Lateks
Lateks – koloidalny roztwór kauczuku naturalnego (lateks naturalny) lub syntetycznego (lateks syntetyczny) w substancji płynnej. W nomenklaturze przemysłu chemicznego wyraz „lateks” określa wszelkie emulsje polimerów, w tym gumy syntetyczne i plastiki[1].
Lateks naturalny
Lateks naturalny uzyskuje się poprzez nacinanie roślin kauczukodajnych i obróbkę soku mlecznego. Sok mleczny stabilizowany jest substancjami alkalicznymi np. amoniakiem. Ostateczny produkt stanowiący surowiec w przemyśle gumowym uzyskuje się w wyniku koagulacji soku i jego zagęszczenia. Zagęszczenie zawartości kauczuku wykonywane jest zwykle poprzez odwirowanie lub częściowe odparowanie wody. Koagulacja następuje po zakwaszeniu, zamrożeniu lub dodaniu soli rozpuszczalnych w wodzie[1].
Lateks syntetyczny
Lateks syntetyczny otrzymuje się przez polimeryzację emulsyjną określonych monomerów i zatężanie powstałego koloidu zawierającego kauczuk butadienowo–styrenowy, chloroprenowy, nitrylowy lub butadienowo-winylopirydynowy. pH lateksów uzyskanych syntetycznie wynosi 6–12, zawartość substancji suchej 30–60%. Po ich zakwaszeniu lub dodaniu soli otrzymuje się kauczuki stałe[1].
Lateks syntetyczny jest produktem pośrednim lub końcowym w procesie wytwarzania kauczuków syntetycznych.
Zastosowanie
Stosowany jest do otrzymywania kauczuku naturalnego stosowanego w przemyśle gumowym (m.in. opony samochodowe, taśmy transporterowe, uszczelki, piłeczki kauczukowe) do wyrobu m.in. pianki lateksowej do produkcji mebli i materaców (dobre właściwości antyalergiczne i antygrzybicze), klejów, nici, prezerwatyw, rękawic oraz odzieży.
Przypisy
- ↑ a b c Lateks – zalety i wady stosowania (pol.). Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Krakowie. [dostęp 2014-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-27)].