Latisha Chan
_(27127268820).jpg) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 17 sierpnia 1989 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Status profesjonalny | sierpień 2004 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery | aktywna | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Chan Yuan-liang | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 17 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 50 (11 czerwca 2007) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Australian Open | 2R (2009, 2013) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Roland Garros | 3R (2011) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon | 2R (2010) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| US Open | 3R (2010) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 33 WTA, 2 WTA 125K, 18 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 1 (23 października 2017) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Australian Open | F (2007, 2015) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Roland Garros | SF (2017) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon | QF (2017, 2021) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| US Open | W (2017) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Latisha Chan, wcześniej znana jako Chan Yung-jan (chiń. upr. 詹咏然; chiń. trad. 詹詠然; pinyin Zhān Yǒngrán; ur. 17 sierpnia 1989 w Tajpej) – tajwańska tenisistka, zwyciężczyni US Open 2017 w grze podwójnej oraz French Open 2018 i 2019 i Wimbledonu 2019 w grze mieszanej, finalistka Australian Open 2007 i 2015 oraz US Open 2007 w grze podwójnej oraz Australian Open 2011 w grze mieszanej, liderka rankingu WTA deblistek od 23 października 2017 do 10 czerwca 2018 i ponownie w dniach 13–19 sierpnia 2018, medalistka uniwersjady oraz igrzysk azjatyckich, reprezentantka w Pucharze Federacji, starsza siostra Chan Hao-ching.
Kariera tenisowa
Praworęczna zawodniczka o oburęcznym backhandzie, treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 6 lat pod kierunkiem ojca. Może pochwalić się znaczącymi sukcesami w gronie juniorek, przede wszystkim wygraną w juniorskim Australian Open 2004 w deblu w parze z Chinką Sun Shengnan (w finale pokonały parę czeski duet Veronika Chvojková–Nicole Vaidišová). Była również m.in. w półfinale juniorskiego French Open 2006, w którym przegrała z Anastasiją Pawluczenkową. Niezależnie od występów w gronie juniorek, od sierpnia 2004 startuje jako tenisistka zawodowa, a w głównym cyklu rozgrywek WTA Tour debiutowała rok później; przeszła wówczas eliminacje do US Open, ale odpadła w I rundzie z rozstawioną z numerem ósmym Amerykanką Sereną Williams. W mniej prestiżowych rozgrywkach ITF Circuit od 2004 wygrała siedemnaście turniejów w grze pojedynczej i osiemnaście w deblowej.
W październiku 2006 na turnieju Japan Open po raz pierwszy wystąpiła w półfinale turnieju rangi WTA Tour, pokonując m.in. wysoko rozstawioną reprezentantkę gospodarzy Ai Sugiyamę. Wynik ten pozwolił jej na awans do czołowej setki rankingu światowego, na koniec sezonu 2006 zajmowała 73. miejsce.
W parze z o kilka lat starszą rodaczką Chuang Chia-jung odniosła w 2005 pierwsze deblowe zwycięstwo turniejowe (Seul). Ta sama para doszła do finału Japan Open 2006, a w 2007 roku do finału wielkoszlemowych Australian Open i US Open. Ponadto Chan osiągnęła także finał wielkoszlemowego Australian Open 2015, a także zwyciężyła w 2017 roku na kortach US Open.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie eliminacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 1R | 1R | 2R | 1R | A | A | 2R | 1R | Q1 | 0 / 6 | 2 – 6 | ||||||||||||
| French Open | A | A | A | 1R | 1R | A | 1R | 3R | 2R | A | A | Q2 | 0 / 5 | 3 – 5 | ||||||||||||
| Wimbledon | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | Q1 | Q1 | A | A | A | 0 / 5 | 1 – 5 | ||||||||||||
| US Open | A | 1R | 1R | 1R | 2R | Q3 | 3R | 1R | Q3 | Q2 | 1R | Q2 | 0 / 7 | 3 – 7 | ||||||||||||
| Ranking na koniec sezonu | 489 | 219 | 96 | 67 | 68 | 94 | 109 | 132 | 106 | 248 | 212 | 406 | 0 / 23 | 9 – 23 | ||||||||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | F | 3R | 1R | 3R | 3R | A | 1R | 1R | F | QF | 1R | QF | QF | SF | 1R | A | 0 / 14 | 29 – 14 | |||||
| French Open | A | A | A | QF | QF | A | 3R | 3R | 3R | A | 2R | 3R | QF | SF | 2R | 2R | A | 3R | 3R | 0 / 13 | 27 – 13 | |||||
| Wimbledon | A | A | A | 3R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | A | 1R | 1R | 2R | QF | 2R | 3R | NH | QF | 1R | 0 / 14 | 13 – 14 | |||||
| US Open | A | A | A | F | 1R | 2R | SF | 1R | 1R | 1R | 2R | QF | 2R | W | 2R | 2R | A | A | 1R | 1 / 14 | 23 – 13 | |||||
| Ranking na koniec sezonu | 373 | 148 | 119 | 8 | 17 | 52 | 18 | 42 | 72 | 98 | 36 | 7 | 12 | 1 | 21 | 15 | 15 | 32 | 1 / 55 | 92 – 54 | ||||||
Występy w grze mieszanej
| Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | QF | A | A | F | A | A | A | 1R | QF | 2R | 2R | 1R | QF | 1R | A | 0 / 9 | 12 – 9 | |||||
| French Open | A | A | A | 1R | 1R | A | 2R | 2R | A | A | A | QF | QF | 1R | W | W | NH | 1R | A | 2 / 10 | 16 – 8 | |||||
| Wimbledon | A | A | A | 3R | 3R | A | QF | SF | A | A | 1R | 2R | 3R | A | QF | W | NH | QF | 2R | 1 / 11 | 17 – 9 | |||||
| US Open | A | A | A | 2R | 1R | A | QF | 2R | A | 2R | SF | SF | SF | 2R | 2R | SF | NH | A | A | 0 / 11 | 19 – 10 | |||||
| 3 / 41 | 64 – 36 | |||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
| od 2021 | |
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
Gra pojedyncza 1 (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 20 października 2007 | Bangkok | Twarda |  Flavia Pennetta | 1:6, 3:6 |
Gra podwójna 58 (33–25)
Gra mieszana 4 (3–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 29 stycznia 2011 | Australian Open | Twarda |  Paul Hanley |  Katarina Srebotnik Daniel Nestor | 3:6, 6:3, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 7 czerwca 2018 | French Open | Ceglana |  Ivan Dodig | Gabriela Dabrowski Mate Pavić | 6:1, 6:7(5), 10–8 |
| Zwyciężczyni | 2. | 7 czerwca 2019 | French Open | Ceglana | Ivan Dodig | Gabriela Dabrowski Mate Pavić | 6:1, 7:6(5) |
| Zwyciężczyni | 3. | 14 lipca 2019 | Wimbledon | Trawiasta | Ivan Dodig |  Jeļena Ostapenko Robert Lindstedt | 6:2, 6:3 |
Finały turniejów WTA 125K series
Gra pojedyncza 1 (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 9 listopada 2014 | Tajpej | Dywanowa (hala) |  Witalija Djaczenko | 6:1, 2:6, 4:6 |
Gra podwójna 2 (2–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 27 września 2013 | Ningbo | Twarda |  Zhang Shuai |  Iryna Buriaczok Oksana Kalasznikowa | 6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2. | 9 listopada 2014 | Tajpej | Dywanowa (hala) |  Chan Hao-ching | Chang Kai-chen Chuang Chia-jung | 6:4, 6:3 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze podwójnej
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2007 | Półfinał | Chuang Chia-jung | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 2:6, 2:6 |
| 2015 | Półfinał | Chan Hao-ching |  Martina Hingis Sania Mirza | 4:6, 2:6 |
| 2016 | Ćwierćfinał | Chan Hao-ching | Martina Hingis Sania Mirza | 6:7(10), 5:7 |
| 2017 | Półfinał | Martina Hingis |  Tímea Babos Andrea Hlaváčková | 4:6, 6:7(5) |
| 2019 | Faza grupowa | Chan Hao-ching | Tímea Babos Kristina Mladenovic Elise Mertens Aryna Sabalenka Anna-Lena Grönefeld Demi Schuurs | 2:6, 7:5, 6–10 6:7(5), 4:6 2:6, 4:6 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
| Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Chińskie Tajpej | |||
| I runda |  Polska: Agnieszka Radwańska [8] | 1:6, 6:7(6) | |
Gra podwójna
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Chińskie Tajpej | |||
| I runda | Chuang Chia-jung [3] | Francja: Alizé Cornet / Virginie Razzano | 7:6(2), 6:7(3), 7:5 |
| II runda | Włochy: Flavia Pennetta / Francesca Schiavone | 6:7(1), 6:1, 6:8 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Chińskie Tajpej | |||
| I runda | Chan Hao-ching [3] |  Rumunia: Irina-Camelia Begu / Monica Niculescu | 5:7, 6:4, 6:3 |
| II runda |  Wielka Brytania: Johanna Konta / Heather Watson | 3:6, 6:0, 6:4 | |
| Ćwierćfinał | Szwajcaria: Timea Bacsinszky / Martina Hingis [5] | 3:6, 0:6 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Chińskie Tajpej | |||
| I runda | Chan Hao-ching [5] | Rumunia: Monica Niculescu / Raluca Olaru | 5:7, 6:1, 6–10 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna (1)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2004 | Australian Open | Twarda | Sun Shengnan | Veronika Chvojková Nicole Vaidišová | 7:5, 6:3 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2022-05-13] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2022-05-13] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2022-05-13] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
.svg)
.svg)
Autor: 阿貴, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Chinese Taipei for Universiades