Laura Robson
_(29827589346).jpg) | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 stycznia 1994 | |||||||||
| Wzrost | 180 cm | |||||||||
| Gra | leworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Zakończenie kariery | 2022 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 3 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 27 (8 lipca 2013) | |||||||||
| Australian Open | 3R (2013) | |||||||||
| Roland Garros | 1R (2012, 2013, 2016) | |||||||||
| Wimbledon | 4R (2013) | |||||||||
| US Open | 4R (2012) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 4 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 82 (17 marca 2014) | |||||||||
| Australian Open | QF (2010) | |||||||||
| Wimbledon | 2R (2013, 2017) | |||||||||
| US Open | 2R (2015) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Laura Robson (ur. 21 stycznia 1994 w Melbourne) – brytyjska tenisistka, srebrna medalistka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 w grze mieszanej, zdobywczyni nagrody WTA w kategorii „Debiut Roku” (2012)[1].
Kariera tenisowa
Urodzona w Australii, w wieku 18 miesięcy przeniosła się z rodziną do Singapuru, skąd w wieku 6 lat przeprowadziła się na stałe do Wielkiej Brytanii, którą reprezentowała.
Na koncie Robson jako juniorki znajdowały się zwycięstwa w turniejach w Vierumäki, Leeuwarden, dwukrotnie w Bradenton oraz, jako największy sukces w karierze, w turnieju gry pojedynczej dziewcząt podczas Wimbledonu, który wygrała w wieku 14 lat i 166 dni.
Podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 rozgrywanych na trawiastych kortach Wimbledonu zdobyła srebrny medal w rywalizacji mikstowej. Jej partnerem był Andy Murray. W finale ulegli Wiktoryi Azarance i Maksowi Mirnemu 6:2, 3:6, 8–10.
Jej największymi sukcesami w turniejach wielkoszlemowych były czwarte rundy US Open 2012 i Wimbledonu 2013.
We wrześniu 2012 roku osiągnęła jedyny finał turnieju tenisowego zaliczanego do cyklu WTA. Miało to miejsce w chińskim Kantonie, gdzie w finale uległa Hsieh Su-wei. W marcu 2013 roku osiągnęła w Miami pierwszy finał zawodów deblowych. Razem z Lisą Raymond przegrały z Nadieżdą Pietrową i Katariną Srebotnik 1:6, 6:7(2).
W 2017 roku razem z Jocelyn Rae awansowały do spotkania finałowego zawodów deblowych w Nottingham. Przegrały w nim 4:6, 6:4, 4–10 z deblem Monique Adamczak–Storm Sanders.
16 maja 2022 poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[2].
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 1 (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 22 września 2012 | Kanton | Twarda |  Hsieh Su-wei | 3:6, 7:5, 4:6 |
Gra podwójna 2 (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 31 marca 2013 | Miami | Twarda |  Lisa Raymond |  Nadieżda Pietrowa Katarina Srebotnik | 1:6, 6:7(2) |
| Finalistka | 2. | 18 czerwca 2017 | Nottingham | Trawiasta |  Jocelyn Rae |  Monique Adamczak Storm Sanders | 4:6, 6:4, 4–10 |
Gra mieszana 1 (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 5 sierpnia 2012 | Londyn | Trawiasta | Andy Murray |  Wiktoryja Azaranka Maks Mirny | 6:2, 3:6, 8–10 |
Wygrane turnieje rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 – 80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 – 60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 09/11/2008 | Sunderland | 10 000 | twarda | Samantha Vickers | 6:3, 6:2 |
| 2. | 14/08/2016 | Landisville | 25 000 | twarda | Julia Elbaba | 6:0, 6:0 |
| 3. | 21/05/2017 |  Kurume | 60 000 | dywanowa | Katie Boulter | 6:3, 6:4 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (3)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2008 | Wimbledon | Trawiasta |  Noppawan Lertcheewakarn | 6:3, 3:6, 6:1 |
| Finalistka | 2009 | Australian Open | Twarda | Ksienija Pierwak | 3:6, 1:6 |
| Finalistka | 2010 | Australian Open | Twarda |  Karolína Plíšková | 1:6, 6:7(5) |
Przypisy
- ↑ WTA Awards (ang.). wtatennis.com. [dostęp 2012-11-29].
- ↑ Szymon Adamski: Srebrna medalistka olimpijska kończy karierę. Wróżono jej ogromne sukcesy. Sportowe Fakty, 2022-05-16. [dostęp 2022-05-16].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-30] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Official flag used by the Fédération Internationale de Football Association (FIFA) to represent Chinese Taipei in association football matches. Also used at the Olympics from 1986 to 2010.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
