Lateristachys

Lateristachys
Ilustracja
Lateristachys lateralis
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

widłaki

Rząd

widłakowce

Rodzina

widłakowate

Rodzaj

Lateristachys

Nazwa systematyczna
Lateristachys Holub
Folia Geobot. Phytotax. 18:440. 1983[2]
Typ nomenklatoryczny

Lateristachys lateralis (R.Br.) Holub (= Lycopodium laterale R.Br.)[2]

Lateristachysrodzaj roślin należący do rodziny widłakowatych. Obejmuje od trzech[3] do czterech[2] gatunków. Rośliny te występują na Filipinach oraz w Australii, Nowej Zelandii i sąsiadujących z nimi wyspach Oceanii[3].

Morfologia

Główne pędy sporofitów rozgałęziają się dychtomicznie w płaszczyźnie bocznej i znajdują się pod ziemią. Pędy wyrastające nad powierzchnię ziemi płożą się lub podnoszą. Kłosy zarodnionośne są siedzące lub powstają na krótkich odgałęzieniach bocznych, dalej rosnących pędów wegetatywnych. Kłosy zarodnionośne są prosto wzniesione. Kulistawe zarodnie są niemal zamknięte w korze osi kłosa i przez błoniaste nasady sporofili[4].

Systematyka

Pierwotnie rośliny tu zaliczane, jak wszystkie współczesne widłakowate, włączane były do jednego rodzaju – widłak Lycopodium[5]. W 1964 Josef Holub wyodrębnił z niego zaliczane tu rośliny do rodzaju widłaczek Lycopodiella, a w 1983 zaproponował wyłączenie ich w rodzaj Lateristachys. Widłaki te jednak zaliczano zwykle do sekcji Lateristachys (Holub) B.0llgaard w obrębie rodzaju Lycopodiella[6]. W systemie PPG I z 2016 roku uznano Lateristachys za odrębny rodzaj jako jeden z czterech w ramach podrodziny Lycopodielloideae W.H.Wagner & Beitel ex B.Øllg., 2015 (w całości odpowiadającej rodzajowi Lycopodiella w jego szerokiemu ujęciu)[2].

Wykaz gatunków[3]
  • Lateristachys diffusa (R.Br.) Holub
  • Lateristachys halconensis (Copel.) Holub
  • Lateristachys lateralis (R.Br.) Holub

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. a b c d e The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229. 
  3. a b c Michael Hassler and Bernd Schmitt: Checklist of Ferns and Lycophytes of the World. 2020. [dostęp 2020-07-19].
  4. Lycopodiella sect. Lateristachys. W: Flora of Australia Online [on-line]. ABRS, Commonwealth of Australia. [dostęp 2020-07-19].
  5. Zbigniew Podbielkowski, Irena Rejment-Grochowska, Alina Skirgiełło: Rośliny zarodnikowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, s. 668. ISBN 83-01-04394-6.
  6. K.U.Kramer, P.S. Green (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. I. Pteridophytes and Gymnosperms. Berlin, Heidelberg, New York, London, Paris, Tokyo, Hongkong, Barcelona: Springer-Verlag, 1990, s. 37-38. ISBN 3-540-51794-4.

Media użyte na tej stronie

Lateristachys lateralis kz05.jpg
Autor: Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Lateristachys lateralis (=Lycopodiella lateralis) S from Charleston, West Coast, South Is. NZ