Lawrence Doherty

Lawrence Doherty
Ilustracja
Lawrence Doherty (z prawej)
Państwo Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia8 października 1875
Londyn
Data i miejsce śmierci21 sierpnia 1919
Broadstairs
Wzrost178 cm
Grapraworęczna, jednoręczny backhand
Zakończenie kariery1906
Gra pojedyncza
WimbledonW (1902–1906)
US OpenW (1903)
Gra podwójna
WimbledonW (1897–1901, 1903–1905)
US OpenW (1902, 1903)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złotoParyż 1900tenis ziemny
(gra pojedyncza)
złotoParyż 1900tenis ziemny
(gra podwójna)
brązParyż 1900tenis ziemny
(gra mieszana)

Hugh Lawrence Doherty, Laurie Doherty, „Little Do”[1] (ur. 8 października 1875 w Londynie, zm. 21 sierpnia 1919 w Broadstairs) – brytyjski tenisista, zwycięzca Wimbledonu i US Open w grze pojedynczej i podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa, mistrz olimpijski.

Kariera tenisowa

Doherty był młodszym bratem Reginalda Doherty’ego, razem z którym dominował na kortach Wimbledonu na przełomie XIX i XX wieku. W latach 1897–1906 nie było finału gry pojedynczej, w którym nie grałby co najmniej jeden z braci, a w 1898 roku w finale spotkali się obydwaj (wygrał starszy). W tym samym czasie nieprzerwanie także grali w finałach debla[1].

Nauczył się grał w tenisa dzięki starszemu bratu. Studiował w Trinity Hall na Uniwersytecie Cambridge i reprezentował uczelnię w meczach z Oxfordem w latach 1896–1899. W 1898 roku wygrał wimbledoński turniej pretendentów (All Comers) i po raz pierwszy walczył o tytuł mistrzowski, ulegając bratu w pięciu setach. W 1902 roku odniósł pierwsze wimbledońskie zwycięstwo. Pozostał niepokonany w czterech kolejnych edycjach, a właściwie finałach, gdyż jako zwycięzca miał zagwarantowany udział od razu w finale (challenge round). W 1903 i 1904 roku pokonał Franka Riseleya, w 1905 roku Normana Brookesa, w 1906 roku ponownie Riseleya. W 1907 roku nie przystąpił do obrony tytułu i mistrzem został Brookes, pierwszy zwycięzca spoza Wysp Brytyjskich[1].

Dwukrotnie startował w międzynarodowych mistrzostwach USA (obecne US Open). W 1903 roku Doherty pokonał 6:3, 6:2, 6:3 Williama Clothiera w finale turnieju pretendentów, by następnie wygrać także z broniącym mistrzostwa Williamem Larnedem. Stał się w ten sposób pierwszym zagranicznym triumfatorem gry pojedynczej w mistrzostwach USA. W 1902 i 1903 roku bracia Doherty wygrywali grę podwójną na tym turnieju[1].

W pierwszym finale deblowym na Wimbledonie, w 1897 roku bracia Doherty spotkali się z inną parą braterską, bliźniakami Wilfredem i Herbertem Baddeleyami. W kolejnych edycjach jedyne porażki ponieśli w finałach w 1902 i 1906 roku, a ich pogromcami byli Sidney Smith i Frank Riseley[1]. Bracia triumfowali wspólnie także pięć razy na mistrzostwach Irlandii (1898–1902). Lawrence Doherty zdobył tytuł mistrza Irlandii w grze pojedynczej w 1902 roku (po trzech kolejnych zwycięstwach starszego brata), a w 1901 i 1902 roku wygrywał na tym turnieju grę mieszaną.

W latach 1902–1906 Lawrence Doherty wystąpił w pięciu edycjach Pucharu Davisa, pozostając w tych rozgrywkach niepokonany. W 1902 roku zdobył z bratem punkt deblowy przeciwko Stanom Zjednoczonym, jednak to tenisiści z USA zdobyli trofeum. W latach 1903–1906 puchar wygrywali Brytyjczycy, już regularnie z Lawrence’em Dohertym w składzie[1].

Lawrence Doherty zdobył także trzy medale igrzysk olimpijskich z Paryża, w tym dwoma złotymi – w grze pojedynczej i podwójnej z bratem Reginaldem. Brązowy medal wywalczył w grze mieszanej, partnerując Amerykance Marion Jones.

Lawrence Doherty jest uważany za jednego z najwybitniejszych tenisistów w okresie poprzedzającym I wojnę światową – jego styl jest określany jako jeden z bardziej widowiskowych, ofensywnych i zarazem skutecznych wśród graczy brytyjskich. Jego specjalnymi zagraniami były smecz i wolej. Był tenisistą bardzo szybkim i ruchliwym, aczkolwiek nie nadawał on piłkom rotacji[1].

Zakończył karierę dość wcześnie, na prośbę matki obawiającej się o jego zdrowie (podobnie jak Reginald był dość chorowity)[1]. Bracia zostali szczególnie uhonorowani na obiekcie All England Lawn Tennis and Croquet Club, gdzie jedną z bram nazwano „The Doherty Gates”. W 1980 roku obaj zostali wpisani do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (6–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Finalista1.1898Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Reginald Doherty3:6, 3:6, 6:2, 7:5, 1:6
Zwycięzca1.1902Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Arthur Gore6:4, 6:3, 3:6, 6:0
Zwycięzca2.1903Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Frank Riseley7:5, 6:3, 6:0
Zwycięzca3.1903U.S. National Championships, NewportTrawiastaStany Zjednoczone William Larned6:0, 6:3, 10:8
Zwycięzca4.1904Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Frank Riseley6:1, 7:5, 8:6
Zwycięzca5.1905Wimbledon, LondynTrawiastaAustralia Norman Brookes8:6, 6:2, 6:4
Zwycięzca6.1906Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Frank Riseley6:4, 4:6, 6:2, 6:3

Gra podwójna (10–2)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwycięzca1.1897Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Reginald DohertyWielka Brytania Herbert Baddeley
Wielka Brytania Wilfred Baddeley
6:4, 4:6, 8:6, 6:4
Zwycięzca2.1898Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Reginald DohertyWielka Brytania Harold Nisbet
Stany Zjednoczone Clarence Hobart
6:4, 6:4, 6:2
Zwycięzca3.1899Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Reginald DohertyWielka Brytania Harold Nisbet
Stany Zjednoczone Clarence Hobart
7:5, 6:0, 6:2
Zwycięzca4.1900Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Reginald DohertyWielka Brytania Harold Nisbet
Wielka Brytania Herbert Roper-Barrett
9:7, 7:5, 4:6, 3:6, 6:3
Zwycięzca5.1901Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Reginald DohertyStany Zjednoczone Dwight Davis
Stany Zjednoczone Holcombe Ward
4:6, 6:2, 6:3, 9:7
Finalista1.1902Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Reginald DohertyWielka Brytania Sydney Howard Smith
Wielka Brytania Frank Riseley
6:4, 6:8, 3:6, 6:4, 9:11
Zwycięzca6.1902U.S. National Championships, NewportTrawiastaWielka Brytania Reginald DohertyStany Zjednoczone Dwight Davis
Stany Zjednoczone Holcombe Ward
11:9, 12:10, 6:4
Zwycięzca7.1903Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Reginald DohertyWielka Brytania Sydney Howard Smith
Wielka Brytania Frank Riseley
6:4, 6:4, 6:4
Zwycięzca8.1903U.S. National Championships, NewportTrawiastaWielka Brytania Reginald DohertyStany Zjednoczone Kreigh Collins
Stany Zjednoczone L. Harry Waidner
7:5, 6:3, 6:3
Zwycięzca9.1904Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Reginald DohertyWielka Brytania Sydney Howard Smith
Wielka Brytania Frank Riseley
6:1, 6:2, 6:4
Zwycięzca10.1905Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Reginald DohertyWielka Brytania Sydney Howard Smith
Wielka Brytania Frank Riseley
6:2, 6:4, 6:8, 6:3
Finalista2.1906Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Reginald DohertyWielka Brytania Sydney Howard Smith
Wielka Brytania Frank Riseley
8:6, 4:6, 7:5, 3:6, 3:6

Przypisy

  1. a b c d e f g h Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 41–51.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Doherty Brothers.jpg
1900 Olympic Games. Paris, France. The Doherty brothers. Hugh Lawrence Doherty who won the gold medal in the singles and doubles competition is at right and brother Reginald Frank who won bronze is at left .
Flag of the United States (1896–1908).svg
US Flag with 45 stars. In use 4 July 1896–3 July 1908. Created by jacobolus using Adobe Illustrator, and released into the public domain. This flag was used during the Spanish-American War.