarniowiec Motorfyrskib No. II (zwodowany w 1916 r.) został w 2006 r. przeholowany do Gdańska w celu poddania go remontowi. Jednostka w 2009 r. zatonęła przy nabrzeżu Stoczni Gdańskiej[1][2]. Została przy pomocy dźwigu pływającego Maja wydobyta w grudniu 2018 r.[3]

Przypisy

  1. Marek Gotard: Smutny koniec wyjątkowego latarniowca. [dostęp 2016-08-22].
  2. Rafał Borowski: Wrak latarniowca zostanie wydobyty. [dostęp 2016-08-22].
  3. Wydobyto zatopiony latarniowiec z basenu dawnej Stoczni Gdańskiej, trojmiasto.pl, 6 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-06] (pol.).

Bibliografia

  • Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993. ISBN 83-85413-73-1.

Media użyte na tej stronie

Motorfyrskib No. II wreck Gdańsk.jpg
Autor: LukaszKatlewa, Licencja: CC BY-SA 3.0
Wrak latarniowca Motorfyrskib No. II w gdańskiej stoczni
CMM - Model chłodniowca typu B-360-2.JPG
Autor: Lestat (Jan Mehlich), Licencja: CC BY-SA 2.5
Model chlodniowca typu B-360. Dane techniczne: pojemność 10524 BRT, nośność 10679 ton. Wymiary: dł. 152,41m, szer. 22,61m, zan 9,45m. Napęd: 1 silnk spalinowy typu "Sulzer" o mocy 14780 KM, prędkość 24,0 w. Zabierał 122 kontenery. Stocznia Gdańska wybudowała w 1981 r. dla armatora szwajcarskiego 2 jednostki tego typu. Otrzymały one nazwy: "Albula" i "Bernina". Skala 1:100. Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku.